De nieuwe reeks van Corentin Rouge gaat veelbelovend van start. Een donker verhaal over Rio de Janeiro wordt vermengd met avontuur en humor. Meteen is God Voor Ons Allen een van de interessantste releases van uitgeverij Glenat in recente tijden.
Na wat inkleurwerk voor zijn vader Michel lanceerde Corentin Rouge zich in 2009 als volwaardig tekenaar met het eerste deel van het drieluik Milan K. In 2011 presenteerde het kleine Medusa (ondertussen opgegaan in het fonds van InDruk) deze reeks in vertaling. De tekeningen van Rouge en het scenario van Sam Timel kregen onmiddellijk veel bijval. Ook Rouges one-shot met Nathalie Sergeef, Juarez, bleef niet onopgemerkt. Ook daar toonde Rouge al zijn fascinatie voor steden met twee gezichten. Als Mexicaanse drugsstad vormde Juarez het toneel voor een intens en donker verhaal. In Rio is er gelukkig meer plaats voor hoop en humor. Rouge werkte voor het eerst mee aan het scenario: hij nam daarvoor Louise Garcia onder de arm. Zij groeide op in Rio, en kent de stad dus als haar binnenzak.
Alma is een tipgeefster voor de politie. Haar verhouding met politieman Jonas blijkt echter vooral een machtsspel voor hem. Wanneer Alma meer wil voor zichzelf en haar kinderen, aarzelt Jonas niet om haar in koelen bloede te vermoorden. Rubeus en zijn kleine zusje Nina staan op straat, en ze maken al snel contact met andere kinderen. Bij de bende van Bakar blijken ze uiteindelijk een soort van nieuwe thuis te vinden. Ze zoeken er hun weg, terwijl Nina overtuigd blijft dat haar mama terug zal komen. Rubeus durft de waarheid zelf niet te vertellen.
De harde kanten van het leven in een stad als Rio de Janeiro worden niet geschuwd. Hoewel Rio in se een avonturenstrip is met heel wat humor, zit er aan de basis van dit verhaal toch een hard beeld van onze huidige maatschappij. De favela’s zijn een uiting van hoe een beschaafde wereld volledig de verkeerde kant op kan evolueren, door het creëren van getto’s die achter het blinkende plaatje van de toeristenstad bestaan. Door de Olympische Spelen kwam de hele problematiek van Rio de Janeiro opnieuw sterker onder de aandacht. Het miljardenevenement maakt het contrast nog maar eens frappant duidelijk met de enorme armoede bij de eigen Braziliaanse bevolking.
Wij waren van bij het begin overtuigd van de kwaliteiten van Corentin Rouge. Al bij zijn debuut in Milan K. waren zijn tekeningen zwierig en realistisch. Zijn vader Michel Rouge is wat ons betreft zijn grootste voorbeeld, maar de zoon stak de vader al snel voorbij. Helaas heeft Michel Rouge nooit echt een doorbraak bij het grote publiek kunnen forceren. Zijn bekendste werk blijft het overnemen van Comanche, nadat Hermann zich ging toeleggen op zijn eigen creaties. Simon De Samaritaan verscheen nog wel in vertaling (ook al bij Medusa), maar echt brokken werden er met die reeks niet gemaakt.
Voor Louise Garcia is dit eerste deel van Rio het debuut als (co-)stripscenariste. Zij brengt het er erg goed vanaf. Rio is een perfecte combinatie van een maatschappijkritisch verhaal met een avontuurlijk hart. In oktober verschijnt al het tweede deel van dit vierluik in het Frans. Bovendien staat ook een deel van XIII Mystery op de planning voor tekenaar Rouge. Zijn verhaal met Fred Duval zou ook dit najaar moeten verschijnen. Rio is alleszins een nieuwe parel op zijn nog redelijk onbezette kroon als stripmaker, hoewel hij met slechts enkele albums al een aanzienlijke naam kon maken. Ook in het Nederlands is zijn naam ondertussen voldoende garantie om een vertaling te overwegen.
