Charlotte Adigéry :: ”Mag dat nog, een beetje zoeken?”

Ze is al jaren een van de meest openlijke beloftes voor de Belgische muziektoekomst. Straks mag ze met haar WWWater naar Australië als voorprogramma van Neneh Cherry, maar ook onder eigen naam wenkt de doorbraak. De Zandoli-EP die Charlotte Adigéry begin februari uitbrengt is één grote feestelijke viering van haar Antilliaanse roots.

enola: De ene keer ben je WWWater dan weer Charlotte Adigéry. Hoe werkt dat onderscheid?
Charlotte Adigéry: “Ik begrijp dat het verwarrend is, maar voor mij is er een helder onderscheid in klank en intentie. Bij WWWater is de muziek ruwer en vuiler, bijvoorbeeld, gebaseerd op samples. Voor Charlotte Adigéry is de bron anders, en maak ik de muziek altijd samen met Boris Zeebroek. Die heb ik leren kennen toen Stephen en David Dewaele ons samenzetten in hun DeeWee-studio. Die plek, met al zijn synthesizers, is dan ook een essentieel onderdeel van het project. Van zodra je daar binnenstapt, is er een bepaald soort taal, een klank gedefinieerd. Hun synths en vintage toestellen kleuren de muziek, zorgen ervoor dat er een elektronische basis is.”

enola: Wat maakt de samenwerking met Boris zo bijzonder?
Adigéry: “Goeie vraag. Wat maakt een vriendschap – want dat is het – wat het is? We hebben elk een andere achtergrond, maar toch benaderen we muziek op een gelijkaardige wijze. We luisteren op eenzelfde manier, maar toch leert hij me veel bij, en ik hem. Hij is een geweldige muzikant, maar toch zal hij mij bijvoorbeeld gitaar of bas laten spelen. Wat ik eigenlijk niet kan, maar we hebben erg veel vertrouwen in elkaar. Het was echt een klik. Tien minuten nadat we samen zaten, begon ik al iets te zingen, en ging hij daarmee aan de slag.”

enola: Jij noemt Charlotte Adigéry als project ook een cultuuronderzoek.
Adigéry: “Daarmee bedoel ik vooral dat ik in mijn teksten voor die muziek een heel observerende positie inneem, me laat beïnvloeden door veel verschillende muziekgenres en dat we daar dan ons ding mee doen. En verder zijn het gewoon kleine verhaaltjes om de dingen in vraag te stellen. Neem nu “1,618” van op mijn vorige EP, waarin ik mannen vraag waarom ze denken dat het een statement is dat ik geen bh draag. Ik heb gewoon geen zin om dat ding aan te doen, dat is geen promiscue stellingname, noch een groen licht dat ik ergens klaar voor ben. Hetzelfde met mijn komende single “High Lights” over de haarrituelen van zwarte vrouwen en de kritiek en vragen die ik daarop heb gekregen. Ik kreeg al eens de opmerking dat mensen me niet meer herkenden als ik een andere haarstijl had genomen, of een pruik opzette. Dat maakte me heel onzeker, terwijl ik besefte dat dat helemaal niet nodig was. Er zijn honderden vrouwen zoals mij. Het is een manier om jezelf te vieren, zo wilde ik met dat nummer vertellen.”
enola: Je zit hier inderdaad ook met een mooie blonde pruik op, terwijl je van jezelf prachtig haar hebt. Wat is de aantrekkingskracht van dat verkleden?
Adigéry: “Dat net. Het is leuk om een andere gedaante aan te nemen. En dat is geen ontkenning van mezelf, eerder een verlengstuk. Want ik hou van mijn haar, maar ik draag ook graag eens een blonde pruik, net omdat ik er dan anders uitzie. Net zoals je dat ook met je kleren kunt doen. Zwarte vrouwen spelen al eeuwen met hun haar, dat is een kunstvorm geworden. Wij spelen daar graag mee, we zien het als een vorm van zelfzorg, een viering van ons zelf. Als je in zo’n kapsalon in de Matongéwijk komt, zie je die vrouwen ook in de spiegel kijken met een blik van ‘straks ben ik opnieuw supermooi’. Dat is ook een zalig gevoel hoor, je moet het zelf maar eens proberen.” (schatert het uit)

enola: Ooit zei je ‘eigenlijk vergeet ik dat ik zwart ben, tot mensen mij erop wijzen’. Als ik je zo hoor praten, dan ben je je nu toch bewuster van je huidskleur?
Adigéry: “Ja, maar toch ook vooral door die reacties, door de vragen die mijn pruiken oproepen. Anders zou ik daar niet bij stil staan. Het is altijd een antwoord op. Het zijn de vragen van anderen die mij hebben geleerd me meer als zwarte vrouw te gaan definiëren. Maar dan nog vind ik het erg vermoeiend om daar altijd aan herinnerd te worden, want ik zie mezelf niet per se als zwart.”
enola: Tegelijk werp je jezelf wel een beetje op als woordvoerster of ga je toch vlot in op vragen over je achtergrond.
Adigéry: “Dat is echt enkel omdat die vragen komen. Je ziet het bij Dalila Hermans ook. We zijn met zo weinig van ons profiel – Nederlandstalig, aanwezig in de media — dat we erg snel worden benaderd van zodra het over die kwesties gaat. Het was nooit mijn intentie om een aanspreekpunt te worden, en al bij al valt het nog mee hoor. Maar daarom kom ik bijvoorbeeld graag in Londen of andere plekken waar diversiteit normaler is, omdat je daar niet voortdurend als bijzonder wordt bekeken of aangesproken. De blikken die je krijgt als je in Vlaanderen met een afro rondloopt…”

enola: Je vindt dat je een rol te spelen hebt?
Adigéry: “Een beetje wel. Niet met de vinger wijzen, want ik ben niet kwaad, maar wel wat nuance brengen, en mensen wat leren.”

enola: Ook op je nieuwe EP speel je met je roots. “Paténipat” is bijvoorbeeld gebaseerd op een dans uit Martinique?
Adigéry: “Klopt. De tekst ‘Zandoli pa té ni pat’ is een ezelsbruggetje om het ritme van de typische Beguine-dans te onthouden. Ik wilde effectief mijn cultureel erfgoed meer verkennen, want daar ben ik mee opgegroeid. Ik ga vaak terug naar Martinique met mijn moeder, dus dat zit in mij. Ik wil die twee werelden, België en Martinique, verenigen.”

enola: Je bent een protégé van de Dewaeles. Een eervolle positie.
Adigéry: “Dat voelt ongelofelijk fijn. Ik ben daar heel dankbaar om. Ze hebben me echt al heel veel geleerd, het zijn heel inspirerende mensen. Ze zien mijn potentieel voor ik het zelf zie, en moedigen mij aan om dieper te graven. Mogen creëren onder hun vleugels is een heel schone cadeau.”
enola: Hoe werkt dat? Zijn ze sturend?
Adigéry: “Neen. Wij werken nummers doorgaans voor tachtig à negentig procent af, voor zij er hun laatste additionele magie over sprenkelen. Of soms geven ze ons wel aan of een aanzetje van een nummer cool is. ‘Ga daar wat meer op in’, zeggen ze dan, of ‘herhaal dit stukje’. Of ze stellen voor om een te complex ritme wat eenvoudiger te maken. Maar net als de ruimte van hun studio is ook hun aanwezigheid, het samen eten op de middag en praten, geïnspireerd worden door de films die ze opzetten, heel bepalend voor dit project. Het is echt familie: we steunen en inspireren elkaar.”

enola: Dit is opnieuw een EP. Geloof je niet in het albumformat?
Adigéry: “Jawel hoor. Eigenlijk is het gewoon uit gebrek aan tijd. We hebben veel opgetreden, en dus zijn we er nog niet toe gekomen. Ondertussen werken we aan een full-cd, maar die zal niet meer voor dit jaar zijn. Wel komt er van Wwwater nog een EP uit in 2019, en daarna ga ik ook daar voor een album. Ik vermoed dat luisteraars een kant-en-klaarproduct verwachten, maar dat vroeg wel wat ruimte. Het was belangrijk om eerst wat te verkennen, te zoeken welk verhaal ik wilde vertellen en met welke klanken. Nu mijn richting duidelijk is, ben ik klaar voor een volledige plaat. Een artiest moet die tijd krijgen om zichzelf te vinden, en het is niet omdat je dat zoeken en public op het podium doet, dat je niet meer mag experimenteren. Ik kreeg al eens de kritiek dat ik nog ‘zoekende’ was. Ja, en? Mag ik? Dat is belangrijk. En klaar? Je bent nooit helemaal klaar, hoop ik. Dat kun je nooit zijn, denk ik. Ik ben klaar voor een volgende etappe, klaar om met veel zelfvertrouwen te spelen, maar de zoektocht gaat verder. Maar ik weet nu wel wat beide projecten voor me betekenen, wat ik kwijt kan in WWWater en waar Charlotte Adigéry voor staat. Dat wel.”
enola: Ben je niet bang dat je misschien je moment mist door zo traag te gaan?
Adigéry: “Dat kan, maar ik wil gewoon dat het goed is. Daarom wil ik ook weinig uit handen geven. Ik kan niet zomaar iets maken om uit te brengen. Als ik niets uitbreng, is het omdat het nog niet goed is, en ik me er nog niet kan achter zetten. En als het dan lang duurt, dan is dat maar zo.

https://www.facebook.com/charlotteadigery/
PiaS
DeeWee

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

verwant

Charlotte Adigéry & Bolis Pupul

1 februari 2023De Casino, Sint Niklaas

Charlotte Adigéry & Bolis Pupul

12 augustus 2022Lokerse Feesten

Charlotte Adigéry & Bolis Pupul :: Topical Dancer

Indien u Topical Dancer, de titel van het uitstekende...

Eurosonic Noorderslag lanceert eerste 27 namen

ESNS (Eurosonic Noorderslag) kondigt de eerste namen aan voor...

Charlotte Adigéry

14 september 2019Leffingeleuren, Leffinge

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in