Een eerste kamp met de jeugdbeweging als symbool voor de initiatie naar de volwassenheid. Nicolas Wouters en Mikaël Ross grijpen dit gegeven aan om van Totem een complex en donker verhaal te maken. Totem is moeilijk te vatten en toch perfect leesbaar.
Eerste kampervaringen bij de jeugdbeweging vormen in verhalen wel vaker de aanleiding voor een soort initiatie in het volwassen leven, als symbool voor het einde van de pure kindertijd. Ook de Brusselse scenarist Nicolas Wouters zag hier voldoende interessante mogelijkheden om een verhaal hierrond uit te werken. Wouters vermijdt in Totem echter de eenduidigheid. Zijn verhaal combineert de ervaringen van de twaalfjarige Louis op kamp met een complexe achtergrond voor Louis, waarin een zieke broer een centrale rol speelt. Of hoe een afwezige figuur toch een verhaal kan domineren. In een donker Ardens bos vervloeien realiteit en fantasie ook geregeld waardoor Louis gaandeweg evolueert naar zijn totemdier de vos.
Met Totem maakt Nicolas Wouters meteen indruk door een gelaagd verhaal waarin de lezer ook zelf op zoek moet gaan naar verdere verbanden en zelf ook kan interpreteren wat echt is en wat niet. Zelf vonden we het daarom eens zo jammer dat het merendeel van de scoutspersonages zo eenduidig als machtswellustelingen neergezet werden. Het lijkt alsof Wouters een karikatuur gemaakt heeft van de scouts die hij in zijn eigen jeugd tegen het lijf liep. Goudvinkje is een leidster wiens karakter net iets meer uitgediept mag worden, maar toch blijft haar verhaallijn in verhouding ondergewaardeerd en is duidelijk Louis het enige hoofdpersonage dat er echt toe doet.
In Mikaël Ross heeft Wouters een perfecte kompaan gevonden voor dit verhaal. Deze Duitse tekenaar vormt sinds 2010 een vast duo met Nicolas Wouters. Ze leerden elkaar in dat jaar kennen aan de Ecole Saint Luc in Brussel. Dit resulteerde in een eerste samenwerking, Pieds dans le Béton (2013, onvertaald). Totem is de tweede strip die ze samen maakten en de eerste die nu naar het Nederlands vertaald wordt. Uitgeverij Soul Food Comics maakt hiermee nog maar eens duidelijk dat ze aandachtig de internationale strip volgen en ook boeken van kleinere uitgeverijen een kans durven geven in het Nederlands.
De expressieve, krasserige stijl van Mikaël Ross zit voor ons op de grens tussen het werk van Christophe Blain en die van Nicolas De Crécy, toch niet de minste namen. Ross laat het bos echt tot leven komen en vindt het juiste evenwicht tussen de suggestie en het leesbaar houden van het verhaal. Zijn werk valt meteen op en zuigt de lezer onverbiddelijk mee in het verhaal.
De laatste jaren verschijnen er niet alleen meer stripreeksen in het Nederlands, ook de graphic novel is terug van nooit echt weggeweest. Het risico voor graphic novels is dat de aandacht voor een album snel wegebt na het verschijnen, waar een reeks zowat elk jaar een nieuw deel heeft en dus alle eerdere delen ook terug mee aandacht gunt. Totem is alleszins een opmerkelijk album, zowel wat tekeningen als scenario betreft. Zowel Nicolas Wouters als Mikaël Ross hebben een eigen stijl gevonden die niet te herleiden valt tot een doorslag van een ander auteur of een bepaald genre. Totem is een mooie ontdekking van Soul Food Comics, een ontdekking die we iedereen aanraden om mee te ervaren.
