DM Stith :: Pigeonheart

82829806

Met Pigeonheart is na zeven jaar de tijd van wederopstanding aangebroken. Voor de meesten zal dat niet als groot nieuws aankomen, maar voor de vroege bekeerlingen, zijn de hoge verwachtingen — hoewel laat — volledig ingelost.

Telkens als een journalist op beleefde wijze polste bij David Michael Stith naar zijn tweede album, was het antwoord een ontwijking op de vraag. De New Yorker sprak met enthousiasme over tal van zijprojecten waar hij zich op dat ogenblik over ontfermde, maar bleef stil over de toekomst van zijn soloproject. Met John Mark Lapham stichtte hij Revival Hour en tezamen brachten ze onder die noemer in 2013 het debuutalbum Scorpio Little Devil uit. Ondertussen schreef Stith poëzie, trok de wijde wereld in om foto’s te nemen, tekeningen te maken en dook op in songs van collega-muzikanten. Slechts recent gaf DM Stith te kennen dat in de eerste jaren na zijn debuutalbum het absoluut niet wilde lukken om zijn eigen composities op papier te krijgen. De muzikant ging van een schrijversblok over tot een depressie, waarbij ademhalingsoefeningen en schetsen de enige uitweg boden.

Dankzij zijprojecten als Revival Hour en een nomadische leefstijl, vond DM Stith zijn inspiratie terug. De afgelopen twee jaar heeft hij zonder pauze tussen Brooklyn en New York gemeanderd en nieuwe songs geschreven, ditmaal voor het tweede album. Pigeonheart vertelt over de angst van een muzikant die tegelijk volledig verlamt als voor creativiteit zorgt. Toegegeven, weinig artiesten nemen zo veel tijd maar DM Stith bewijst dat zelfs na zeven jaar de strijd niet verloren is. Sterker nog, de Amerikaanse artiest weet nog steeds uitdagenede en relevante muziek te brengen. En zo heeft hij eindelijk afscheid genomen van de schaduw van het succes geworpen door het label Asthmatic Kitty.

Net zoals het debuutalbum Heavy Ghost, biedt Pigeonheart een viscerale geluidservaring die de luisteraar volledig weet in te palmen. Eén zekerheid na zoveel jaar is dat DM Stith nog steeds geen toegankelijke weg naar zijn luisteraars zoekt. Openingsnummer ‘’Human Torch’’ is een gitzwarte duik in de psychoses van de artiest, met dramatische synthesizers, aangrijpende beats en een mantra dat luidt ‘’How could this day go wrong’’. Pigeonheart kiest bewuster voor elektronica als bekleding, zonder tegemoet te komen aan het organische aura van de songs. ‘’Summer Madness’’ brengt een heerlijke sprong naar de gelukzaligheid van een indiaanse zomer, met een knipperend ritme en gloeiende stem.

De overtuigingskracht van Pigeonheart bevindt zich de ongrijpbare veelzijdigheid van DM Stith, die tussen en binnenin composities voor contrast en verrassing kiest om de luistaar geboeid te houden. ‘’War Machine’’ is in dat opzicht de meest indrukwekkende song van het album, met een opening die iets van een anthem meeheeft maar pas na enkele minuten volledig openbloeit. De duisternis van een destructieve machine transformeert zich tot een verheven spektakel van gratie en zachtmoedigheid. Een beetje zoals het proces dat DM Stith heeft doorgemaakt om tot Pigeonheart te komen. Andere songs hebben dan weer een intiem karakter, zoals ‘’Cormorant’’ dat als een magische omzwerving tijdens de nacht het natuurlijke en bovennatuurlijke weet te verbinden.

De kans dat DM Stith ooit het succes van zijn collega en vriend Sufjan Stevens bereikt is gering. Het vinden van de schoonheid in zijn muziek vergt net iets te veel moeite om er ooit een bestseller van te maken. Dat buiten beschouwing gelaten, is Stith echter een zeldzaam exemplaar van een artiest die op telkens opnieuw de confrontatie met zijn leefwereld zoekt en vanuit die breekbare interacties muziek weet te scheppen. ‘’Amylette’’ symboliseert zowel de vervreemding als aantrekkingskracht van zijn existentiële angst en klinkt alsof het in een gotische kerk tot stand is gekomen. Een hint van het spirituele laat zich ook horen bij titelnummer ‘’Pigeonheart’’, dankzij de polyfone stemmen en veelvuldige echo’s op de achtergrond.

DM Stith zoekt vaak naar metaforen om de kalmte te bewaren en dit weerspiegelt zich gedeeltelijk in Pigeonheart. Van zijn cryptische teksten zal je als luisteraar niet veel wijzer worden. Maar de pijn en onzekerheid van depressie en de uiteindelijke wederopstanding laten zich helemaal voelen in twaalf complexe, veelzijdige composities. Die zeven jaar van wachten zijn hem volledig vergeven.

8
http://www.dmstith.com/
https://www.enola.be/muziek/albums/22296:the-revival-hour--scorpio-little-devil
Outset Recordings
Octaves

verwant

The Revival Hour :: Scorpio Little Devil

Creatieve ingevingen vragen tijd en omzwervingen, als we het...

DM Stith + Marla Hansen

Recent prezen we de jonge De jonge David Stith vanwege...

DM Stith :: Heavy Ghost

Ashtmatic Kitty, 2009. Musicals zijn stuk voor stuk verschrikkingen. In 'The...

DM Stith :: Heavy Ghost

E.p.’s blijven een vreemd ding, als mossel noch vis...

aanraders

Bolis Pupul :: Letter To Yu

Bolis Pupul is al lang niet meer ‘de zoon...

Porcelain id :: Bibi:1

Ook wij moeten er soms aan herinnerd worden dat...

Hurray For The Riff Raff :: The Past Is Still Alive

Alynda Segarra. Bound for Glory. Was Small Town Heroes in...

Daniel Boeckner :: Boeckner!

Als kind is Dan Boeckner zeker niet in een...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

recent

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

Â¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in