Go March :: II

82827890

Go March is een instrumentale band uit Antwerpen met als belangrijkste agendapunt: het hokjesdenken doorbreken. Die missie wordt op overtuigende wijze verdergezet op hun tweede album II, waarop rock, elektronica en nog wat kruiden hier en daar even goed samengaan als gin-tonic.

Oei, instrumentale muziek, daar zullen ze geen meezingend Sportpaleis mee vullen of de streaminglijsten aanvoeren, horen we u denken. Misschien niet, maar eerlijk gezegd is het soms een verademing om eens niet te worden afgeleid door van die met de haren getrokken teksten die we soms op ons bord krijgen. De band van Philipp Weies (gitaar), Hans De Prins (synths) en Antoni Foscez (drums) is een kind dat geboren werd uit verschillende jamsessies en bracht in 2015 een titelloos debuut uit, met onder andere de knappe single “Rise”.

Met het negen minuten durende “Chop Chop” begint II als een galopperend paard van ongeduldige synthgeluiden, waarna er een nerveus krautgitaartje zich komt moeien. De pompende drums nodigen uit tot een stevige cardiotraining en tegen dat de rit halverwege is, lijkt het alsof we op een stomend technofeestje beland zijn om drie uur ’s nachts. Ocharme onze benen die amper kunnen volgen, maar als binnenkomer kan dit wel tellen. Iedereen wakker?

Nog een kopstoot van een nummer: “Bark”, dat begint met de branie van een Belgische danceclassic – en wie weet, misschien wordt het dat ook wel. Er wordt gedoken en gemanoeuvreerd als op een WK trefbal. De drums denderen als een te zwaar geladen goederentrein verder en aan de snaren wordt met kattenpoten gekrabd. Het daarop volgende en afsluitende “Kalmar” kon geen groter contrast zijn. Het heeft waarschijnlijk niets met de Zweedse badplaats te maken, we nemen de titel eerder letterlijk: een welgekomen ‘kalm maar’.

Want naast al dat kabaal is er muzikaal ook ruimte voor het subtielere werk. Downside Up klinkt donker en dreigend, met bedwelmende synthklanken die de jaren 80 graag terug zouden willen. Ook Zabriskie is een sfeervol nummer dat weifelend start en zeven minuten de tijd neemt om zich uit te rollen: genuanceerde gitaar- en synthklanken wisselen elkaar af en worden halverwege opgepikt door de drums voor een kosmisch ritje.

De vergelijking ‘Mogwai meets Kraftwerk’ wordt wel eens gemaakt en vanuit een marketingstandpunt houdt dat zeker steek, maar wij zien op sommige vlakken meer gelijkenissen met twee andere, Belgische bands. Het jachtige, energetische van La Jungle enerzijds en de psychedelische ruimteklanken van Meteor Musik anderzijds. Twee bands die ook niet verlegen zitten om een gezonde dosis eigenzinnigheid en die we om dezelfde reden kunnen appreciëren. Bezwerende herhaling én variatie zijn de wapens van Go March. De zorgvuldige balans tussen beiden maakt van II een geslaagd album.

7
http://www.gomarch.com
N.E.W.S.
Yokozuna

verwant

Manngold :: Manngold

Bracht Manngold in 2014 een album uit waarop de...

MIST clubfestival klaar voor tweede editie

Op vrijdag 19 december trekt er zich opnieuw een...

Go March + Stadt :: 24 oktober 2013, Charlatan

Om de release van Kind Of Diversion kracht bij...

aanraders

Bolis Pupul :: Letter To Yu

Bolis Pupul is al lang niet meer ‘de zoon...

Porcelain id :: Bibi:1

Ook wij moeten er soms aan herinnerd worden dat...

Hurray For The Riff Raff :: The Past Is Still Alive

Alynda Segarra. Bound for Glory. Was Small Town Heroes in...

Daniel Boeckner :: Boeckner!

Als kind is Dan Boeckner zeker niet in een...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

recent

Â¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

Froukje

24 maart 2024Ancienne Belgique, Brussel

Van een blitzcarrière gesproken: een krappe drie jaar geleden...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in