Op een dag vind je de job van je leven, en dan ben je weg. Toen gerespecteerd chef-kok Action Bronson enkele jaren geleden zijn been brak, besloot hij de keuken in te wisselen voor een opnamestudio. Een carrièreswitch die de New Yorkse rapper geen windeieren legde, getuige de AB die vanavond helemaal volgelopen is.
Onlangs vroeg iemand die ons erg na aan het hart ligt heel voorzichtig of hiphop niet wat passé is. De twee gouden era’s, die van eind jaren tachtig en de periode rond 1994, liggen daadwerkelijk al een poos achter ons en vandaag is het inderdaad angstvallig vastklampen aan de rijmkunsten van Kendrick Lamar. Al zijn er in zijn schaduw enkele rappers actief die we toch in de gaten houden. Eén van hen is Action Bronson, een blanke MC die met zijn zware lijf en zijn lange baard alvast niet onopgemerkt voorbijkomt. Na enkele gesmaakte mixtapes bracht Bronson eerder dit jaar zijn major debuut Mr. Wonderful uit, waarvoor producers Mark Ronson, Oh No en The Alchemist achter de knoppen kropen. Samen keerden ze graag terug naar die tweede gouden jaren van de hiphop. Ook vanavond heerst een old school sfeertje in de AB, zo is Gang Starr niet ver weg wanneer Action Bronson “Terry” brengt.
The Alchemist is meegereisd, neemt plaats achter de draaitafels en drukt meteen zijn stempel op het optreden wanneer hij helemaal aan het begin zijn beat van “Keep It Thoro” het publiek in knalt. Action Bronson steekt een vurige freestyle af op het nummer dat oorspronkelijk voor Prodigy van Mobb Deep gemaakt werd. Wanneer Bronson er met eenzelfde verbetenheid zijn eigen “Brand New Car” aan breidt, heeft hij het publiek al helemaal voor zich gewonnen. De rapper keilt zijn petje tegen de grond en geniet met volle teugen van het applaus en het gejoel uit het publiek.
Voor “The Rising” krijgt Bronson de hulp van Big Body Bes, die ook op Mr. Wonderful van de partij is. Niet veel later duikt ook Meyhem Lauren het podium op, die het overigens niet onaardig deed als voorprogramma. Samen zetten ze overtuigend “Falconry” en “100 MPH” neer; hiphop in zijn meest pure en oprechte vorm, zonder verdomde vocoder of groteske trap- of dubstepbeats. We noteren wel dat Bronson blij mag zijn met de aanwezigheid van zijn twee kompanen, die hem de tijd gunnen om af en toe even op adem te komen. Want aan zijn conditiepeil is wel nog wat werk.
Niet te klagen hebben we over de rapper zijn overgave en zijn inleving. Action Bronson is een fenomeen. Hij omgordt een Albanese vlag uit het publiek — Bronsons vader trok indertijd als Albanese immigrant naar de Verenigde Staten –, kiepert na de triomftocht “Easy Rider” een zestal waterflesjes over zijn hoofd en gaat meermaals door de knieën voor een fikse streep luchtgitaar. Maar ook muzikaal zorgt Bronson voor vuurwerk: zo gaat ons hiphophart sneller kloppen wanneer hij zijn “Baby Blue” laat overgaan in Biz Markies “Just A Friend”. Na een klein uur zit het feest erop, en laat The Alchemist “Amadu Diablo” zachtjes uitmonden in Tracy Chapmans “Give Me One Reason”. “Rock me through the night”, zingt Chapman daarin, en dat is exact wat Action Bronson vanavond deed. Het moet lang geleden zijn dat we de AB verlieten met zo een kamerbrede glimlach op ons gezicht. Ja, beste vrienden, ook dat is hiphop.
