Acht jaar na het intrigerende The Shallows steekt I Like Trains het bijna onherkenbare hoofd boven water met het stampende ‘The Truth’. Acht jaar was lang. Te lang. Want ook dit gezicht van het Britse kwartet is goed, zéér goed.
‘Er komt geen I Like Trainsplaat zolang er geen thema is’, zei frontman David Martin in een comebackinterview. En dus komt KOMPROMAT, de nieuwe plaat van de groep, eind augustus met een zwaarwichtige conceptinsteek: het hele NSA-afluisterschandaal dat Edward Snowden alweer zeven jaar terug blootlegde en een bijhorend wantrouwen in staat en politiek. Mocht u zich daar nog niets kunnen bij voorstellen, is er ‘The Truth’ als eerste schot voor de boeg: zes minuten twintig seconden sarcastisch plezier, met Trump en BoJo in deepfake-karaokefun.
We zijn ver verwijderd van de beginjaren, toen iLiKETRAiNS – zoals het toen nog werd geschreven – nog dramatische postrockgitaren liet uithalen over dramatische historische verhalen. ‘The Truth’ is een stomende lap elektrorock over een stampende discobas waar pas laat de gitaren het hoge woord gaan opeisen. En al die tijd gaat Martin te keer over die waarheid. Zelden klonken concepten zo dansbaar.
