Sampha Sisay kreeg van thuis uit het advies om niet te overhaasten: “Dit is waar je van houdt, neem rustig alle tijd.” Een raad die deze Brit met roots in Sierra Leone ter harte nam. Zo eindigde hij begin 2014 al vierde in de bekende Sound Of-verkiezing van BBC, maar heeft hij nu pas zijn debuutplaat klaar.
Met wat gemak kan je hem de Britse Frank Ocean noemen, deze Sampha, die vorig jaar nog meewerkte aan Oceans visuele album Endless. Daarnaast zijn het beiden eerder schuchtere kerels met een integere ziel en een hele kenmerkende, warme soulstem. Ze begonnen alle twee achter de schermen, met wat productiewerk en gastzang voor andere artiesten, in het geval van Sampha voor onder meer Drake, SBTRKT, Solange en haar zus Beyoncé. Toen Rick Rubin Sampha in contact bracht met Kanye West om samen aan zijn The Life Of Pablo te werken, overtuigde die laatste hem om ook zelf met een eigen plaat naar buiten te komen.
Zo weldoordacht als Sampha zijn carrière opbouwt, zo genadeloos is het leven voor hem al geweest. Hij is amper zevenentwintig jaar oud, maar verloor zijn beide ouders al aan kanker. Toen hij drie was, kreeg hij van zijn moeder een piano, om hem van het televisiescherm weg te houden. Tijdens haar laatste maanden schreef Sampha het pakkende “(No One Knows Me) Like The Piano”, één van de sleutelsongs op Process. “I kept the feelings close, and you took hold of me and never, never, never let me go/ Cause no one knows me like the piano in my mother’s home”, zingt Sampha ontroerd terwijl hij zichzelf op piano begeleidt. Zijn moeder liet het leven tijdens het opnameproces van dit album.
Ook “Take Me Inside” is een fraaie pianoballade. Verderop wordt het muzikaal wat spannender: zo doen de koortsachtige synths van “Under” denken aan James Blake en SBTRKT, en krijgt “Blood On Me” een gejaagd ritme mee dat past bij de tekst: “I swear they smell the blood on me/ I hear them coming for me”. Op “Kora Sings” weerklinken koraklanken en “Reverse Faults” flirt dan weer subtiel met trap. Opmerkelijk is dat deze lieveling van de halve muziekscene — want dat is Sampha inmiddels geworden — geen gasten laat opdraven op Process. Dit is dan ook onbetwistbaar zijn verhaal, zijn plaat.
Al blijft Sampha er zelf bijzonder bescheiden bij. “It’s not all about me”, zo beëindigt hij de afsluiter “What Shouldn’t I Be?”. Toen het magazine The Fader hem onlangs vroeg of hij klaar is voor het sterrendom, antwoordde hij dat het voor hem niet mogelijk lijkt om beroemd te worden. Daar zou hij de bal flink kunnen misslaan, want het zou wel eens heel snel kunnen gaan voor deze jongen. Process is de eerste plaat van 2017 die er echt toe doet.
Sampha stelt zijn debuutplaat op zondag 12 maart voor in de Ancienne Belgique.
