Het is alsof Kozelek sinds Sun Kil Moons Admiral Fell Promises in een creatieve stroomversnelling is geraakt: de wisselvallige opvolger Among The Leaves kwam nog geen twee jaar later. Er was ondertussen ook een memorabele samenwerking met ex-Red House Painters-bandleden, Desertshore en een onopmerkelijk coveralbum Like Rats naast niet altijd even relevante live-opnames. Dan is er nu deze samenwerking met Jimmy LaValle van post-rock “groep” (nog zo’n one man band in vermomming naast Sun Kil Moon) The Album Leaf en het is er een die zijn impact nalaat.
Elektronica en de kwetsbare stem en teksten van Kozelek: dat klinkt misschien als een vreemde combinatie, maar het wérkt wel. Jimmy LaValle verzorgde alle keyboards, digitale drums, bas én de gitaren op het melodieuze “Caroline”, denk “Babylon” van David Gray maar dan zwaarder, en “Here Come More Perils From The Sea”. Terwijl The Album Leaf vooral gebruik maakte van atmosferische ambientgeluiden, klinkt Perils From The Sea verrassend kaal, als een Prozac-versie van The Postal Service of Casiotone For The Painfully Alone.
Opener “What Happened To My Brother” heeft in het begin misschien nog veel weg van een irritant pacman-melodietje, maar van zodra Kozelek zijn krakende bariton openzet is het nummer gered, ook dankzij de keyboards, die als gloeiende vuurvliegjes het refrein bevolken. Kozelek bezingt en betreurt een vriend die steeds verder wegzinkt in een depressie terwijl hij van de kantlijn hulpeloos toekijkt en zich elke trieste verandering beklaagt. Tekstueel is het voor Kozelek misschien geen nieuw terrein, maar de inkleding van LaValle geeft het hele nummer een heel ander cachet en een mysterieuze aantrekkingskracht.
Uit het oog geraakte vrienden komen wel vaker terug op dit album. “Gustavo” is een treffende dagboekbeschrijving van een illegale Mexicaan die stripclubs frequenteert en een lamentabele poging onderneemt om herstellingswerken in Kozeleks huis in de bergen te doen, om dan te eindigen met een mooie, vredige natuurbeschrijving van de bergen, die doet denken aan de pracht van Sun Kil Moons “Young Love” of “The Leaning Tree”. De tien minuten lange afsluiter, het wondermooie “Somehow The Wonder Of Life Prevails”, klinkt als Moby in ambient modus en is één lange opsomming van verloren vrienden, inclusief een vertederende strofe gewijd aan Kozeleks overleden muse Katy, wiens dochter hij elk jaar in kerstfoto’s steeds meer en meer in haar moeder ziet veranderen. Je kunt het sentimenteel geneuzel vinden maar het is vooral ontwapenend en aangrijpend.
Veel van deze songteksten lezen dan ook als treffende dagboekpassages: “Caroline” is een dromerige, rauw gezongen ode aan zijn vriendin, terwijl “1936” jeugdige ondeugd en het schuldgevoel achteraf met het nodige gevoel voor humor beschrijft. “Baby In Death Can I Rest Next To Your Grave” telt dan weer als een van de beste composities van dit album dat in zijn geheel doet denken aan “Another Day” uit In A Safe Place van The Album Leaf. De keyboards zijn dreigend in al hun slome, hypnotiserende herhaling en de drums klinken als grillige machetes. Wat begint als een typisch reisverslag door Australië en Azië eindigt met een aardedonkere existentiële vraag over de dood: “Where will your soul go/Where are you gonna be buried/In whose hand is your coffin gonna be carried?”.
LaValle heeft al op een fanforum laten uitschijnen dat er vanwege meningsverschillen geen vervolg meer komt. Nochtans, een collaboratie met zoveel potentieel als deze zonder vervolg laten, het zou zonde zijn. Perils From The Sea is dan ook één van de interessantste albums van beide artiesten. Akkoord, mid-album dipje “By The Time That I Awoke” sleept in al zijn monotonie iets teveel aan en Kozelek mocht wel wat meer variatie in zijn melodieën gestopt hebben, toch is dit een album dat in al zijn intieme dagboekteksten en uitgebeende productie de kwetsbaarheid van het leven zelf weet te vatten. Carpe diem!
