Wij zijn niet van die mensen die heel hun leven minutieus op voorhand zitten plannen, maar u mag er prat op gaan dat er elk jaar in april een lang weekend in rode viltstift staat ingekleurd. Roadburn-weekends zijn voor underground-fijnproevers van over gans de wereld een absolute must geworden. Sinds het festival gaandeweg vervelde van een stonerfeestje tot een internationaal gerenommeerd festival met een line-up die alle hoekjes en kantjes van het ondergrondse muzieklandschap verkent.
Roadburn blijft trouw aan zijn stoner- en metalroots, die nog steeds een groot deel van de programmatie uitmaken. Maar op quasi elk moment van het festival kan je op één van de vijf podia binnen en rond de Tilburgse 013 kennismaken met psychedelica, noise, industrial, jazz, folk, en zelfs hiphop. Donkerte en duisternis zijn verbindende factoren, maar voor de rest zijn er geen grenzen aan het muzikale palet van zowel de programmatoren, curatoren als de bezoekers van Roadburn, want ook dit jaar is Roadburn al lang op voorhand helemaal uitverkocht.
De line-up van dit jaar is zoals gewoonlijk weer een vlechtwerk van grote kleppers, oudgedienden, rijzende sterren, nieuw talent en occasionele projecten. Een interessante affiche is één ding, maar Roadburn heeft elk jaar ook een aantal echte speciallekes in de schuif liggen, die het festival een echt uniek gebeuren maken. We sommen er een paar voor u op.
The Burning Darkness: de keuze van curator Tomas Lindberg
Roadburn heeft al heel wat jaren een mooie traditie van gastcuratoren die elk jaar een deel van de affiche mogen invullen. We mochten de voorbije jaren kennismaken met de muzikale voorkeuren van onder meer SunnO))), Jacob Bannon, Mikael Akerfeldt, Lee Dorrian en Neurosis. Dit jaar valt deze eer te beurt aan Tomas Lindberg, zanger en frontman van de legendarische Zweedse death metalband At The Gates. Lindberg is al vele jaren kind aan huis bij Roadburn: hij bezocht het festival al jaren als fan, is dik bevriend met organisator Walter Hoeijmakers, stond er al menigmaal op het podium en ontmoette er ook zijn (Belgische) echtgenote. Het curatorschap is dan ook een logische culminatie van de liefde tussen hem en het festival.
Tot onze (aangename) verrassing is The Burning Darkness geen deathmetalfeestje geworden. Heel wat van de door hem gekozen acts tonen een enorme muzikale variatie. Je hebt uiteraard metalacts zoals de progressieve crust van Agrimonia, het soloproject van ex-Ghostbassist Henrik Palm en uiteraard Lindberg’s eigen At The Gates. Maar verwacht je bijvoorbeeld ook aan optredens van de Zweedse songschrijfster Anna Von Hausswolf, noiserock van Orchestra of Constant Distress, Robert Hampson’s legendarische band LOOP, de spirituele instrumentele band Grails of het voltallige Göteborgse psych-collectief Fontän, URAN GBG en The Exorcist GBG. Lindberg’s curatorschap incarneert perfect de artistieke filosofie van Roadburn: oneindig veel schakeringen duisternis, voor open oren en donkere harten.
Samenwerkingen, residenties, retrospectieven
Roadburn heeft er intussen een traditie van gemaakt: bands vragen om hun klassiekers en meesterwerken integraal op te voeren. Dit jaar is dat niet anders. Zo voert de Japanse postrockband Mono in samenwerking met het Jo Quail kwartet integraal hun beste album Hymn To The Immortal Wind op, en speelt headliner Sleep hun legendarische plaat Holy Mountain van a tot z, om een dag later hun laatste album The Sciences er helemaal door te jagen.
Elk jaar geeft Roadburn ook een band carte blanche om iedere dag het Roadburn-podium te gebruiken als experimenteerbak. De ruimte die deze “artists in residence” krijgen, mondt telkens uit in boeidende samenwerkingen, interessante sets of soms gewoon wilde en ongecontroleerde experimenten. Dit jaar mag sludgeband Thou uit Baton Rouge, Louisiana zichzelf resident noemen. Vorig jaar vernietigde deze band in samenwerking met The Body bijna de immense koepelhal, en dat mogen ze dit jaar een aantal keer proberen. Naast een ‘gewone’ Thou-set, krijgt het publiek een akoestisch optreden op donderdag, een samenwerking met folkzangeres Emma Ruth Rundle op vrijdag, en een optreden bestaande uit enkel covers. Dat laatste is een beetje een handelsmerk van Thou: zij brachten in het verleden al verschillende covers van onder meer Nirvana, Nine Inch Nails, Soundgarden, Eyehategod, Crowbar en zelfs Fleetwood Mac. Waar en wanneer dit optreden exact plaatsvindt, is nog een verrassing. Schpannend!
Nog speciale dingen? Natuurlijk! Tom G. Warrior van Tryptikon neemt het Metropole Orkest onder de arm voor een integrale uitvoering van zijn Reqiem-trilogie. Het Britse label Holy Roar Records krijgt vrijdag de volledige Hall Of Fame ter beschikking, en zet daar bands als Conjurer en Pijn. Maar misschien zijn de twee meest interessante projecten dit jaar van eigen bodem.
The Devil’s Blood is een band die altijd verbonden zal blijven met het festival. Na de zelfgekozen dood van frontman Selim Lemouchi in 2013, nam de rest van de band collectief afscheid op Roadburn. Dit jaar staat de band nog eenmaal op het Roadburn-podium met een hele rits bevriende muzikanten, om er voor het festival speciaal gecomponeerde muziek te brengen onder de naam Molasses. Een ander niet te missen project neemt op zaterdag de hele dag het Patronaat in: Maalstroom is een uitzonderlijke éénmalige samenwerking tussen verschillende toonaangevende bands in de bloeiende Nederlandse black metalscène. Laster, Witte Wieven, Turia, Terzij de Horde en Dodecahedrom spelen eerst elks een eigen set, en sluiten dan de dag af met een collaboratieve set met muziek speciaal voor de gelegenheid geschreven en uitgevoerd. Als je het hier mist, zal je het waarschijnlijk nooit meer horen. Je bent gewaarschuwd
In Memoriam Caleb Scofield
In maart vorig jaar kwam Caleb Schofield, bassist en zanger van onder meer Cave In en Old Man Gloom, door een jammerlijk verkeersongeluk om het leven. Schofield was binnen de alternatieve metalgemeenschap, alsook binnen de Roadburn-community een bekend gezicht. De schok van zijn verlies was vorig jaar dan ook groot op het festival. Cave In’s Stephen Brodsky en Adam McGrath speelden toen een inderhaast ineengeflanste akoestische set ter ere van hun vriend en bandlid. Dat was voor veel Roadburners een mooie ode, maar de organisatie vond dat Caleb ook een volwaardig eerbetoon verdiende.
Dus staat dit jaar zowel Cave In als Old Man Gloom op het festival. Cave In, Scofield’s hoofdband, speelt zaterdag met Old Man Gloom’s Nate Newton (ook bassist bij Converge) op bas. Ironisch genoeg is het de eerste keer dat Cave In, hoewel al heel lang op het verlanglijstje van de organisatoren, op het Roadburn-podium zal verschijnen. Old Man Gloom blies drie jaar geleden al het dak van de 013 met hun ziedende sludge, en zal dat dit jaar op zondag ook niet nalaten. Hier zal Stephen Brodsky van Cave In Caleb vervangen.
Vader en zoon Brötzmann
Dat freejazzlegende Peter Brötzmann op een Roadburn-podium zou staan, is een beetje de kroniek van de aangekondigde affiche. Brötzmann’s eigenzinnige, maar toonaangevende muzikale parcours (al meer dan 50 (!!) jaar lang intussen) is misschien niet direct gelinkt aan de Roadburn-identiteit, maar in de jaren dat het festival zijn blik verruimde, kwamen beide horizonten steeds dichter bij elkaar. En dit jaar is het dus prijs: Brötzmann senior zal samen met de Portugese psychrockers van Black Bombaim spelen, die al wel verschillende keren op het festival stonden. Het is een éénmalige samenwerking, maar eentje waar hoogstwaarschijnlijk de vonken van zullen afspatten.
En, oh verrassing, zoon Kaspar maakt dit jaar ook een last minute-entree. Ooit stond hij met zijn eigen project Massakker op het festival (onder curatorschap van SunnO))) in 2011), maar daarna werd het verdacht stil rond deze experimentele gitaarpionier. Onze verrassing was dan ook groot toen hij onverwacht opdook tijdens een optreden van experimentele sludgeband Sumac. De band rond Aaron Turner (ex-ISIS) neigt al geruime tijd naar complexe, vrije vormen van het sludge-genre, en creëerde daarbij een hoogsteigen niche in dit landschap. De link met Brötzmann’s eigen projecten is snel gelegd, en Kaspar deelde dus in Berlijn het podium met Sumac. Het was een éénmalig en spontaan experiment, maar kijk! Een week voor het festival kregen we te horen dat het experiment een vervolg krijgt op Roadburn. Beste verrassing van het festival tot dusver. Iemand al eens aan de papa gevraagd of hij ook zin heeft om mee te doen, misschien?
Santos Montano’s Singles Mixer
Santos Montano is een internet-fenomeen. Ok, ok, hij is ook de drummer van Old Man Gloom (en een gewaardeerd designer voor verschillende gerenommeerde series en films). Maar hij is ook een internetfenomeen. Als beheerder van de facebookaccount van Old Man Gloom en gediplomeerd grapjas joeg hij al menig argeloos internetgebruiker in het harnas door zijn hilarische posts, waarin hij zichzelf, zijn band of de scene op briljante wijze door het slijk haalt. Af en toe resulteert dan in flink uit de hand gelopen grappen zoals de scheldwedstrijd met Mutoid Man. Hoogtepunt was wanneer hij zich in aanloop van het festival voordeed als Tomas Lindberg, en heel wat Roadburn-bands en bezoekers tegen zichzelf (en Tomas) in het harnas joeg. Net voor het festival publiceerde hij een artikel waarin hij elke Roadburn-band recenseerde enkel aan de hand van de bandfoto op de site. Heerlijk leesvoer.
Als voorlopig hoogtepunt van deze ongein, organiseert Santos op zaterdag een ‘singles cocktailparty’. Denk: foute exotische muziek, speciale ‘Santos’-margaritas, en de kans om de liefde van je leven te vinden (zo lang het maar niet Santos zelf is). De dag erna speelt Old Man Gloom op het hoofdpodium. Verwacht er maar niet te veel van.
Roadburn 2019 vindt plaats van donderdag 11 tot zondag 14 april in en rond de 013 in Tilburg, maar is al geruime tijd hopeloos uitverkocht. Volgend jaar gaat het feestje weer gewoon door, dus daar ben je meer dan welkom. Je gaat er geen spijt van krijgen.
