Na een donkere periode van burn-out komt Maaike Hartjes terug met een open en moedige getuigenis. Eén van Nederlands meest opvallende stripmakers kom hiermee terug op de voorgrond. Nog maar eens toont Hartjes haar grote expressieve kracht als artiest.
Onze eerste reactie bij de aankondiging van dit album was er één van puur enthousiasme. Maaike Hartjes’ werk was indertijd een van de sterkhouders in de Nederlandse small-press scene die eind jaren negentig bloeide. Haar miniboekjes, die vooral met dagboeknotities en korte verhaaltjes gevuld werden, waren een geut frisse lucht in ons door donkere muziek en even donkere cafés vertroebelde studentenhart. Haar humor was van bij aanvang speels en het was toen ook al ongelooflijk hoeveel nuance Hartjes in de gekende ‘stokpoppetjes’ kon steken. Doorheen de jaren werkte ze haar stijl verder uit en bracht ze met haar partner Mark Hendriks een reisverslag in stripvorm uit als Hong Kong Dagboek (2008). De afgelopen jaren werd het stiller rond haar. Vluchtige teksten op de sociale media maakten melding van een sterkere focus op het maken van illustraties voor het bedrijfsleven. Nu maakt ze met Burn-out Dagboek duidelijk dat er meer aan de hand was dan enkel een professionele ommekeer.
Het ging goed met Maaike. Professioneel draaiden haar zaken meer dan goed en ze deed er alles aan om haar klanten tevreden te houden. Tot het plots niet meer ging en het licht doofde. Paniekaanvallen, lusteloosheid, haar lichaam riep halt. Toch was het vooral een strijd om voor zichzelf de knop om te draaien en te erkennen dat ze moest ingrijpen en op de rem gaan staan. Heel dit proces maken we nu als bevoorrechte getuigen mee in haar dagboek. Van bij aanvang besliste Hartjes immers om een dagboek bij te houden, zonder te weten welke de uitkomst van haar genezingsproces zou kunnen zijn. Het album leest ook op die manier, zonder een klassieke opbouw van een fictief verhaal.
Met haar typische lichtvoetige humor zorgt ze ervoor dat dit dagboek nergens zwaar op de hand of te drammerig wordt. Elke dag is weer anders in een genezingsproces en net dat weerspiegelt zich heel goed in haar dagboek. Tegelijk merkten we een opvallende evolutie in haar bijdragen, die de fase in de genezing weerspiegelen. Zo wordt ze naar het einde toe duidelijk enthousiaster in het wild experimenteren met materialen om haar bladzijden te versieren en in haar strip te verwerken. Knipsels, stukjes felle plakband of snippers papier, het wordt allemaal mooi verwerkt en gesierd met de dartele poppetjes die zo typisch zijn voor Maaike Hartjes. Ook na zo vele jaren verbazen wij er ons nog over hoeveel expressie en dynamiek Hartjes kan leggen in die eenvoudig ogende figuurtjes.
Uiteraard zijn wij tevreden dat Maaike Hartjes ook in opdrachten voor illustraties voor bedrijven voldoening vindt. Tegelijk is het voor een stripliefhebber een gemis dat daardoor haar albums met persoonlijk werk veel minder frequent verschijnen. Naar aanleiding van Burn-out Dagboek haalden wij haar oudere werk nog eens uit de kast en genoten opnieuw. Het werd meteen duidelijk dat de dagboeken van Maaike Hartjes voldoende tijdloos zijn en niet enkel verhalen ophangen aan de actualiteit van de dag. Met Burn-out Dagboek heeft ze een nieuwe topper aan haar oeuvre toegevoegd. Heel wat mensen die in een vergelijkbare situatie zitten, kunnen zich aan dit boek optrekken door de open getuigenis.
