De zanger van The Charlatans heeft al zijn obsessive personal shit in een soloplaat gegoten. Naar eigen zeggen omdat hij de band er niet mee wilde lastigvallen. Ons daarentegen…
Tim Burgess heeft dezer dagen het sombere Manchester ingeruild voor Los Angeles. Deze verregaande scheiding met de andere Charlatans heeft geleid tot een aantal songs die hij niet bij de band kwijt kon. Sommige wegens te persoonlijk, andere omdat ze te Californisch zijn. Reden genoeg voor Burgess om een soloalbum op te nemen waarop eigenlijk niemand zat te wachten.
"I believe in the spirit" geeft meteen aan waar het op deze plaat om draait. ’I believe in California soul’, zingt Burgess. Waarop hij prompt zijn Beach Boys-falsetto bovenhaalt die op de rest van de plaat te pas en te onpas zal blijven opduiken.
Het dreigende "Held In Straps" is één van de zeldzame hoogtepunten op I believe . Het is geleden van "Like a Rolling Stone" dat pure minachting zo goed klonk. Rainy day in sunny L.A., Tim? "Only A Boy" gaat over spijt en verloren jeugd. Alleen blijkt nostalgie niet echt te werken wanneer het ingepakt zit in een achteloos popdeuntje met goedkope blazers eroverheen.
"We All Need Love" drijft op een nu toch echt wel uitgemelkt cliché en overdreven flarden melodrama. In "Oh My Corazon" vertolkt Burgess de vleesgeworden banaliteit. Prototype van de wegwerpsong. Enige verbetering komt er met "Be My Baby" dat ons ten minste enkele minuten kan boeien met de Dylaneske harmonica en de oneliner ’Good guys don’t always wear white’.
Ook "Years Ago" doet vermoeden dat Burgess nog steeds naar Dylan luistert. Het gitaarriedeltje kon zo uit Highway 61Revisited komen, maar dan gezongen door Paul Simon. "Love to Spend The Night" is niets meer dan een doorgedreven oefening in rijmelarij en sentimentaliteit. Gelukkig is er nog "Po’ Boy Soul" dat enigszins aan het talent van Burgess’ als songwriter doet herinneren.
Tim, verlaat het pronkerige L.A. en kom terug naar Manchester. Bewonder de grijze troosteloosheid van de binnenstad. Snuif de ziekmakende geuren van de afbrokkelende fabrieksschouwen op. En doe waar iedereen wél zit op te wachten: maak met The Charlatans eindelijk het vervolg op het schitterende Wonderland.
