Justin Vernon van Bon Iver trok zich terug in een berghut in Wisconsin om For Emma, Forever Ago op te nemen en schopte het tot goddeaus plaat van het jaar 2008. De jury van goddeau trok op afzondering naar het tuinhuis van een van de juryleden, en kwam terug met goddeaus drie demo’s van het jaar 2009. Mogen de winnaars de groepen van het jaar 2010 worden!
Basic Slips :: “Chicks met ballen en gitaristen met een ziekenfondsbrilletje”
Gitaren die weigeren hun smerige botten uit te doen bij het binnenkomen, een zangeres die u bij de eerste woorden die ze zingt, belooft dat ze u nooit zal vervelen, vuilbekkende synths die de basgitaar hebben buitengetrapt en een straffe drummer die de nummers alle kanten uitstuurt maar altijd terug veilig, evenwel met littekens, thuis afzet. Dát is het Belgisch-Nederlandse Basic Slips. Als het aan goddeau ligt, zorgt deze band binnen afzienbare tijd voor muzikale hooggebergtes in onze lage landen.
De goddeaujury overdonderen en overtuigen: welgeteld vijftien seconden had Basic Slips daarvoor nodig met de intro van “Plastic Fantastic” — luistert u zelf maar eens op hun MySpace. Het morsige, alle kanten uit stuiterende “Coffeefilter Butterfly” pakte ons vervolgens in en de synths in “Stir The Senses” deden er een scherpe strik rond. We kunnen zeggen dat de band klinkt alsof Millionaire met Monsoon de studio is ingedoken, terwijl Martin Gore fluitend voorbij liep, maar eerlijk: Basic Slips klinkt vooral als zichzelf. Een cliché misschien, maar het klopt: ook u zal een brede waaier aan invloeden horen zonder dat u er één seconde een duidelijk gekopieerde vinger op kunt leggen. An-Katrien Dullers (zang), Elvire Kerkofs (bas (synthesizer)), Roel Leclair (gitaar), Dirk Henrotay (drums/samples) en Emiel Penders (gitaar/synthesizer) zijn dan ook met Belgische vlag en Nederlandse wimpel de winnaars van goddeau’s Demoproject 2009.
goddeau: Hoe zijn jullie ontstaan?
Basic Slips: “Het begon allemaal op de Katholieke Hogeschool Limburg. Dirk (Belg), Roel en Emiel (twee Nederlanders) begonnen tegelijk aan het eerste jaar van de opleiding animatiefilm. Halverwege de opleiding zijn we met een andere klasgenoot beginnen te jammen, in de oude kapel van de school. Na verloop van tijd bleven we met z’n drieën over en gingen we op zoek naar iemand die wou zingen.”
“Aanvankelijk speelden we gitaar, drums en toetsen, en er werd dan ook volop gewisseld, wat tijdens de optredens voor nogal wat gehannes kon zorgen.”
“De kleine Italiaanse zangeres die zich rond deze periode bij Basic Slips had gevoegd, is na een aantal optredens haar eigen weg gegaan. Bovendien zochten we ook een bassist. Tot dan hadden we namelijk gebruik gemaakt van bassamples via een minidisk. Dat voelde echter vreemd aan en we wisten dat het veel beter zou zijn als we alles live zouden kunnen brengen.”
“Elvire, een goede vriendin van Dirk, was al meerdere keren gevraagd om zich bij ons te voegen. Ze had het tot voorheen echter te druk met haar eigen coverband (Heaven’s Here). Uiteindelijk zei ze toe, omdat ze “fan” was geworden van onze muziek. Als toetseniste kon Elvire perfect zorgen voor de elektronische bassen die de groep zocht. Een bassist op toetsen, waarom ook niet.”
“En na tal van advertenties en flyers te hebben verspreid kwamen we uiteindelijk via een kennis in contact met zangeres An-Katrien Dullers. Toen waren we eindelijk klaar voor het podium.”
goddeau: Wat zijn jullie plannen voor de nabije toekomst?
Basic Slips: “Eerst en vooral blijven sleutelen aan onze sound — zowel individueel als ons samenspel — want we kunnen nog altijd beter. Ook willen we nu nieuwe nummers blijven maken. Bij een andere wedstrijd, de Battle van Haspengouw, hebben we studiotijd gewonnen en we zullen hier binnenkort meer van onze nummers gaan opnemen voor een uitgebreidere demo. En vooral: gewoon live blijven spelen.”
goddeau: Wat mogen we live verwachten?
Basic Slips: “Rock met een randje elektronica, chicks met ballen, een pezige drummer en twee gitaristen met een ziekenfondsbrilletje. Het maakt ons niet uit of we voor tien man spelen, of voor een volle zaal. Het is vooral de fun en de pretentieloze overgave aan het moment zelf waardoor we zoveel plezier beleven aan een optreden. Het is fantastisch als dat enthousiasme overspringt naar het publiek, dat bij ons geen kans krijgt om gewoon te blijven stilstaan.”
goddeau: Wat maakt jullie anders dan andere bands?
Basic Slips: “Doordat we niet veel kennis van muziektheorie hebben, maken we onze muziek puur op ons gevoel en intuïtie. Dit bepaalt voor een groot deel de structuur en het geluid van onze nummers. We spélen letterlijk met geluiden en instrumenten en bouwen hier een nummer uit op, in tegenstelling tot bijvoorbeeld werken met een akkoordenschema, wat normaliter het geval zou zijn. En dat resulteert in muziek die misschien wel anders is dan normaal.”
“We leggen onszelf niet vast aan een genre of muziekstroming. We maken waar we ons op dat moment goed bij voelen, en dat kan nog wel eens uiteenlopende resultaten opleveren. In de muziek kan zowel de rock- als de electroliefhebber zijn gading vinden. Alhoewel er veel electro-invloeden zijn en er gewerkt wordt met synths, is onze opstelling die van een klassieke rockband. We hebben een retegoeie zangeres met ballen, die tegelijk ruig en lieflijk kan klinken, de klassieke basgitaar word vervangen door een keytar aangedreven met elektronische bassen, synths en scheurende gitaren komen van eenzelfde paar handen, een ander paar doet daar nog eens een schep lekkere riffs en rhythm bovenop en het geheel wordt voortgestuwd door een bijzonder pezige drummer.”
goddeau: Hoe ver reikt jullie ambitie?
Basic Slips: “Eerst en vooral zoveel mogelijk mensen bereiken met onze muziek. Uiteraard willen we veel optreden — binnen- en buitenland, alles is welkom. Een EP of album opnemen is ondanks het digitale tijdperk nog steeds een droom. Kunnen leven van de muziek door er een fulltime job van te maken, is natuurlijk ideaal. En ergens hopen we dat men over tig jaar nog steeds graag naar onze muziek luistert.”
goddeau: Hoe ziet jullie ideale videoclip eruit?
Basic Slips: “Eentje waarin we een duidelijk totaalbeeld van de band kunnen geven, en die onze sound visueel ondersteunt of zelfs aanvult. En liefst met veel animatie natuurlijk, dan kunnen we hem zelf maken!”
http://www.myspace.com/basicslips
http://www.basicslips.com/
Marble Sounds :: “Op zoek naar kleine magische momentjes”
De schoonheidsprijs gaat zonder twijfel naar Marble Sounds, dat op één demo voor de twee mooiste nummers van alle inzendingen tekende. Ook u zal “Good Occasions” graag als een veertje tegen uw oorschelp voelen, al verandert het halfweg even in een scheermesje. En het prach-ti-ge “Redesign” (gelukkig al opgepikt door de radio, nu nog door u) bevestigt dat deze band weet wat een mooie melodie is, en hoe die te verpakken in sterke songs met kop, staart en een middenstuk met mannequinmaten. Uw tas warme thee op een ijskoude, donkere zondagavond of dat glas witte wijn bij de brunch op een zon belovende zondagmiddag: de nummers van Marble Sounds passen overal bij. De band rond Pieter Van Dessel is echter bijlange niet aan zijn proefstuk toe, zo hebben ze al een EP uit, A Painting Or A Spill. We kijken nu al uit naar de full-cd (waarschijnlijk eind dit jaar), want dit is mooi, dit is goed, dit is héél mooi.
goddeau: Hoe is Marble Sounds ontstaan?
Van Dessel (gitaar, stem, toetsen): “Ik heb enkele jaren in Montréal, Canada gewoond. Daar begon het idee voor Marble Sounds te rijpen. Ik ben er toen beginnen te schrijven aan de eerste songs. Johan De Coster kwam op bezoek en speelde de drums in. Eens terug in België kregen we zin om die songs ook live te brengen. Johan kende Frederik, de bassist, en hij haalde ook Christophe erbij. Christophe speelt namelijk met Johan in Soon. Gianni, de gitarist, ken ik al jaren en we hebben al veel samen gespeeld. In het voorjaar van 2008 speelden we onze eerste optredens met Marble Sounds.”
Gianni Marzo (gitaar, stem): “Ons tweede optreden was als het voorprogramma van Why? Al redelijk snel zat de vibe goed; heel relaxed en op een organische manier zijn we tot ‘groep’ geëvolueerd.”
goddeau: Wat zijn jullie plannen voor de nabije toekomst?
Pieter: “We zijn nu onze debuut-cd aan het opnemen. We hopen die in het najaar uit te brengen. Op kortere termijn is er onze cover van “Come here” van Kath Bloom, een song die bekend is geworden dankzij de film “Before Sunrise”. Onze versie verschijnt begin april op een tributeverzamelaar voor Kath Bloom. Andere bands op die cd zijn o.a. Bill Callahan, Devendra Banhart, The Dodos en Mark Kozelek, dus het is in elk geval een grote eer voor ons.”
goddeau: Wat mogen we live verwachten?
Van Dessel: “Als we opnemen, houden we ons meestal niet aan de typische rock- of popformatieformule. En dat is eigenlijk live niet anders. We halen er dan ook een banjo of glockenspiel bij. We integreren ook samples van de opnames in de liveset. Zo klinkt het rijker en interessanter. Tegelijkertijd willen we de dingen ook niet te moeilijk maken. Bij ons geen drummer die een koptelefoon draagt om met vooropgenomen materiaal mee te spelen.”
goddeau: Wat maakt jullie anders dan andere bands?
Marzo: “Geen idee. Elke groep zal wel zijn eigenheid hebben, zeker?”
Van Dessel: “Net zoals elke groep wel iets gemeen heeft met een andere groep. Moeilijke vraag dus …”
Marzo: “Misschien onze zin voor gelaagdheid. Die vinden we zeer belangrijk. Alles staat bij ons ook in het teken van de song en de melodie in die song, en wat die nodig hebben om goed te klinken en er echt uit te komen. Als dat bestaat uit enkel een spaarzaam riedeltje, akoestische gitaar, een likje rhodes en twee of drie zuinige nootjes op een xylofoontje: so be it. Natuurlijk gaan we soms ook wel all the way: beukende drums en hevig galmende gitaren kunnen dus ook wel.”
goddeau: Hoe ver reikt jullie ambitie?
Van Dessel: “De ambitie is om vooruit te blijven gaan, ik denk dat dat het belangrijkste is voor een band. Het gaat mij niet om “het doel” of “de ambitie”, maar om de rit zelf. Stap voor stap de mensen laten kennis maken met Marble Sounds. Mooie liedjes maken …
Gianni: We willen fijne optredens spelen met zoveel mogelijk kleine magische momentjes. Andere sympathieke bands ontmoeten. We speelden enkele maanden gelden in Lille, in het voorprogramma van Anathallo. Hun zanger zei tijdens hun set dat hij “wegdroomde” bij onze muziek “en wou dat het niet ophield”. Misschien wat melig, maar daar doen we het toch een beetje voor …”
goddeau: Hoe ziet jullie ideale videoclip eruit?
Van Dessel: “Hangt een beetje af voor welke song. Maar ik heb een zwak voor poppenanimatie in muziekvideo’s. Als tiener was ik bijvoorbeeld onder de indruk van “Come in” van Palace Brothers. The Reindeer Section heeft ook een bloedmooie clip met twee poppetjes voor “You Are My Joy”. Het is ontwapenend om te zien wat je kan met weinig geld en een mooi idee.”
http://www.myspace.com/marblesounds
Daar kan u alvast hun debuut-EP. A Painting Or A Spill kopen. Veel mooie ideeën voor weinig geld!
Foto: Kristina Pilecka
Keefman :: “We staan wat alleen. En dat vind ik perfect zo.”
Wel, dat vinden wij ook. Keefman past, zoals frontman Tom Kets zelf al aangeeft in dit gesprek, als rockband helemaal niet tussen het triumviraat Vos-Vander Linden-Meuris. En een even snedig als straf nummer als “Magere Meisjes” zoekt ook niet bepaald het gezelschap van een Hannelore Bedert of Mira op. Met héél wat fantasie doet “Mooie Verliezers” aan iets van Greg Dulli denken, maar dat kan evengoed omdat we er tijdens de jurering van onder de indruk waren. Kets heeft zelf een onaangeroerd stuk grond in de Vlaamse muzikale bodem aangeboord. Laat hem maar zijn goesting doen, dan zal Keefman er (met z’n zevenen) ongetwijfeld waardevolle dingen in ontginnen. De eerste proeve daarvan, hun debuut-EP, is al een tijdje uit.
goddeau: Hoe is Keefman ontstaan?
Kets: “Keefman is ontstaan als afstudeerproject aan het Herman Teirlinckinstituut. Samen met Gert Bettens — hij was de coach van het afstudeerproject — heb ik aan songs gewerkt en hebben we ruwe demo’s opgenomen. Gert is echter nooit lid van de groep geweest.”
“In juni 2007 zijn we voor de eerste keer als de groep Keefman naar buiten gekomen. De eerste demo, die ik jullie opstuurde, verscheen al in maart 2008. Deze demo werd opgenomen met Rudi Genbrugge als producer. Gert Bettens deed de preproductie. Alle muzikanten die in Keefman spelen, ken ik van mee samen te spelen in eerdere groepjes. Maar als we helemaal teruggaan naar het prille begin, kan ik alleen maar zeggen The Kids. Het was de eerste cd die ik van mijn vader kreeg. Opvoeding geslaagd!”
goddeau: Wat zijn de plannen voor de nabije toekomst?
Kets: “In de eerste plaats willen we zoveel mogelijk live spelen, om als groep te kunnen groeien. Dit blijkt niet zo evident te zijn. De demo werd overal zéér goed onthaald (Poppunt magazine, Rifraf, jullie …), maar toch hebben we tot hiertoe eigenlijk veel te weinig live kunnen spelen. Op donkere dagen word ik er zelf moedeloos van. Ik weet ook wel dat we met Keefman niet echt passen in het klimaat dat er momenteel hangt rond Nederlandstalige muziek. En ik heb ook niet echt een dialect,want dat helpt tegenwoordig heb ik gehoord. Ik ben ooit eens in de halve finale (met een eerder Nederlandstalig rockgroepje) van de Nekkawedstrijd terechtgekomen. We werden in het juryverslag met de grond gelijk gemaakt. Toen wist ik dat we op de goede weg waren. Met die wereld heb ik niets. We staan dus wat alleen. Ik vind het perfect zo.”
“Ik ken eigenlijk ook weinig jonge Nederlandstalige rockgroepen. Na de heilige drievuldigheid Gorki, De Mens, Noordkaap/Monza gaapt de leegte. Wie weet kunnen we die opvullen.”
“Naast de plannen en de hoop om meer te kunnen spelen, beginnen we ook te denken aan nieuwe nummers. Het plan is om daar in de zomervakantie werk van te maken.”
goddeau: Wat maakt jullie anders dan andere groepen?
Kets : “Zoals ik al zei het feit dat we Nederlandstalige rockmuziek maken. Al wil ik het Nederlandstalige aspect ook niet uitvergroten. Stijn Meuris zei ooit eens in een interview: “Ik heb niet het gevoel dat ik in een Nederlandstalige groep speel”. Wel, ik heb dat eigenlijk ook niet. Als ik naar mijn platenkast kijk, zit daar heel weinig Nederlandstalige muziek tussen. Dat ik in het Nederlands zing, heeft vooral te maken met het feit dat ik me zo het beste kan uitdrukken en mijn Engels toch niet echt de middelmaat overstijgt. En met de middelmaat heb ik nooit iets gehad. Ik was ofwel heel goed in iets ofwel heel slecht. Uitersten zijn altijd interessanter.”
“Ik probeer ook veel aandacht te besteden aan de teksten. Het moet ergens over gaan. Ik probeer ook niet te verhalend te werken. Het zijn eerder fragmenten, flarden van gevoelens. Rechttoe rechtaan. Zo heb ik onlangs een vertaling van “I Wanna Be Your Dog” van The Stooges gemaakt. Het opzoeken van die directheid met Nederlandstalige teksten houdt mij meer dan ooit bezig.”
“En ten slotte, we zijn momenteel met zeven: naast mij nog Onan Van De Weyer (gitaar), Bart Van Aken (drums), Riet Muylaert (zang, percussie), Stein Verrelst (gitaar), Dries Emmerechts (bas) en Stan Driesen (toetsen). Een heel gedoe, maar het maakt ons wel anders.”
goddeau: Wat is jullie ambitie met de band?
Kets: “Zoveel mogelijk live spelen, want niet spelen breekt de motivatie. We zijn trouwens even gestopt met repeteren tot er optredens komen. Anderzijds willen we nieuwe nummers maken. Ik ben helemaal weg van de Archie Bronson Outfit. De nieuwe nummers zou ik graag in die richting laten evolueren. Kortom: meer rock, minder pop.”
“Ambitie is ook stilaan een plek krijgen om te mogen bestaan,want we moeten ons nog serieus bewijzen. Maar de ambitie om de Nekkawedstrijd te winnen zal ik, na mijn eerdere uitspraken, ook maar opbergen (lacht).”
“Ik ben trouwens ook nog bezig met een zijprojectje: Spronkridder. Het best te omschrijven als Nederlandstalige slowcore. In de gaten houden, zou ik zeggen (lacht).”
goddeau: Hoe ziet jullie ideale videoclip eruit?
Kets: “De ideale clip wordt volgens mij geregisseerd door Tom Barman, Michel Gondry, Sofia Coppola en David Lynch. Benoit Poelvoorde speelt mee en ik heb een vrijscène met Scarlett Johansson. Meer moet dat niet zijn.”
http://www.myspace.com/keefmanmusic
Op hun MySpace kan u ook Keefmans debuut-EP bestellen.
