Feest, want dunk!festival viert zijn tiende editie! Om dat jubileum in de verf te zetten, stelde de organisatie van ons favoriete post-rockfestival een affiche samen om u tegen te zeggen. Hierbij een selectie van vijf bands die u tijdens het weekend van 18 tot en met 20 april zeker niet mag missen in het Zottegemse Velzeke.
Dunk!festival ontstond in 2005 als een lokaal initiatief ten voordele van basketbalclub Helios Zottegem, vandaar de ietwat ongewone maar geestige festivalnaam. Het groeide met de jaren uit tot een toonaangevend festival in het genre: van MOTEK, Transit en Madensuyu in 2006 over De Portables in 2007 tot andere mooie namen als EF en God Is An Astronaut op de eerste tweedaagse in 2008.
In 2011 werd het festival voor het eerst gespreid over drie dagen en ondertussen werden ook leuke initiatieven als dunk!charlatan, dunk!lite, dunk!cinema en het gelijknamige label — dat prachtige platen van Kokomo en Celestial Wolves uitbracht — gelanceerd. Vorig jaar raakte de organiserende vzw Lootgenoot echter in financiële problemen na de verlieslatende editie van 2013, die voor het eerst op twee podia plaatsvond. Het dunk!team besliste toch om verder te gaan en kon via crowdfunding bijna 15.000 euro inzamelen.
Een nieuwe editie in 2014 was een feit, maar er werd beslist om te verhuizen naar de terreinen van jeugdheem De Populier in Velzeke, op twee kilometer van het centrum van Zottegem. Dunk!festival 2014 wordt dus een kleine, gezellige en ongetwijfeld ook sterke editie. Hoewel de AB 65DaysOfStatic, dat de tiende verjaardag van The Fall of Math viert, afsnoepte, werd immers de beste affiche in jaren samengesteld. Naast kleppers als Ufomammut (!), Steak Number Eight, MOTEK, EF en God Is An Astronaut staan er nog meer mooie namen op het podium.
Alright The Captain – vrijdag – 17.30u
Als Primus postrock zou spelen, zou het klinken als Alright The Captain. Deze instrumentale mathrockers toeren zich al enkele jaren kapot en zijn ondertussen al een vaste waarde in de undergroundkeet Antwerp Music City. Het trio speelt ADHD-rock van de bovenste plank met als hoofdingrediënten opzwepende riffs, knarsende bassen en een massieve muur van verwoestende distortion. Kortom, deze Engelse geweldenaren zijn het perfecte voorprogramma voor Steak Number Eight en And So I Watch From Afar gaan brengen.
alrightthecaptain.bandcamp.com/
Terraformer – vrijdag – 18.45u
‘Oh my god Climax’, ‘wild’, ‘semi mosh’, ‘ham rotten’, ‘epic’ en ‘explosions’: het zijn maar enkele van de vijftigtal uitspraken waarmee de drie Luikenaars van Terraformer — komt de bandnaam van de Knutplaat uit 2005? — hun sfeervolle post-metal op Facebook omschrijven. Zo’n grote woorden, je moet het maar durven. Terraformer maakt zijn belofte echter waar want ook Creatures, zijn tweede plaat die via dunk!records verschijnt, klinkt indrukwekkend. Vrijdag kom Terraformer hem live voorstellen aan een hopelijk talrijk aanwezig publiek.
Mannheim – zaterdag – 13.00u
Zorg dat u de tweede dunk!dag op tijd in Velzeke bent voor deze monoliet uit Nijmegen. De band rond saxofonist Otto Kokke (Dead Neanderthals) bestaat uit inventieve noise muzikanten die grooviness een nieuwe, zware dimensie geven en omgekeerd loodzware muziek een groovy dimensie geven. Onze (gp) gaf Super-Empowered vorig jaar nog een verdiende zeven voor het frisse geluid. Dynamiek, verrassingen en een imponerende totaalsound: Mannheim heeft het allemaal. Wij benieuwd!
Aesthesys – zondag – 15.20u
Nog een mooie band uit de dunk!catalogus die ook op het festival mag aantreden. Deze postrockband uit Moskou werd opgericht in 2007 als een eenmansproject, maar is ondertussen geëvolueerd naar een sextet. Verwacht geen dertien-in-een-dozijn postrock, wel ingetogen muziek met ambient en neoklassieke invloeden. Wordt ongetwijfeld een romantisch lichtpuntje tussen al het gitaargeweld op dunk!festival — hou die zakdoek dus maar al klaar.
Year Of No Light – zondag – 19.30u
Eindelijk, eindelijk, eindelijk! De post-metalband uit Bordeaux — en de beste uit Frankrijk — staat dit jaar op dunk!festival. Herinnert u zich Ausserwelt uit 2010 nog? Met die imponerende, tweede plaat bewees Year Of No Light dat er nog een beetje hoop was voor het post-metalgenre. Hoewel er muzikaal wordt gerefereerd aan black metal, drone en doom blijft een post-rockgevoel overheersen. Vorig jaar verscheen het even indrukwekkende Tocsin, nog maar de derde plaat in dertien jaar. Een bewijs dat Year Of No Light met veel zorg zijn enige doel bereikt: voor een emotionele impact zorgen.
