De leukste dingen in de stripwereld gebeuren nog altijd in de marge. Zo houden enkele kleine uitgeverijen zich al eventjes bezig met het uitgeven van reeksen die in het slop of ronduit in de vergetelheid geraakt waren. Eerder viste Arcadia al Arkel (Hardy) op, ook Tom Carbon wordt nu door Bee Dee van het Robbedoesstort gered.
Het tijdschrift Robbedoes mag er op dit moment allerminst aantrekkelijk uitzien voor iedereen boven de leeftijd van pakweg twaalf jaar, halverwege de jaren tachtig was dat anders. In een vlaag van verstandsverbijstering gunde de directie van Dupuis de Nederlandstalige redactie autonomie ten opzichte van de Franstalige, wat de weg vrijmaakte voor een golf van briljante Vlaamse en Nederlandse nieuwkomers en oudgedienden. Het werden gouden jaren.
Het was de tijd dat Gerrit De Jager met Roel en zijn beestenboel zijn hoogtepunt bereikte, Biebel gelanceerd werd (Dupuis zelf zag er niets in en Ikke mocht zijn Biebel bij De Standaard gaan laten uitgeven, waar hem een veel te hoog publicatieritme werd opgelegd), en Cromheecke en Letzer hun intrede in de stripwereld maakten. Eerst waren ze er met de bizarre en absurde cartoons van Tako Zip, later kwamen daar de meer toegankelijke kortverhaaltjes van Tom Carbon bij en derde musketier Fritzgerald als co-scenarist.
Nu ja, meer toegankelijk: ook bij Tom Carbon was absurdisme niet van de lucht, maar het werd in een traditionelere omgeving gezet. Er werd gespeeld met stripverhaalclichés, waar dan een twist aan werd gegeven, maar tegelijk waren ze ook op een eerste niveau te lezen. Niettemin kregen de albums die bij Dupuis verschenen nooit meer dan cultstatus en na vier ervan was het dan ook gedaan.
Het lange vervolgverhaal Lunatoys dat in 1988 in Robbedoes werd voorgepubliceerd, haalde nooit een albumverschijning, tot uitgeverij Bee Dee het enkele maanden geleden plots in zwart-wit en op vijfhonderd exemplaren uitbracht. Sinds kort ligt het vervolg daarop erbij: Tannenbaum uit 1987 haalde niet eens Robbedoes meer: het experiment met de Nederlandstalige autonomie was afgelopen en dat betekende de nekslag voor wel meer reeksen.
Nochtans was Lunatoys het hoogtepunt van Tom Carbon. In dit lange verhaal werd het huiselijke universum van de korte verhaaltjes de sciencefiction binnengesleurd, met hilarisch resultaat. Tegelijk bereikte Cromheecke ook tekentechnisch (wat in de zwart-wituitgave van Bee Dee goed te zien is) een nieuwe piek.
Carbon en zijn knorrige geitenwollensokkenbuur Wortelmans komen in contact met aliens van de planeet Pop-King, waar het elke dag feest is. Daar heeft de gekke aardse professor Finkelstein de president verdreven om er een schrikbewind te installeren. Vanzelfsprekend loopt alles (op het einde) goed af, maar we hebben ook wel een hilarisch verhaal achter de kiezen.
En blijkbaar hield het daar niet op. Volgens een voorafgaande waarschuwing is het daaropvolgende Tannenbaum "nooit voorgepubliceerd, ontstaan in 1987 en leesbaar gemaakt in 2004". En dat is nog te zien. In tegenstelling tot de puntgave tekeningen van Lunatoys zijn deze grondig uitgewerkte schetsen. Perfect leesbaar weliswaar, en niet zó verschillend van een afgewerkte Carbon. Het verhaal staat er daarentegen meer dan ooit, zelfs al had één van de oorspronkelijke scenaristen afgehaakt.
Opnieuw blijkt Finkelstein de slechterik van dienst. Ontsnapt uit de gevangenis is hij uit op wraak op Carbon en de rest van de wereld en opnieuw loopt alles goed af na een reeks grappen en grollen en hilarische parodieën op de klassieke strip (de slechterik die zijn geheim wapen start met de woorden "wie had er ooit gedacht dat ik zo getikt zou worden om het ook te gebruiken?").
Vijfhonderd exemplaren zijn van beide boekjes gedrukt voor de nu ook niet zó onoverkomelijke prijs van 12.95 euro. Voor zover we bij onze stripboer konden checken, lagen er nog wel een paar. Laat ons hopen dat die snel de deur uitvliegen en dat de heren Cromheecke, Fritzgerald, en zélfs Letzer, er dan opnieuw zoveel zin in krijgen dat er nog veel boekjes volgen. Tom Carbon zou in een betere wereld een hit van een stripreeks zijn. U weet het: verbeter de wereld, begin bij uzelf. Húp!
