’t Is nooit een stilzittertje geweest, onze Alec Empire, maar nu houdt hij zich helemaal niet meer in: maar liefst twee live-albums smijt hij op de markt. Het is de neerslag van een paar legendarische concerten en geeft erg verschillende aspecten van de man zijn kunnen weer.
Na de release van Intelligence & Sacrifice vorig jaar, ging Empire de hort op met een liveband die zijn punk-meets-noisekant bracht. Enkel gewapend met een microfoon en een echte band in zijn rug, gaf Empire woeste, vervaarlijke optredens. Maar Intelligence & Sacrifice had ook een andere, veel elektronischere, zijde, die hij slechts zelden op de planken bracht.
Die paar “CD2”-shows die hij ooit bracht, hebben dan ook cultstatus verkregen, en de vraag naar een neerslag daarvan was groot. Met Empire’s zegen verschijnt nu The CD2 Live Sessions In London 2002, een opname van een concert uit december 2002. Het is voornamelijk interessant omdat Empire er heel wat materiaal speelde dat Intelligence & Sacrifice niet haalde.
Wat is immers het punt in een live-opname van perfect geproduceerde elektronische muziek, die quasi in niets verschilt van de cd zelf? Minder dan de live-versie ervan, is The CD2 Live Sessions het kleinere broertje van die tweede Intelligence & Sacrifice-cd, zoals Amnesiac ook uit dezelfde opnamesessies ontstond als Kid A.
We krijgen dus een hoop sissende, getroubleerde beats: het geluid van een nest slangen onder een omgekeerde doos, maar dan versneld achterwaarts afgespeeld. Het maakt meer rustig dan het stoort, en kan bijna als achtergrondmuziek gebruikt worden.
Ook zen-noise, maar dan van een andere soort, is Alec Empire vs Merzbow Live At CBGB’s 1998. Tijdens de voorbereiding van de release van The CD2 Live Sessions, vond Empire immers dat hij alle kanten van zijn veelzijdige live-zelf aan bod moest laten komen, en dus mocht een al even legendarisch optreden vereeuwigd worden.
Op 11 november 1998 ging Empire de strijd aan met de Japanese noise-koning Merzbow in de legendarische New Yorkse punkclub CBGB’s. Gewapend met enkel een draaitafel, een bak zelfgemaakte dubplates en een microfoon gaat dezen Duits het Japanese geweld van Merzbows analoge uitrusting te lijf. Het resultaat is wat u er van verwacht: noise, zoals we dat kennen van deze usual suspects. Rustgevend lawaai voor hen die het aankunnen. Het heeft inderdaad zen-kwaliteiten, maar wie dat zoekt, heeft natuurlijk al lang de hoop schroot die Atari Teenage Riot’s Live At Brixton Academy 1999 was. Deze nieuwe live-albums zijn dan ook limited-editions. ’t Is voor de fans.
