Als er één platenfirma de laatste jaren zijn stempel op de Belgische muziekscene heeft gedrukt, dan wel het Gentse Unday Records. Met namen als Trixie Whitley en Flying Horseman bewees het de vinger aan de pols te hebben, maar in de schaduw daarvan geeft het label onderdak aan nog andere boeiende artiesten, zo laat de compilatie Music For Undays horen. Op zoek naar het succesrecept van labelbaas Tim Beuckels.
Het verhaal van Unday Records begon in 2011. Beuckels werkte al een paar jaar bij N.E.W.S., een platenfirma die al in de jaren 90 naam maakte in de dance, maar wilde een nieuwe thuis in Gent voor indiegroepen. “Unday was een tof woord, pas later besefte ik dat het zoiets wilde zeggen als een verloren dag”, zegt Beuckels. De eerste band die hij tekende was Yuko, daarna volgden Flying Horseman, de band rond singer-songwriter Bert Dockx, en Imaginary Family, het muzikale alter ego van Joanna Isselé. “Ik vond het leuk dat de labelbaas ook zelf muzikant was (bij The Future Dead, lh)”, zegt ze. “Ik had het label leren kennen via Kristof Deneijs van Yuko, die er erg over te spreken was.”
Sfeer
Unday Records zit nu onder de koepel van het grote N.E.W.S., gevestigd vlakbij het Gentse Dampoortstation, dat hem logistieke ondersteuning, promotie en distributie biedt. Het siert N.E.W.S. om het geld gedeeltelijk te investeren in niet per definitie makkelijk verkoopbare bands. Dat het wél kwaliteitsbands zijn, bewijzen sterke, licht melancholische platen als Fourth Corner van Trixie Whitley, Drawing Daggers van Ian Clement en City Same City van Flying Horseman. ‘nuff said? Vandaag brengt Unday niet meer dan 5 of 6 platen per jaar uit. Beuckels is niet uit op een (te) snelle hap, tenzij de act gewoon te goed is om te liggen. Recentste voorbeeld daarvan: I Will, I Swear, een jonge Gentse indiepopband.
Op het eerste gezicht is het een bonte verzameling artiesten, maar zoals Music For Unday laat horen, vormen ze toch één sfeervol geheel; precies waarvoor het label staat. Die mening is ook Isselé toegedaan. “Qua sfeer liggen de bands dicht bij elkaar, er is steeds een melancholisch kantje. Zoiets vind je ook terug bij Zeal Records.”
Eerlijkheid
Het klinkt misschien cliché, maar in het geval van Beuckels is de eerlijkheid die hij hoog in het vaandel draagt geen leugen. “Ik vind dat een eerlijke, gedurfde koers centraal staat”, zegt hij. “Platen uitbrengen waarbij je een sterke buikgevoel hebt, is belangrijk.” Bert Dockx van Flying Horseman en Dans Dans beaamt dat: “Het siert Tim dat hij in de eerste plaats bands kiest die hij graag hoort, zonder te veel rekening te houden met heersende trends. Dat is allemaal niet zo evident in een meer en meer commerciële business. Unday durft me ook te volgen in mijn voor deze tijd nogal onnozele releasedrang.” Kleinschaligheid is daarmee onlosmakelijk verbonden. “Bij Unday is alles op mensenmaat. Het is een kleine ploeg van fijne mensen die hard werken met passie”, zegt Dockx nog.
Volgens Pieterjan Seaux van Hydrogen Sea is dat ook de reden van het succes. “Tim leeft met enthousiasme voor muziek. Hij gaat op een menselijke en empathische manier om met zijn artiesten.” Ian Clement ten slotte nog: “Unday kiest bewust voor kwaliteit en gunt jonge, nieuwe acts kansen om te ontwikkelen. Tim weet dat talent tijd nodig heeft en is niet uit op een snelle single, maar op artiesten die met liefde organische muziek maken.”
Beuckels zelf voegt er nog een derde dimensie aan toe: uitstraling. “Een goeie verpakking en identiteit zijn ook belangrijk. Niet alleen online, maar ook in het echt. Denk maar aan de verpakking van de platen. Die moet de muziek weerspiegelen”, legt hij uit. “Ook de shows, persfoto’s, video’s en toon waarop je communiceert, vormen mee de manier waarop je muziek ervaren wordt. Je wilt iets brengen dat eenduidig en spontaan is. Soms komt dat vanzelf, soms denken we daar samen met de artiesten heel lang over na.”
Buitenland
Dat Trixie Whitley in het buitenland naam zou maken, stond al in de sterren geschreven nog voor haar debuut uit was. Met zijn andere bands wil Beuckels ook een opening zoeken, zonder daarbij nieuw talent in eigen land uit het oog te verliezen. “Het succes is nu nog iets te Belgisch naar mijn zin. Dat wil ik vooral zien veranderen. In het buitenland openingen zoeken, is prioritair dit jaar.”
Stel, er is een metalband die wil tekenen bij Unday. Maakt hij ooit kans? “Ik heb een brede muzieksmaak en platenkast — al mijn collega’s trouwens ook en ik kan heel extreem gaan, ik pas alleen voor metal en EDM”, klinkt het. Maar never say never. “Wat wel en niet kan op Unday is heel intuïtief en is ook al opgeschoven in de loop van de jaren”, zegt Beuckels nog. “Het schoonste compliment dat ik kreeg, is dat Music For Undays als een eenheid klinkt. Op papier horen de bands niet helemaal bij elkaar, maar er is toch een rode draad merkbaar.”
