Sonic City – 21 & 22 november in De Kreun – is niet voor één gat te vangen. Met dj/producer James Holden als curator pulseerde het Kortrijkse indoorfestival vorig jaar nog in elektronica, beats en trance; voor de achtste editie kregen de Canadese postpunkers van Viet Cong co-ouderschap over het podium. Het gewicht van de affiche is navenant: verwacht zaterdag en zondag aanstaande vooral vrachtladingen gitaren en drums die bloedneusdirect binnenkomen, maar wees evengoed beducht voor een gutturale scream of twee, een zucht horrorhiphop én een scheet psychedelica. Omdat de ene tinnitus de andere niet is, lichtte enola voor u vijf beluisterwaardigheden uit. Veel plezier, en vergeet straks uw stuutjes niet.
Protomartyr — zaterdag, 14u30
Post-punkgroep uit Detroit die zich nog het beste laat vatten in de literaire stroming van het realisme: nuchtere visie, efficiënt gitaargeluid en sec performance. Daarnaast zijn ze ook nog bescheiden . Zanger Joe Casey: “Ik een artiest? Hoepel toch op. De rest van de band maakt de nummers, ik schreeuw er wat op.” Fabrieksmuziek of niet, wij staan nu al aan de ingang te wachten.
Chelsea Wolfe — zaterdag, 20u55
Wat is dat toch met al die modeste mensen? Chelsea Wolfe omschreef haar eerste plaat in 2006 als “wreed slecht” en bracht hem dan maar niet uit. Haar nieuwste cd, Abyss, kreeg wel domicilie in de platenwinkel. Dikke chance, want het is heerlijk verzuipen in de statisch-elektrische lijm van Wolfes folk-metal-drone-elektronicaconsortium. Naast zwaar uitdijende en samentrekkende soundscapes krijgt u zaterdag in de Kreun ook een flinke diagnose op uw teljoor: Wolfe lijdt al sinds haar elfde aan slaapparalyse en van die ervaringen zal ze akelig nauwkeurig verslag uitbrengen. Waar zijn die handjes!
Shabazz Palaces — zondag, 13u30
Omwille van medische redenen doen we liever geen moeite om referentiepunten vast te knopen aan Shabazz Palaces. Voor een robotfoto van dit duo kopiëren we liever gewoon die van MF DOOM en Madvillain: niet dezelfde sound, wel een even karakteristieke collaboratie. De jazzy beats van Tendai Maraire zijn zo dromerig, abstract en dicht dat elke rapper er zijn baggy pants aan scheurt. Maar niet Ishmael ‘Butterfly’ Butler, oudgediende bij Digable Planets en onwaarschijnlijk virtuoze rap-poëet. Hou straks ook uw ogen open, want de twee geven al eens een vreemdsoortige en extreem vermakelijke handchoreografie ten beste.
Ho99o9 — zondag, 17u00
Nieuwe exponent van de shock hiphop waar ook Tyler, The Creator en Death Grips tuk op zijn. TheOGM en Eaddy van Ho99o9 rappen, schreeuwen en spugen over drugs, geweld, necrofilie en andere onfrisse dingen. Denk daar smerig snaarwerk en dito drums bij, kap er vervolgens hele scheuten distortion over en there you have it. Op z’n potsierlijkst vervalt Ho99o9 in theatrale dikdoenerij, maar door de band genomen benaderen TheOGM en Eaddy het sonisch equivalent van een angler fish. Hoe dan ook, qua beginselverklaring zit het wel goed bij Ho99o9. Eaddy: “Ik heb een miljoen rapshows gezien waar iedereen maar wat staat te fucking stáán. Wij gaan de mensen eens deftig op hun ongemak stellen.”
The Thurston Moore Band — zondag, 22u40
Als groen blaadje lusten wij nog wel een oude bok. Zeker wanneer de bok in kwestie zich de medeoprichter van Sonic Youth mag noemen én ook nu nog geweldige gitaarnummers uit de losse poot schudt. Case in point: de dik acht minuten krullende en wriemelende snarenchoreografie van “Speak to the Wild”. Ook het gezelschap dat meneer Moore meeneemt, kent de geplogenheden van rock ’n roll tot in haar diepste groeven. Mogen wij u voorstellen, mooi v.l.n.r.: Debbie Googe van My Bloody Valentine (basgitaar), Steve Shelley (drum) en Thurston Moore (zang en gitaar) van Sonic Youth en James Sedwards (gitaar) van Nøught. Aangenaam!
Sonic City en de pre-show op donderdag met Evil Superstars en The Germans zijn compleet uitverkocht, natuurlijk. Er vallen wel nog een aantal tickets te scoren voor de documentaire “Salad Days: A Decade of Punk in Washington, DC (1980-90)”,die vrijdag om 20u15 wordt vertoond in de Budascoop.
