“Here we are”, zegt Adrianne Lenker met enige schroom bij het opkomen in Botaniques Orangerie. Het klinkt alsof zij en het publiek kersverse jonge geliefden zijn die elkaar voor het eerst in bed aantreffen. Wat volgt is geen seks, maar wel een andere intieme relatie, soms zacht, soms ruw, maar altijd spannend.
Verder maakt Big Thief geen woorden vuil aan zijn start: “UFOF”, de titelsong uit de laatste plaat, laat onmiddellijk merken dat de band kiest voor een berekend forse versie van zijn songs. Ook “Mythological Beauty” uit Capacity laat zich gewillig iets ruiger behandelen, zonder dat iemand er veel erg in heeft. “Paul” van debuutplaat Masterpiece vervolledigt het openingstrio, dat een indruk nalaat die meteen Big Thiefs passage van maart vorig jaar hier in de Rotonde wil tenietdoen.
De aanpak toont ook de ambitie die Big Thief heeft met iets meer dan een jaar op de teller. Was zelfs die vorige passage ter ere van Capacity nog een half voetje in het water om de temperatuur te testen, dan dartelen Lenker en co vanavond complexloos in “den diepe”. Big Thief speelt hier ook nadrukkelijker dan die vorige keer voor alle aanwezigen, en niet alleen voor zij die de band al bijgebeend hebben tot en met UFOF. “Shoulders” is zo’n song die dat duidelijk maakt: op geen langspeler te vinden, al jaren een deel van het liverepertoire, en desondanks toch dikke maatjes met de songs die de band brengt uit UFOF. Hier krijgt Botanique dus een Big Thief dat met de iets ruigere kant van zijn folkrock een beetje hengelt naar een groter publiek, en dan nog verdient ook. Een collega vat het als volgt samen: “Big Thief zou zo maar even de nieuwe Bon Iver, of de nieuwe War On Drugs kunnen worden.”
De vrees dat die aanpak voor breekbaarder songs niet werkt, is ongegrond. Zoveel bewijst Big Thief met “Mary”: de meest broze, meest verstillende song uit Capacity, groeit uit tot een puike folkrockballad, maar het blijft er een als een dolk die tergend langzaam in het hart schuift. Iets later zijn “Shark Smile” en “Masterpiece”, ook de archetypischer folkrocksongs van de band, de triomfen die de tendens bevestigen. Enkele keren krijgt Lenker een solomoment voorgeschoteld, en dat gebruikt ze steevast om ronkende, ontregelde gitaarflarden de zaal in de gooien. “Contact”, de opener van de plaat, sluit hier de reguliere set af: die stembandscheurende krijsen houdt Lenker wijselijk voor het laatst. Wat een finale.
“I’m surprised you didn’t leave”, grapt Lenker als ze met haar band terug het podium opkomt na een applaus van zo’n vijf minuten bij volle zaallichten met muzak op de achtergrond – iedereen wou in de droomwereld van Lenker blijven hangen. Toch een toemaat dus, met opnieuw onuitgebracht werk uit het Big Thief-universum: “Rocket” en het heerlijke “Spud Infinity”. We kunnen ergens wel begrijpen dat de song niet onmiddellijk past in het plaatje van UFOF, maar kom: geef ‘m eens gewoon aan je leger smachtende fans. Dat wordt dus wachten tot een volgende keer live, voor dat grotere publiek. Dat Big Thief er klaar voor is, mensen.
Big Thief speelt op zondag 2 juni op Best Kept Secret, en op vrijdag 16 augustus op Pukkelpop.
