Na vijf weken lockdown zijn alle emoties de revue wel al gepasseerd: vastberadenheid, wanhoop, verdriet, vreugde, frustratie, woede … Bijgevolg luister je elke dag vanuit een andere emotie weer anders naar muziek.
Mijn playlist is een bijzonder eclectische geworden, twijfelend tussen uitbundig en ingetogen, stevig en zacht en rauw en gepolijst. De rode draad is dat de songtitel of de tekst doet denken aan deze periode waar we allemaal op onze manier door moeten, al dan niet gemarineerd in een sausje van zwarte humor.
Juniore :: En solitaire Niets beter dan een goede crisis waardoor er veel tijd is om nieuwe groepjes te ontdekken. Zo kwamen de Fransen van Juniore tijdens de lockdown op mijn weg. Met hun door de sixties en grote voorbeelden uit eigen land geïnspireerde melancholische liedjes kunnen ze als geen ander het gevoel oproepen dat hoort bij het onbestemd naar de hemel staren tijdens een zonsondergang in de eigen tuin.
System Of A Down :: Lonely Day Oké, misschien een beetje over the top, maar soms doet het deugd om eens lekker te zwelgen in zelfbeklag. “The most loneliest day of my life, shouldn’t exist, it’s a day that I’ll never miss, it’s a day that I’m glad I survived”. We gaan dat niet vertellen aan mensen die echt in nood zitten. Mondje dicht.
Einstürzende Neubauten :: Alles wieder offen De dag waar we met zijn allen heel erg naar uitkijken, is ongetwijfeld de dag waarop het einde van alle beperkende maatregelen wordt afgekondigd. Hadden Blixa Bargeld en kornuiten daar toch geen nummer over geschreven, zeker? Dat treft.
Trans-X :: Living On Video Terugkijkend op de voorbije weken, moeten we helaas vaststellen dat er alweer geen tijd werd besteed aan het lezen van dat ene goede boek dat al zeven jaar op het schap staat te wachten. Neen, dat abonnement op Netflix kwam weer goed van pas en de dozen vol dvd’s met oude films konden ook weer van onder het stof gehaald worden. We leefden (en leven) dus op video, zoals Trans-X in 1983 al voorspelde.
Khruangbin :: People Everywhere (Still Alive) Vorige zomer zorgde Khruangbin op Rock Werchter nog voor een zacht briesje op een warme festivaldag. De tijd was onverdacht, de mindset onbezorgd. We zouden heel veel geld geven om dat gevoel nu opnieuw te mogen beleven. In afwachting van “the real thing” leggen we gewoon hun eerste plaat nog eens op. Op endless repeat.
[…] De staylist van (jl) […]