Met Seizoen der Nevelen zitten we al aan de vierde bundeling van de klassieke reeks Sandman. Neil Gaiman blijft zijn creatie in dit verhaal verder ontwikkelen en uitbouwen. Gelukkig kreeg hij hiervoor eens een tekenaar aan zijn zijde die opgewassen was tegen die taak.
RW zet de vertaling van Sandman voort. Deze reeks is sinds de verschijning in de jaren ’80 en ’90 uitgegroeid tot één van de meest gelauwerde klassiekers in het Amerikaanse beeldverhaal. De reeks verscheen grotendeels bij Vertigo, de volwassenenimprint van DC Comics, in de klassieke Amerikaanse vorm van maandelijkse comic issues. Nadien werden de aparte verhalen dan gebundeld in de vorm zoals die nu ook vertaald worden. In deze vierde bundel vinden we het verhaal Season of Mist dat in de oorspronkelijke reeks als nummers 21 tot 27 verscheen in 1992. Mythologie en verbeelding blijven de hoofdrol spelen in de reeks. Dream, de droomkoning die regeert over de Dreaming, gaat in dit verhaal naar de hel om Nada terug te halen. In een vlaag van misplaatste trots veroordeelde hij haar tot een verblijf in de hel, een vergissing die hij nu ongedaan wil maken. In de hel geeft Lucifer hem echter de sleutels tot zijn rijk. Hij is het beu en wil niet langer regeren over de hel. Een pleiade aan andere goden biedt zich dan aan in de Dreaming om Dream te overtuigen de sleutels van de hel aan hen te geven. Aan het begin van het verhaal komt de familie van Dream, de zogenaamde Endless die we ook al kennen uit eerdere delen, samen. Langs die weg benadrukt Neil Gaiman nog eens dat één broer niet op het appel verschijnt. Die ene missende Endless is een rode draad doorheen de reeks. In Seizoen der Nevelen merken we stilaan nog wel meer van die terugkerende lijntjes die Gaiman her en der uitgooit en opnieuw oppikt wanneer het hem past.
Hoewel Sandman een figuur was uit het DC-universum waarvan Neil Gaiman een eigen interpretatie wilde geven, is zijn versie al snel de klassieke vorm voorbijgestoken. Zo was de reputatie van de reeks tegen het begin van deze verhaallijn al dermate gegroeid dat ook buiten de stripwereld liefhebbers van fantasy de reeks begonnen te ontdekken. Zo won Gaiman voor de negentiende aflevering in de reeks (opgenomen in de derde bundel) de bekende World Fantasy Award (die nadien nooit meer door een strip gewonnen kon worden door een verandering van de spelregels). De Franse bundeling van Seizoen der Nevelen won in 2004 overigens de prijs voor het beste scenario op het festival van Angoulême. Het is één van de verhaallijnen uit Sandman die nog altijd het sterkst bewonderd worden, zeker samen met het directe vervolg A Game of You, dat in de vijfde bundel van RW opgenomen zal worden.
Voor Neil Gaiman betekende Sandman de definitieve opstap naar internationaal succes. Voordien schreef hij wel her en der wat strips en vooral ook journalistieke stukken, maar zonder veel bijval. Met Sandman schreef hij een reeks verhalen die expliciet op een volwassen en intelligent publiek gericht waren. De reeks droeg dan ook bij aan de opkomst van de graphic novel en het besef dat strips ook best op een volwassen publiek gericht konden worden.
Wat de tekeningen betreft is dit vierde deel een duidelijke opstap naar een hogere kwaliteit. Kelley Jones combineert strak schaduwspel met uitvergrote lichamen en versterkt zo de creepy, gothic sfeer van het verhaal. Voor de epiloog keert oorspronkelijk tekenaar Mike Dringenberg nog één keer terug. Het blijft ons een raadsel waarom die man bij een professionele uitgeverij als DC aan de slag kon gaan. Zijn werk zorgt er voor dat ook dit deel van Sandman toch al een stuk gedateerd aanvoelt. Het grootste mankement van Sandman blijft dan ook de grafische kant. Hoe sterk en universeel de verhalen van Neil Gaiman ook zijn, zijn steeds wisselende tekenpartners zijn vaak onvoldoende sterk om voldoende tegengewicht te bieden. Gelukkig is Kelley Jones, die ook bekend is van verschillende Batman-verhalen, wel opgewassen tegen zijn taak.
RW houdt het tempo van de vertalingen er stevig in. Het vijfde deel is alweer in voorbereiding en zal in de komende maanden verschijnen. De aankondigingen van RW zijn net iets te afhankelijk van de planning van de Italiaanse drukkerij om daarover echt concrete uitspraken te doen. De vertaling blijft alleszins een prestigieus project om één van de kroonjuwelen van de Amerikaanse stripcultuur ook in het Nederlands beschikbaar te maken.
