Rauw en verlaten, maar ook teder en zalvend: dat is het raakpunt waarheen Inventions zich begeeft op zijn debuutplaat. En afgaand op het resultaat, heeft de groep zijn natuurlijke habitat gevonden.
Inventions is het resultaat van de verbroedering tussen labelgenoten en vrienden Matthew Cooper, bezieler van eenmansgroep Eluvium, en Mark T. Smith, gitarist bij de populaire postrockgroep Explosions In The Sky. Die laatste kwam bij de opnames van Nightmare Ending, de vorige plaat van Eluvium, al eens met zijn gitaar op de rug de studio binnengewandeld (met het nummer “Envenom Mettle” als resultaat) en die samenwerking was de twee zo goed bevallen dat ze elkaar dan maar voor een hele plaat in de armen zijn gevallen. Het resultaat mag er in ieder geval zijn, al zal niet elke fan van bovengenoemde groepen Inventions meteen in de armen sluiten. De plaat schuurt immers eerder aan tegen de sfeer van Nightmare Ending, en in mindere mate Static Nocturne, van Eluvium dan tegen die van Explosions In The Sky. Postrockfans zullen dan ook vruchteloos op zoek gaan naar de woeste uitbarstingen die de platen van hun geliefde groep zo kenmerken.
Het nummer dat de plaat het beste samenvat, bevindt zich helemaal op het einde van Inventions: in “Psychic Automation” zit schoonheid en emotie verwrongen tussen ijzig metaal. Op gang getrokken door gitaargeluiden, spokende echo’s en een piano die ondergedompeld is in een meer van weemoed, wordt het nummer in het midden uiteengereten door een moker die recht uit de staalindustrie lijkt te komen. Ook een nummer als “Entity” vat de symbiose tussen broos en verlaten goed samen: bovenop een lage ruis dwaalt een piano rond, omringd door allerlei onzekere geluiden. Meer naar het einde toe beginnen zuigende noise en industriële mokerslagen opnieuw sterker uit te halen, maar zelfs in dit desolate landschap is hier en daar ruimte voor een delicate aanslag op de piano. In “Flood Poems” is het daarentegen de gitaar, en niet de piano, die mag zwerven doorheen een grijze zee. In dit nummer, met een gitaarklank die duidelijk uit de stal van Explosions In The Sky komt, treedt ook het duidelijkst de achtergrond van de twee heren naar voren.
“Peaceable Childs” zorgt in het midden van de plaat tactisch voor afwisseling door de nodige elektronische klanken binnen te laten in het vertrouwde geluid. In combinatie met een doorbomend ritme en aanzwellende ruis zorgt dit ervoor dat het nummer tot een van de hoogtepunten van Inventions gerekend mag worden. Er zijn spijtig genoeg echter ook enkele nummers waarop de groep wat steken laat vallen: “Luminous Insects” gaat ergens naartoe, maar wij hebben geen idee waarheen. Het nummer dobbert door de afwezigheid van enige weerhaak, een ergerlijke poging tot bezwerend gezang niet meegerekend, voorbij zonder dat de luisteraar beseft dat het er geweest is. Ook “Sun Locations/Sun Coda” irriteert met haar zenuwachtig trommelende drones.
De twee heren hebben met andere woorden een zeer fraai en intrigerend werkstuk in elkaar geknutseld. Elk van beide draagt vanuit zijn achtergrond bij tot een mooie verwevenheid van warm en kil, en Matthew Cooper en Mark T. Smith leveren zo een plaat af die zowel zalft als slaat. Hopelijk blijft het dan ook niet bij deze ene plaat. Wij wensen Inventions in ieder geval een lang leven toe.
