Het fijne maar vaak moeilijk te definiëren noisecombo Galatasaray is volledig opgetrokken uit Kortrijkse klei. In de vaste overtuiging dat de heren eenvoudigweg een degelijk rockalbum uitgebracht hebben en zonder ook maar enige notie van voetbal te hebben, trokken we naar de AB voor het interview. Geen enkele rode kaart zou ons tegenhouden, een gesloten deur daarentegen.
enola: Laten we maar met een dooddoener beginnen. Voetbalfans?
Vangheluwe: "Onze groepsnaam heeft totaal niets te maken met de Turkse voetbalploeg. We hadden de naam gehoord op de radio en die is toen blijven hangen. De a’s klonken lekker en ook grafisch kan je heel veel kanten uit met zo een naam. We wisten wel dat de ploeg bestond maar eigenlijk is de link er pas later gekomen. De ploeg heeft ons vanwege de naam trouwens gecontacteerd maar ik betwijfel dat er veel Turken zijn die onze muziek kennen."
enola: In Slovenië kennen ze jullie anders wel. Want daar hebben jullie onlangs getourd.
Vangheluwe: "Een kennis van ons heeft die tour geregeld maar er zijn niet direct plannen om het album daar uit te brengen. We zitten bij Vlas Vegas, het label dat mee opgericht is door onze geluidsman Hein. En een klein label heeft niet de middelen voor zoiets. Via een verdeler is het album daar wel in beperkte oplage verkrijgbaar."
enola: Viel die tournee mee overigens? Ik kan me voorstellen dat elf man in een busje voor de nodige wrijvingen zorgt. En als je daarnaast ook nog eens allemaal in andere groepen speelt.
Vangheluwe: "Het voordeel van met verschillende mensen touren is wel dat je elkaar wat kan ontwijken: je hoeft niet steevast op dezelfde drie gezichten te kijken. We waren er ook niet alle elf, negen van ons hebben de tour gedaan. Conflicten rond de verschillende groepen zijn er niet omdat Hitch en Hawai vorig jaar hun album uitgebracht hebben en nu rustig aan een nieuw album kunnen werken."
Decruyenaere:"Het blijft allemaal een beetje regelen hé, want iedereen speelt in verschillende groepen. En sommige mensen zijn op zo een moment vervangbaar, hoe ondankbaar het ook klinkt. Momenteel heeft Galatasaray wel de prioriteit voor iedereen omdat die nu een plaat uitgebracht heeft."
enola: Lieven Eeckhaut schrijft alle muziek, maar hebben jullie ook een inbreng of niet? Want als je met elf man aan een nummer werkt, kan het toch niet anders dan dat er conflicten van komen?"
Vangheluwe: "Tijdens de repetities veranderen er nog vaak zaken omdat we enerzijds werken met het materiaal dat Lieven aanreikt maar anderzijds maken we het ons nog steeds eigen. We repeteren ook niet altijd met alle mensen samen. De drummers bijvoorbeeld bepalen tijdens de repetitie wie welk drumpatroon speelt terwijl de muziek voor de blazers uitgeschreven wordt. Maar het repeteren en schrijven valt heel goed mee. We hebben nog altijd geen advocaten nodig om samen te komen. De meningen zijn vaak gelijklopend en wie niets zegt, is akkoord. Totale democratie is het niet, dat is zever. Maar iedereen moet er zich wel goed bij voelen. Het moet leefbaar blijven."
Decruyenaere: "Voor dit album is de muziek weliswaar opnieuw geschreven door Lieven, maar toch hebben we allemaal onze ideeën kunnen aandragen. Er is zeker sprake van een vorm van interactie. Elf mensen zijn natuurlijk elf meningen. En je zit met verschillende karakters maar we zijn ook vrienden van elkaar. We kunnen op niveau met elkaar discussiëren over muziek zonder op elkaars kop te kakken. We spelen ook niet een specifiek genre maar eerder heel eclectisch dus iedereen vindt zijn gading binnen de ruime grenzen die we gesteld hebben."
enola: Hoe zijn jullie tot die mix gekomen?
Vangheluwe: "Iedereen heeft zijn eigen achtergronden, ook al kan je een lijn vinden. Al die invloeden samen kunnen een song opleveren, al mislukt het natuurlijk af en toe. Maar als het klikt, kan alles. Het enige dat vast lag waren de blazers. We zijn ook geëvolueerd van een groep van zes tot de huidige bezetting."
enola: Denken jullie dan ook na over de volgorde van de songs? Want "Snake Heads On Empty Part I & II" vind ik bijvoorbeeld een heel sterke opener.
Vangheluwe: "Dat "Snake Heads" het album zou openen, lag van bij het begin vast omdat we een sterke eerste song wilden. Maar verder hebben we eigenlijk pas op het laatste de songvolgorde bepaald. Daar is verder niet echt over nagedacht."
enola: Ook jullie artwork is redelijk eigenzinnig te noemen. Dit is nu al de tweede maal dat jullie met een half onthoofd mannetje voor de dag komen. Zit daar een idee achter?
Vangheluwe:"Het artwork is beïnvloed door de muziek en is bewust duisterder dan op het vorige album. De tekening wordt een soort trademark voor ons. Kurt (De Brabandere,drummer – jbo) maakte vroeger al schilderijen waarbij die figuren voorkwamen maar dan als detail op de achtergrond. Maar eigenlijk zou je hem daarover moeten aanspreken."
enola: Mij viel bij de titels onmiddellijk "Chop chop" op in "All Right Chop Chop Get On With It". Vooral omdat een West-Vlaamse vriendin dat al eens gebruikt als we dringend iets moeten doen. Is het een typisch West-Vlaams woord?
Vangheluwe: "Het komt eigenlijk uit "The Fast Show". Maar we gebruiken het zelf ook vaak."
Decruyenaere: "De titels worden door een paar mensen bedacht. Het beestje moet nu eenmaal een naam hebben. En we willen geestige namen bij de instrumentale muziek plaatsen."
enola: Ok, tot zover mijn theorie dat jullie het West -Vlaams op willen waarderen. Op een enkele oerschreeuw na en "Rockstar" blijven jullie instrumentaal. Bewust? Mich is toch een zanger?
Vangheluwe: "We zijn van bij het begin een instrumentale groep geweest. We hebben nooit een zanger gehad. Dan kan je ook niet anders dan instrumentaal spelen. En eigenlijk hebben we nooit behoefte aan een zanger gehad."
Decruyenaere: "Ik ben ook maar tijdens de opnames van het tweede album volwaardig lid van de groep geworden. Voordien speelde ik af en toe mee. Maar deze bezetting werkt wel."
enola: Op jullie single "Rockstar" wordt er nochtans wel gezongen. Maar echt representatief voor het album vind ik het niet.
Decruyenaere:"De single is goed ontvangen en duikt af en toe op in de dagroulatie."
Vangheluwe:"Dat Ayco (Duyster–jbo) er op mee zingt en dat er zang bij is tout court speelt zeker een rol. We hadden een song met zang en wie weet gingen we er eindelijk eens mee op de radio komen. We zijn sowieso redelijk eclectisch dus een echt representatief nummer hebben we niet. Maar als geheel is het album wel coherenter dan het vorige en ligt het minder zwaar. Bij ons debuut Montana werd de link gelegd met X-Legged Sally terwijl we nu vooral postrock en Jagga Jazzist horen vernoemen.
enola: De laatste keer dat ik jullie live zag, stonden de gitaristen vooraan op het podium en de blazers helemaal achteraan. Was dat een bewuste keuze? En heb je op zo een moment geen nood aan een dirigent om alle muzikanten op een lijn te krijgen?
Vangheluwe:"Er is een specifieke podiumopstelling. Vroeger stonden de blazers vooraan, maar met de nieuwe plaat hebben we die wat gewijzigd. Nu staan de blazers achter op een podium. Dat biedt heel wat voordelen, vooral klankgewijs. Er is ook altijd wel iemand die een beetje de rol van de dirigent op zich neemt, volgens de nood van het nummer, maar dat verloopt erg organisch want we improviseren niet. We hebben dan ook niet echt een dirigent nodig, net zomin als een frontman."
