Shutter Island bleek een voltreffer voor Stripauteur Christian De Metter. Reden genoeg voor uitgeverij Casterman om voor hun collectie Kaliber terug met hem in zee te gaan voor een tweede boekverstripping: het duistere gangsterepos Scarface.
Hoewel je kan twijfelen door de Vlaamse naam, is Christian De Metter een Franse auteur, weliswaar met een voorliefde voor de Amerikaanse novels uit de eerste helft van de vorige eeuw. Hij is zeker geen groentje in het vak, getuige de publieksprijs in Angoulême die hij won in 2005 voor Le sang de Valentines.Zijn stijl, een mengeling van acryl en aquarel geeft hem de kans om te spelen met duisternis, wat het genre dat hij bewerkt alleen maar ten goede komt. Het past in elk geval perfect in de collectie Kaliber. Deze collectie verschijnt sinds 2008 tegelijk in het Frans en het Nederlands wordt uitgegeven, iets wat tegenwoordig nog maar hoogst uitzonderlijk gebeurt. Ze wil de betere roman noir en polar koppelen aan het kruim van de stripwereld. Daarvoor mag ze putten uit de catalogus van Rivages/Noir, een prestigieuze imprint van de Franse uitgeverij Rivages waarin de voorbije twintig jaar honderden titels zijn verschenen, zowel origineel Frans werk als vertalingen van Engelse en Amerikaanse auteurs. Het formaat van de Kaliber-albums ligt tussen dat van een klassieke strip en het pocketformaat van de romans in, wat het literaire karakter moet benadrukken.
Voor Scarface bleef hij trouwens trouw aan het origineel, net zoals de eerste verfilming uit 1932. Verwacht je niet aan een bewerking van de klassieker van Brian de Palma met de iconische Al Pacino in de hoofdrol, waar de context werd vertaald naar de jaren ’70. De Metter baseert zich dus op het oorspronkelijke boek van Armitage Trail (pseudoniem voor Maurice Coons), geschreven in de jaren ’20. Coons baseerde zich voor zijn verhaal op het leven van Al Capone, die trouwens ook door het leven ging met een litteken op zijn gezicht. Van Coons zijn echter maar twee boeken verschenen. Coons, een theaterimpressario stierf al in 1930 op 28-jarige leeftijd in het Paramount Theatre in LA aan een hartaanval. Hij woog toen trouwens bijna 160kg. Op het einde van zijn korte leven vertoefde hij vaak in de gelederen van de Siciliaanse maffia, hoewel hij Capone nooit ontmoette, en vond daar heel wat inspiratie voor zijn schrijfsels. Capone was wel nog in leven toen Scarface verscheen (met een op hem gelijkend portret op de cover).
Maar nu terug naar de stripbewerking. De Metter heeft het verhaal opgevat als een gehele flashback. Zo creëert hij vanaf pagina 1 al een serieuze spanningsboog door hoofdpersonage Tony Guarino met de dood in z’n ogen te tonen terwijl z’n broer op hem schiet. En net zoals je je leven als een film aan je voorbij ziet flitsen in je laatste levensseconde, gebeurt net hetzelfde met dit verhaal. We vinden de twee broers als kind terug, twee straatboefjes maar Tony blijkt de sluwste en meest ondernemende van de twee. Nadat hij als held terugkeert van de loopgraven in Wereldoorlog I, werkt hij zich al gauw op van boodschappenjongen tot rechterhand van een lokale maffiabaas en door heel wat bedrog, verraad en bloedvergieten schopt hij het zelf tot de leading man in de onderwereld van Chicago.
Tony heeft echter een Achilleshiel, en dat zijn de vrouwen in zijn leven en zijn broer die uiteindelijk bij de politie van Chicago blijkt te werken. Deze twee obstakels leiden uiteindelijk tot zijn ondergang. Hoewel gebaseerd op Al Capone is het duidelijk een fictief verhaal. Geen broers die bij de politie werken voor Al. Die werd uiteindelijk op beschuldiging van belastingontduiking vastgezet op het eiland Alcatraz, waar hij vervroegd werd vrijgelaten om gezondheidsredenen, om uiteindelijk te sterven aan een beroerte. Heel wat minder episch dan het einde van Tony Guano.
De Kaliber-reeks is een heel mooi en waardevol initiatief. In het begin leek het nog onduidelijk of de kwaliteit van de verschillende tekenaars van eenzelfde niveau zou zijn. Intussen hebben ze bewezen, zeker ook door De Metter, dat er kwaliteit in huis is. Scarface is zeker zijn geld waard en wat mij betreft mag De Metter nog heel wat bijdragen aan de reeks.
