Een viool, een drumcomputer en haar stem, meer heeft Sudan Archives niet nodig. Drie maanden na haar debuut-EP is er alweer een nieuwe single: “Water”.
Op 17-jarige leeftijd deed Brittney Parks beklag bij haar moeder over haar voornaam. Die repliceerde dat ze haar “hippiekind” voortaan ‘Sudan’ zou noemen. Ondertussen geraakte Brittney gefascineerd door experimentele elektronische muziek, waarmee ze in aanraking kwam in de bruine kroegen van Cincinnati. Enkele jaren later werd ze het huis uitgegooid en ongeveer 3500 kilometer verder hield ze halt in Los Angeles. Daar deed ze onderzoek naar traditionele West-Afrikaanse volksmuziek en bij het besef dat haar eigen strijkinstrument hier een essentieel onderdeel van uitmaakte, was Sudan Archives geboren.
In juli 2017 volgde een zelfgetitelde debuut-EP en amper twee maanden later is er nieuw materiaal. Met “Water” zoekt Sudan Archives opnieuw de grenzen op van zowel haar verschillende muzikale invloeden, als van haar eigen instrument; een synth-bass die kreunt onder de Soedanese hitte en een waterval aan viool-pizzicato’s die het refrein doen huiveren van de dorst. Sudan Archives is niet de eerste en zeker niet de laatste die traditionele volksmuziek mengt met elektronica. Zelden zijn beide echter zo goed uitgebalanceerd en voelt het zo natuurlijk aan. Bekijk hieronder ook “Queen Kunta”, de Sudan Archives-interpretatie van Kendrick Lamar’s single vanop To Pimp A Butterfly.
Op tien november is Sudan Archives samen met Shabazz Palaces te bezichtigen in de AB.
