‘De maat is vol en mijn kop is toe’. Die gekke zin bracht Pas De Deux in 1983 naar het Eurovisiesongfestival. Naar aanleiding van zijn veertigste verjaardag brengt de groep nu de versie van ‘Rendez-Vous’ uit die toen in München werd gebracht. Een verzamelaar laat tegelijk horen dat deze elektronicapioniers veel meer waren dan zomaar dat ene nummer. ‘Zelf vond ik ‘Rendez-Vous’ eigenlijk het minste nummer van de drie die we toen inzonden’, zegt oprichter en bezieler Walter Verdin.
enola: De compilatie is eigenlijk niet nieuw, Walter?
Verdin: “Nee, die heb ik in 2019 al digitaal uitgebracht. Sindsdien is er rond Pas De Deux opnieuw wat meer te doen geweest, zeker sinds Gucci een nummer van ons gebruikte voor een campagne. Zo raakte ik in contact met N.E.W.S. Records die voorstelden om ‘The Complete Collection’ ook op vinyl en cd uit te brengen. Om ook iets nieuws te bieden, hebben we er de Eurovisiesongfestivalversie, met het grote orkest, van ‘Rendez-Vous’ erbij gezet, want dat wilde ik al lang uitbrengen.”
enola: Wanneer zag jij de mogelijkheden van de synthesizer als instrument?
Verdin: “In 1980 had ik een plaat vol Nederlandstalige liedjes gemaakt en in hetzelfde jaar ben ik mijn burgerdienst gaan doen op de audiovisuele dienst van de KU Leuven. Zo kwam ik in aanraking met alles wat er mogelijk was qua technieken. Ik ben met klank en video beginnen te experimenteren en kocht mijn eerste synth tweedehands van Jan Hautekiet. Ik ben toen gestopt als ‘Vlaamse’ zanger, en ben daarna muziek gaan maken. Zo kwam van het een het ander.”
enola: Als ik daar nu naar terugkijk, was dat best een bijzondere tijd in de popmuziek: er leek meer te kunnen dat zelfs de hitparade haalde.
Verdin: “Dat denk ik wel. Nu is alles erg geformatteerd en Amerikagericht. Toen kregen we experimentele Duitse dingen als Die Doraus und Die Marina’s of Deutsch Amerikanische Freundschaft,… Er was een openheid voor jonge, nieuwe klanken die niet alleen door platenfirma’s werden bepaald. Het was de nasleep van de punk, de tijd van de new wave… er was veel mogelijk.”
enola: Zelfs zoveel, dat jullie gevraagd werden om mee te doen aan de preselectie voor het Songfestival. Hoe kon dat?
Verdin: “Wij hadden één singletje in eigen beheer uitgebracht, waar ik zelf een videoclip bij had gemaakt. Daar ben ik mee gaan leuren bij de openbare omroep, en de toenmalige baas ‘lichte muziek’ – zoals dat toen heette – suggereerde ons mee te doen aan die wedstrijd. Er was blijkbaar een andere groep weggevallen, dus hij moest een gat vullen. Natuurlijk zei ik ja, want dat betekende twee avonden dat we op televisie zouden komen. Dat was mooi meegenomen als promotie. Maar nooit had ik het idee dat wij zouden winnen van artiesten als Sofie, Wim De Craene,… Het is anders gelopen.”
enola: Jullie wonnen, en de hel barstte los: felle discussies, gejouw, fluitconcerten.
Verdin: “Een Vlaamse mediahel, zeg maar. (lacht) Al een geluk dat Twitter toen nog niet bestond.”
enola: Genoten jullie van die controverse?
Verdin: “Nee. Tuurlijk niet, je hebt liever dat iedereen je graag ziet. Maar er werd over gesproken, dat was wat waard. En uiteindelijk hadden wij niets verkeerds gedaan, het ging niet om grensoverschrijdend gedrag hé. Nu, zelf vond ik ‘Rendez-Vous’ het minste nummer van de drie die we hebben voorgesteld, maar ik begrijp dat de jury dat verkoos. Het was het enige dat wat swingends had dat je naar het orkest van het Eurovisiesongfestival kon vertalen. Mijn broer, die klassieke muzikant is, heeft me nog geholpen om er een arrangement voor strijkers bij te schrijven.”
enola: Eigenlijk is ‘Rendez-Vous’ een beetje een vreemde rode draad in je leven gebleven hé? Je werd videokunstenaar, maar iedereen kent je omwille van dat nummer, en om de paar jaar duikt het nog eens op.
Verdin: “Ja. Het is even weggeweest, maar nu is het wel weer terug. Dat komt ook doordat ik er zelf wat meer mee bezig ben om het opnieuw in de kijker te zetten. En natuurlijk was er ook Studio Brussel, die ‘Rendez-Vous’ ooit als allereerste nummer heeft gedraaid. Bij hun vijfentwintigste verjaardag in 2008 hebben ze er een programma naar genoemd, en zo kreeg het ook weer aandacht. Vanaf dan is het weer wat naar boven komen drijven.”
enola: Zijn er momenten dat het je verveelde dat je carrière herleid werd tot dat nummer?
Verdin: “Ik heb dat gevoel niet. Het klopt dat wie niet met video of kunst bezig is, mij enkel van dat nummer kent, maar dat is niet erg. In de wereld van het theater en dans, waar ik veel meer actief in ben geweest, is ‘Rendez-Vous’ een zijsprongetje. En zo is het voor mij ook. Maar ik heb er zeker geen spijt van dat ik het gedaan heb.”
