Ghostpoet :: Shedding Skin

82826487

Op zijn vorige twee albums had Ghostpoet muziek voor de critici gemaakt; slim en solide, maar helaas ook een tikkeltje te serieus en niet spannend genoeg voor het (grote) publiek. Op Shedding Skin klinkt hij alvast minder intellectueel, en dat maakt hem een pak leuker.

Van vel veranderen; in zekere zin is dat wat Obaro Ejimiwe, alias Ghostpoet, betracht op zijn derde album. De elektronische landschappen van Peanut Butter Blues & Melancholy Jam en Some Say I So I Say Light worden ingeruild voor een echte band en enkele voorzichtige strijkers. Op muzikaal vlak ruimen de trip-hopexperimenten van weleer dan ook plaats voor een meer organisch geluid waarin de elektrische gitaar een ingehouden rol krijgt, maar toch is er een constante. Ejimiwe zet zich nog steeds af tegen traditionele rap en gaat met zijn baritonstem op zoek naar de juiste balans tussen spoken word en minimalistische maar sterk ritmische “zang”.

Balans is wel degelijk de centrale gedachte van deze plaat: Ejimiwe maakte na het relatieve succes van zijn eerste twee albums een stormachtige periode mee. Ondanks het feit dat Peanut Butter Blues in 2011 op veel bijval van critici kon rekenen en zelfs een nominatie voor de Mercury Prize in de wacht sleepte, wist Ghostpoet nog geen groot publiek te bereiken. De boost die hij kreeg tijdens zijn optredens, stierf steeds weer weg wanneer hij eenzaam terugkeerde naar zijn lege appartement. De man raakte het evenwicht in zijn leven zowaar kwijt, en met Shedding Skin gaat hij opnieuw op zoek naar stabiliteit. Meer nog dan als een poging om een nieuw publiek aan te spreken, klinkt ’s mans derde dan ook als een verzoening met zijn eigen beperkingen als artiest. Ejimiwe pretendeert niet dat hij bijzonder is of zelfs maar over uitzonderlijke talenten beschikt: hij is een van ons, en zijn standpunt is niet belangrijker of unieker dan dat van de zeven miljard anderen. Bovendien observeert hij liever dan zijn visie op te dringen aan de luisteraar.

Misschien ligt die neiging tot zelfrelativering aan de oorsprong van zijn vele samenwerkingen met andere vocalisten, een traditie die hij ook op zijn derde album voortzet. Zo mag Nadine Shah het mooie weer maken op “X Marks The Spot” en het bezwerende “That Ring Down The Drain Kind Of Feeling”, is Maxïmo Park-frontman Paul Smith gastzanger van dienst tijdens “Be Right Back, Moving House” en mag onze eigenste Melanie De Biasio haar opwachting maken in de titeltrack. Het zijn klinkende namen, maar ook zij zorgen niet voor meer extraversie: Ghostpoets in zichzelf gekeerde gemompel is nog steeds mijlenver verwijderd van feestmuziek zoals die van Dizzee Rascal of Artful Dodger. En met zijn indiegitaren moet hij ook al niet bij The Roots komen aankloppen: het atmosferische “Be Right Back, Moving House” doet nog eerder aan Radiohead denken terwijl milde strijkers zich op de achtergrond manifesteren. “I am sitting right here/Looking for the answers/Working it out/One day at a time”, klinkt het ondertussen geduldig in het refrein.

Nochtans trapt Shedding Skin af met een drive die voor Ghostpoets doen opvallend uptempo en catchy klinkt. Noch opener “Off Peak Dreams”, noch “X Marks The Spot” zijn vies van wat inspiratie uit de stal van The xx, een referentie die Ejimiwe mede dankt aan het ingehouden, bijna monotone duet dat ook op “Sorry My Love, It’s You Not Me” te horen is. Op het einde van dat laatste nummer mogen de gitaren Alt-J-gewijs een danske placeren, al zorgen dezelfde instrumenten elders evengoed voor ongemakkelijke net-niet-dissonantie (“Better Not Butter” en “The Pleasure in Pleather”) of grimmige dreiging, als bij een nakende relatiebreuk (“Yes, I Helped You Pack”). Een stuntelige solo doorbreekt de zich telkens herhalende mantra’s van een ex-geliefde in het naar echte hip-hop neigende “That Ring Down The Drain Kind Of Feeling”: “I’m back where I started/I’m back where I started again/Left broken hearted/But maybe my heart’s on the mend”, klinkt het voorzichtig uit de zwoele soulstrot van Nadine Shah, maar de ondertoon blijft steeds somber en tegendraads. Pas in de schitterende afsluiter durft Ejimiwe zelf echte zangmelodieën aan, terwijl voorzichtige pianoakkoorden een schouderklopje ontvangen van enkele strijkers die warme Elbow-herinneringen koesteren. Ghostpoet klinkt hoopvol, maar ook afwachtend: eerder dan zelf het heft in eigen handen te nemen, legt hij zijn lot in de handen van de muziekgoden. Want hij beseft goed genoeg dat hij maar één man is, en dat de wereld niet om hem draait.

Deze plaat komt recht uit het hart, zij het dan dat van een doodgewone man. Ghostpoet heeft eigenlijk niets bijzonders te melden: hij bestaat gewoon, net zoals u en ik. En als zijn muziek een rol kan spelen in ons aller bestaan, dan is dat mooi meegenomen. Meer heeft deze anti-rapper niet nodig.

7
Release:
2015
http://www.ghostpoet.co.uk
https://www.facebook.com/ghostpoetfb
PIAS

verwant

Brett Anderson, Nadine Shah, Charles Hazlewood & Paraochestra :: Holes

"Een collectie liedjes over dood; laten we dat eens...

Maxïmo Park :: Nature Always Wins

De vermoeiende politieke traktaten op Risk To Exist. Het...

Eindejaarslijstje 2020 van Jef De Ridder

2020 kwam muzikaal voor mij traag op gang, maar...

Best Of Belgium: De 50 Beste Belgische Platen Aller Tijden – 10 tot 1

Zeven jaar enola, is zeven jaar steun aan Belgische...

Maxïmo Park :: Risk To Exist

Groot-Brittannië is zo verscheurd dat het pijn doet om...

aanraders

Bolis Pupul :: Letter To Yu

Bolis Pupul is al lang niet meer ‘de zoon...

Porcelain id :: Bibi:1

Ook wij moeten er soms aan herinnerd worden dat...

Hurray For The Riff Raff :: The Past Is Still Alive

Alynda Segarra. Bound for Glory. Was Small Town Heroes in...

Daniel Boeckner :: Boeckner!

Als kind is Dan Boeckner zeker niet in een...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

recent

Brihang

28 maart 2024De Roma, Borgerhout

REWATCH: Battlestar Galactica (2004-2009)

Tijd om na vijfentwintig jaar ‘Golden Age Of Television’...

Ilja Leonard Pfeijffer :: Alkibiades

Bekroond, gelauwerd, alom gelezen en geprezen: zonder overdrijven mogen...

¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in