Vignaux, Dorison & Mariolle :: De Werelden van Thorgal. Kriss van Valnor :: 8. De Opperrechter

Dit ultieme avontuur van Kriss van Valnor zouden we kunnen beschouwen als een zoethoudertje tijdens het wachten op het aangekondigde Thorgal-vuurwerk – het laatste dat door Rosinski zal getekend worden – maar het zou geen recht doen aan dit personage dat de rol van nevenpersonage intussen ontstegen is.

Wel alvast een waarschuwing: deze strip, net als de recensie, kan je enkel volgen als je de reeks(en) al volgde.

Deze spin-off, gewijd aan de “beste” vijand van Thorgal, vond zijn oorsprong in 2010 met Ik Vergeet Niets. De eerste vijf delen werden nog getekend door Giulio De Vita en geschreven door Yves Sente, waarna Xavier Dorison en Mathieu Mariolle de scenario’s voor hun rekening namen. Nadat Roman Surzhenko met matig succes deel zes illustreerde, mocht Frédéric Vignaux de laatste twee delen voorzien van het betere tekenwerk. Dit deel, De Opperrechter, is het sluitstuk van de Kriss van Valnor-reeks.

Dorison was een goede keuze om deze nevenreeks over te nemen van Yves Sente. Hij mocht dit sedert 2014 ook al doen met de hoofdreeks Thorgal. Na zijn eerdere succesreeksen Long John Silver en westernreeks Undertaker hoefde hij immers niet meteen nog iets te bewijzen.

Hoewel hij deel 35 van de moederreeks overnam van Sente, zorgden de spanningen met Rosinski voor een spreekwoordelijke kink in de samenwerkingskabel. Hierdoor zal Sente deel 36, met tekeningen van Rosinski, weer voor zijn rekening nemen. Kan je nog volgen? Deel 36 zal trouwens een orgelpunt zijn, want er werd al meegegeven dat in dit deel de drie series, Thorgal, Kriss van Valnor en Wolvin zullen samenkomen. Dat blijkt ook uit het schema dat je achteraan deze strip kan vinden. Gelukkig blijft Rosinski ook hier, zoals bij alle anderen delen, zorgen voor de mooie covertekeningen waardoor de eenheid in de vier reeksen bewaard blijft.

In De Opperrechter vallen we terug in het verhaal waar het vorige deel eindigde. In naam van zijn unieke god stuurde keizer Magnus het leger eropuit om het rijk van de Vikings te veroveren. Maar Jolan, de zoon van Thorgal, was erin geslaagd alle clans uit Northland onder zijn vlag te verenigen. Samen gingen ze zich tegen Magnus verzetten. Net voor de strijd losbarst, raken de twee vorsten verstrikt in de arena van de opperrechter. Hun enige uitweg lijkt een duel op leven en dood, tot ze beseffen dat ze op elkaar aangewezen zijn om samen de opperrechter te verslaan.

Intussen vallen we midden in de queeste van Kriss van Valnor die haar tocht op de Tijdberg verderzet. Wanneer ze uiteindelijk belandt in de periode waarin ze de leiding over de mijn had, wordt ze gegijzeld door haar alter ego uit het verleden, maar Kriss wil haar zoon Aniël redden die aan het eind van de wereld gevangen wordt gehouden. Hiervoor zal slechts een van beide alter ego’s kunnen overleven. Om van deze onmogelijke zoektocht door de tijd een succes te maken, is Kriss bereid om alle middelen te gebruiken. Wat ze ook doet.

Beide verhaallijnen lijken in elk geval af te stevenen op een ultieme apotheose. Vignaux maakte een contrast tussen de eerste bladzijden van het album – het spel van schaduw en regen zorgt er voor een clair-obscur die doet denken aan de beste Thorgal-tijd van Rosinski (herinnerend aan het Qâ-land en zijn weelderige fauna) – en het tweede deel, waar de aardekleuren het overnemen. Dit zorgt ervoor dat je mee blijft met het verhaal ondanks de twee verschillende verhaallijnen die abrupt in elkaar overgaan.

Het team rond de Thorgal-verhalen heeft duidelijk weer zijn draai gevonden en valt terug in de plooien die Jean Van Hamme altijd voorzien had. Het leek er even op dat de verhalen wat doelloos begonnen rond te zwalpen. Even leek het er in dit deel op dat de scenaristen het Lost-principe hadden toegepast, zowel wat betreft oplossingen vinden voor verloren gelopen verhaallijnen, maar ook wat de thematiek betreft. Gelukkig draait het toch nog anders uit en kunnen we de hereniging van Aniël, Jolan, Kriss en Thorgal hoopvol afwachten.

Frédéric Vignaux
http://www.lelombard.com

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

aanraders

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

Maxim Osipov :: Kilometer 101

Dat zelfs op al onschadelijk gemaakte dissidentie nog steeds...

Olga Tokarczuk :: Empusion

Weg met de achterflap! Hoewel het iedereen vrij staat...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...

verwant

Felix Délep & Xavier Dorison :: De Beestenburcht: 2. Margrieten in de winter

De Beestenburcht is terug met opnieuw een erg sterk...

Hérenguel & Dorison :: Ulysses 1781 – De Cycloop

Een historisch verhaal in een subtiele mix met elementen...

Meyer & Dorison :: Undertaker: 2. De Dans van de Gieren

Dé commerciële verrassing van 2015 bevestigde eind vorig jaar...

Dodson & Dorison :: Red Skin: 1. Welcome to America

Spionage met een knipoog. Xavier Dorison en Terry Dodson...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in