21 juni 2003, 1.00u ’s ochtends. In Leuven, in Brussel, in Londen, in New York… Overal staan jonge en iets minder jonge mensen, al dan niet voorzien van een vreemde bliksemschicht op hun voorhoofd, vol spanning af te tellen tot het 1u is. En dat allemaal voor een boekje…
Ook wij stonden als een bende nieuwsgierige dreuzels (u weet wel, stervelingen zonder toverkracht) te wachten tot de eerste exemplaren van Harry Potter and The Order of the Phoenix, het vijfde boek uit de reeks van zeven, over de toonbank zouden vliegen. Deze lijvige klepper telt maar liefst 766 bladzijden, bevat ongeveer 255.000 woorden en weegt 1 kilogram. Maar dat bleek geen struikelblok te zijn voor de talrijke fans, want in die eerste 24 uur werden meer dan 5 miljoen boeken verkocht. Harry Potter verpletterde voor de zoveelste keer het ene record na het andere.
Geen wonder dat de fans zo snel mogelijk deze Order of the Phoenix te pakken wilden krijgen, schrijfster J.K. Rowling heeft ze maar liefst drie jaar lang laten wachten op een vervolg op The Goblet of Fire (De Vuurbeker). Geruchten deden de ronde dat ze met een writer’s block worstelde. Waar of niet, ze heeft de tijd in ieder geval wel besteed, want deze vijfde Harry Potter is een pure thriller van het begin tot het einde.
Harry Potter is nu vijftien geworden en hij begint aan zijn vijfde schooljaar op Hogwarts, de Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. Maar Harry is niet langer die schattige, brave jongen uit de vorige boeken, hij is een echte tiener geworden en gedraagt zich meer en meer als een vervelende puber. Hij is gefrustreerd, weigert blindelings te gehoorzamen, durft geregeld te revolteren tegen zijn professoren… Zijn gedrag brengt hem meer en meer in de problemen op school, maar ook zijn vrienden lijden onder Harry’s humeur. De gemoederen raken meer dan eens verhit.
Op school verandert er ook heel wat: nieuwe leerkrachten, nieuwe regels, nieuwe studenten… En het vijfde jaar is in Hogwarts ook het jaar van de examens (NEWT), nog een extra beproeving die Harry, Ron en Hermione zonder kleerscheuren zullen moeten doorkomen. Alsof dat nog niet genoeg is, zal net dit jaar Harry’s hele leven overhoop worden gegooid en wees maar zeker Lord Voldemort, wiens macht en invloed met de dag sterker wordt, hier iets mee te maken zal hebben.
Maar Harry Potter, zijn dat geen boeken voor kinderen? Dat had u gedacht! De eerste boeken over de avonturen van Harry Potter waren inderdaad meer gericht op een iets jonger publiek van 10 tot 12 jaar, maar ook toen al schuilde er onderhuids een duistere toon. De extreem katholieke verenigingen schoten niet voor niets lijkbleek uit hun sloffen toen ze verwijzingen naar zwarte magie en het kwaad opmerkten in de schijnbaar onschuldige Potter-verhaaltjes.
The Goblet of Fire was al minder geschikt voor 10-jarigen, maar deze Order of the Phoenix gaat nog een stapje verder. Rowling laat niet alleen haar hoofdpersonage opgroeien, ook haar doelgroep wordt met elk boek een paar jaar ouder. Haar vlotte schrijfstijl is veel volwassener geworden, gedurfder, minder lieflijk. Daarin schuilt ook een deel van de genialiteit van de Harry Potter-boeken, Rowling durft haar eigenwijze visie te volgen. Het past simpelweg niet om het leven van een vijftienjarige puber te beschrijven met kindertaal, dus kunnen we Rowling’s beslissing alleen maar toejuichen.
Zonder al te veel te verklappen over het eigenlijke plot (u zou het eens moeten weten), zouden we nog even willen vermelden dat Harry Potter and The Order of the Phoenix een ongemeen spannend en letterlijk adembenemend boek is. Rowling weet als geen ander spanning op te bouwen, zodra ze iets prijsgeeft, worden er weer nieuwe verwachtingen en vragen opgewekt. Als u weg was van de vorige avonturen van Harry Potter, you ain’t seen nothing yet: dit vijfde boek overtreft al uw verwachtingen. Snel, snel, waar blijft deel zes?
