In de reeks Batman-hardcovers die ons van over de grote plas tegemoet vliegen, krijgt nu een minder bekend nevenfiguur een hoofdrol. Harley Quinn blijkt toch haar plaats te verdienen tussen de gestoorde tegenstanders van the Dark Knight.
Wat een cover! Een dandy Joker met een kronkelend carnavalesk vrouwtje rond zijn nek. Het personage met de goedkope woordspeling moeten we er maar bijnemen. Batman: Harley Quinn brengt een oorspronkelijk voor de Batman-tekenfilmserie gecreëerd nevenpersonage voor het voetlicht. In dit one-shot komen we te weten hoe de springerige jongedame in het Batman-universum past. Een verhaal dat begint met de dwepende liefde voor een patiënt die ze als psychiater in Arkham Asylum behandelt: The Joker.
Harley Quinn genoot heel wat succes en creëerde een heuse fanbase in Batman: The Animated Series. Toch verscheen ze nooit als volwaardig karakter in een Batman comic. In de mainstream Batmanreeksen leek ze zelfs niet te bestaan. Dat veranderde in 1999 met deze one shot. Het was trouwens tekenaar Aaron Sowd zelf die Harley Quinn introduceerde in de Batman-animatieserie.
Hoewel het een origineel verhaal is, verschilt Harley niet veel van haar animatie-evenknie. Ook hier is ze een psychologe die voor de ‘charmes’ van The Joker valt en er uiteindelijk zelf gek van wordt. Hoewel je verwacht dat in de reguliere Bat-boeken enkele overdreven capriolen aan werkelijke psychische tekortkomingen zouden moeten worden toegeschreven, is dat hier niet het geval. In het verhaal ontmoeten we een vertrouwde donkere Batman en een krankzinnige Joker die niet al te cartoonesk overkomt, maar Harley is net even kierewiet als in de tekenfilmseries en op papier werkt dat toch niet echt. Het contrast met de andere personages is te groot, zeker in de realistische tekenstijl van Sowd. Harley schippert tussen farce en ernst en Dini slaagt er niet in om daarin een evenwicht te vinden.
Het verhaal speelt zich af in een gevallen Gotham. De stad ligt in puin na een aantal aardbevingen en de duisternis brengt het slechtste in de mens naar boven. The Joker heeft al een tijd niet van zich laten horen, maar dat zal uiteraard snel veranderen. Zeker als zijn voormalige psychologe zich met haar alter ego Harley Quinn bij onze favoriete misdaadclown voegt. Meer nog, ze is vastbesloten om hem terug aan de top te brengen. Wat volgt is een psychologische thriller waarbij de dweepzieke Harley botst op een Joker die haar liefde enkel beantwoord als het in zijn voordeel pleit.
Uiteindelijk wordt Harley een ongeleid projectiel. Met de hulp van Poison Ivy, die haar immuun maakt voor vergif en haar krachten verder laat ontwikkelen, wordt ze zowel voor The Joker als voor Batman een te duchten tegenstander.
Ten opzichte van Yvel Guichet, die een meer simpele klare-lijntechniek gebruikt, is Sowd is duidelijk de betere tekenaar. Sowd geeft alles hyperrealistisch weer en gebruikt veel kleurcontrasten en oog voor detail en sfeerschepping. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat hij heel wat ervaring heeft op het gebied van artwork in films. Hij staat op de aftiteling van onder andere After earth, Hancock, Freddy vs Jason, Transformers en nog een dozijn andere Blockbusters. En dat merk je aan het filmisch karakter van zijn verhaaldeel. Bij Guichet krijgen we een meer cartooneske aanpak. En dat wreekt zich toch op een bepaalde manier in de lijn van het verhaal.
Batman: Harley Quinn is niet echt even sterk als de eerdere (her-)uitgaven van Batman door DC en zelfs niet de sterkste wat betreft het optreden van Harley. De cover van Alex Ross is eigenlijk de topper van het geheel, voor het verhaal hoef je het niet te doen.
