Adoration

Na een mislukt avontuur in de Verenigde Staten keert regisseur Fabrice du Welz terug naar zijn geliefde Ardennen. ‘In Amerika kwam ik in een situatie terecht waar men mij kwam vertellen hoe ik de dingen moest aanpakken. En dat wil ik niet meer’. Zijn nieuwste film voelt dan ook aan als een herontdekking van de heimat inclusief de rare kantjes. ‘De Ardennen nodigen uit tot een surreële belevenis, wat mij als filmmaker inspireert. Ik haat het realisme’.

Paul is een veertienjarige, dromerige en ietwat teruggetrokken natuurmens. In het begin van de film zien we hem met veel liefde een gewonde vink verzorgen. Wat voor velen een nutteloze bezigheid lijkt, we leven tenslotte in een ‘dog eat dog wereld’, is voor de jonge Paul superbelangrijk. Als hij op een dag Gloria ontmoet, een schizofreen meisje dat opgesloten zit in de psychiatrische inrichting waar Pauls moeder werkt, wordt onze natuurmens halsoverkop verliefd. Een echte ‘amour fou’ ontluikt tussen beiden. Samen besluiten ze weg te lopen. Na een tijdje begint Paul echter te beseffen dat er iets ernstig mis is met zijn ‘geliefde’ en dat hun avontuur wel eens slecht zou kunnen aflopen.

Films over de heftige, maar ook broze en zelfs destructieve relaties tussen kinderen en jongeren hebben al heel wat pareltjes opgeleverd in de filmgeschiedenis, denken we maar aan Les Enfants Terribles (1950) van Jean-Pierre Melville en Badlands (1973) van Terrence Malick. Du Welz film hoort zeker thuis in deze traditie van getroebleerde jeugdportretten. De hoofdpersonages Paul en Gloria zijn duidelijk geen kinderen meer, maar ze zijn ook nog geen jongvolwassenen. Ze bevinden zich in een fysieke en mentale schemerzone waarin onduidelijkheid troef is. Verliefdheid op die leeftijd is een overrompelend en ingrijpend gevoel dat je gemakkelijk uit evenwicht kan brengen. Paul beseft dit gedeeltelijk, Gloria begrijpelijkerwijs totaal niet. De regisseur drijft zijn jonge acteurs vaak tot het uiterste en dat werpt vruchten af. Als Gloria krijsend een zoveelste warrig verhaal vertelt, rollen dikke tranen over Pauls gezicht. Hij weet dat er iets mis is, maar het ontbreekt hem aan maturiteit om hier op een verstandige manier mee om te gaan. Gloria is niet zomaar een ‘wild kind’. Om te doen wat ze doet in de film zijn er donkere en dieperliggende issues die ten grondslag liggen van haar gedrag. Haar frêle verschijning, grote ogen en rode jurkje roepen trouwens herinneringen op aan haar Amerikaanse tegenhangster in Hard Candy (2005).  

Het is een understatement om te stellen dat Fabrice du Welz niets moet hebben van digitaal camerawerk. ‘Ik zal nooit maar dan ook nooit instemmen met een digitale shoot’, zei hij hierover in een recent interview. De Belgische regisseur draait op pellicule met een grove korrel, een werkwijze die we ook al zagen bij Alléluia, het tweede luik uit zijn officieuze Ardeense trilogie. Het geeft de film een authentieke, onopgesmukte en rauwe look. Als Paul en Gloria met een bootje een rivier, die bedekt is met een dikke mist, opvaren, wordt het beeld zelfs behoorlijk irreëel. De quote van het Franse schrijversduo Boileau- Narcejac, waar de rolprent mee opent, springt spontaan terug in onze gedachten. Het hangt inderdaad van onszelf af of we monsters of feeën willen opwekken in ons leven.  De dagelijkse banale gebeurtenissen kunnen we interpreteren als iets leuk of als iets kwaadaardig. Alles hangt af van onze ingesteldheid.

Met Adoration sluit Fabrice du Welz zijn Ardeense trilogie af. Een trilogie die gaat over mensen die zichzelf van de waanzin bevrijden door de liefde ofwel van de liefde door de waanzin. Adoration kiest duidelijk voor het eerste, benaderd vanuit het perspectief van een ‘kind’. Kraanvogels blijven hun leven lang samen, maar of dit het geval zal zijn voor Paul en Gloria is op het einde van de film onduidelijk. Love hurts, het is een cliché om u tegen te zeggen, maar o zo waar !

8
Met:
Thomas Gioria, Fantine Harduin, Benoît Poelvoorde
Regie:
Fabrice Du Welz
Duur:
98
België

verwant

Inexorable

In 2019 sloot Brusselaar Fabrice Du Welz zijn geslaagde...

Blog Film Fest Gent 2021

Twee weken geleden werd het officiële programma voor de...

Vinyan

'Vinyan' van Fabrice Du Welz is de tweede Belgische...

Calvaire

Met : Laurent Lucas, Jackie Berroyer, Philippe Nahon, Jean-Luc Couchard...

aanraders

La Bête

De naam Bertrand Bonello laat misschien niet bij iedereen...

Dune Part Two

Na het opvallende succes (de film haalde een allesbehalve...

The Iron Claw

Regisseur Sean Durkin is een kei in het evoceren...

Human Forever

“Hoe ga je met dementerende mensen om?” moet plaats...

La Sirène

De oorlog tussen Irak en Iran staat geboekstaafd als...

recent

Zimmerman

17 maart 2024Rotown, Rotterdam

Zondagavond spelen Ivy Falls en Zimmerman in Rotown in...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

The Smile

15 maart 2024Vorst Nationaal, Brussel

Er zit een goeroe verborgen diep in Thom Yorke....

Benni :: Make Me Blind

Vanuit het land van de eeuwige herfst bracht de...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...
Vorig artikel
Volgend artikel

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in