Uitgeverij L doet een stevig inhaalmanoeuvre voor de vertaling van het werk van Osamu Tezuka. Deze ‘god van de manga’ maakte in de jaren ’70 met Ayako een opvallend volwassen familiegeschiedenis.
Het blijft verbazend hoe een productieve mangaka die al meer dan 20 jaar dood is, nu een doorbraak beleeft in ons taalgebied. Na het succes van het achtdelige Boeddha brengt uitgeverij L nu verschillende van zijn andere graphic novels op de markt. Ayako is na MW en Ode aan Kirihito opnieuw een opvallend verhaal. Oorspronkelijk verscheen Ayako in 1972 en 1973, waarna de manga in drie delen verscheen. Net als bij Tezukas andere strips is de toon van Ayako ook erg volwassen en het verhaal behoorlijk complex.
De familie Tenge is een geval apart. Met een tirannieke vader die zijn zoon verplicht om met diens vrouw te mogen slapen in ruil voor de volledige erfenis, leeft iedereen in het gezin gebukt onder vrees en twijfel. Ayako is tegelijk dochter en kleindochter. Zoon Jiro keert terug van de oorlog, en hij leert na verschillende jaren afwezigheid zijn familie opnieuw kennen. Hij is tijdens de oorlog met handen en voeten gebonden geraakt aan de geheime dienst. De intriges in de familie stapelen zich op. Met thema’s als incest en politieke afrekeningen verrichtte Osamu Tezuka in het midden van de jaren ’70 baanbrekend werk voor de manga.
Het is met reden dat Tezuka wereldwijd de ‘god van de manga’ genoemd wordt. Hij maakte in zijn leven meer dan 700 manga-reeksen. Ondanks deze gigantische productie is de kwaliteit van zijn werk constant en behandelde hij heel veel verschillende thema’s. Hij maakte zowel werk voor kinderen als voor volwassenen, Ayako is immers hoegenaamd geen lichte koek. De auteur kiest in zijn verhaal ook geen partij voor het ene of het andere personage. Eigenlijk is elk personage in dit verhaal verdorven van inborst. Toch blijft elke figuur voldoende realistisch om op empathie van de lezer te kunnen rekenen.
De tekenstijl is zowat het meest gedateerde aspect van het hele album. De explosiviteit van een Naoki Urasawa moet enkel van het verhaal én de schitterende pagina-opbouw komen. De wat verouderde tekeningen verhinderden ook bij Boeddha of MW niet dat er meteen een ruim lezerspubliek de manga’s van Tezuka in het Nederlands is beginnen te ontdekken. De volgende delen van Ayako verschijnen in de loop van 2012. Wij zijn er gerust in dat die allebei niet zullen teleurstellen. Met een plotmeester als Tezuka kan geen enkel verhaal echt ontgoochelen. Ook al moeten we een definitief oordeel dus nog even uitstellen, toch is Ayako opnieuw een indrukwekkende strip van een van de pijlers van het Japanse stripverhaal.
