dOeK is een in Amsterdam gebaseerd collectief van improviserende muzikanten dat uiteenlopende projecten op poten zet, gaande van tours en eenmalige evenementen tot een jaarlijks terugkerend festival voor geïmproviseerde muziek. Voor de elfde editie daarvan wordt het gebeuren uitgebreid tot een vijfdaags multidisciplinair feest waar de gebruikelijke mix van lokale artiesten en internationale gasten voor het nodige spektakel zal zorgen.
Eric Boeren, Cor Fuhler, Michael Moore (foto), John Dikeman, Tobias Delius, Oscar Jan Hoogland, Wilbert de Joode en Wolter Wierbos. Dat zijn de acht kernleden die, samen met coördinator Carolyn Muntz, de bakens van dOeK uitzetten. Zelf spelen ze vaak ook een centrale rol in het programma van het festival (en je kan ze ook deze keer allemaal aan het werk zien), al is dat deze keer zo divers dat het veel meer geworden is dan een doorsnee muziekfestival dat de banden aanhaalt met wat gasten van over de grens.
Het aan ‘t IJ gehuisveste Bimhuis is natuurlijk de voor de hand liggende locatie, maar er wordt ook een en ander georganiseerd in de undergroundlocaties OT301 en de Vondelbunker, waar zich intussen ook levendige aders voor experimentele muziek hebben uitgebouwd. En net zoals de GroningenJazzFietsTour z’n publiek de weg op stuurt met het stalen ros (of zijn de carbonframes al overal ingeburgerd?), zo hebben de samenstellers van dit festival ook een parcours voorzien op 5 mei, waarvoor je je met de fiets van de ene concertlocatie naar de andere kan begeven. Op die dag vindt ook Wonderland plaats, waarop kinderen van alle leeftijden kennis kunnen maken met dans en muziek.
Er is meer: de tweede festivaldag is ‘Film Night’, waarvoor curator Jeffrey Babcock een programma samenstelde, en er live begeleiding zal zijn van o.m. Richard Barrett, Frank Gratkowski, Roy Campbell, Klaus Kugel, Okkyung Lee en onze eigen Peter Jacquemyn. Daarnaast kan je in het Bimhuis ook terecht voor de doorlopende tentoonstelling DOEK 2001-2013: A World of Improvisers, waar je aan de hand van foto’s, teksten en luisterstations een beter beeld kan krijgen van de werking en muziek van het collectief. De ideale start van een bezoek.
Op de openingsavond kan je in OT301 terecht voor Michael Moore’s Available Jelly (met Eric Boeren, Wolter Wierbos en Michael Vatcher), een van de boeiendste projecten van de naar Nederland uitgeweken rietblazer. Gitarist Andy Moor (The Ex) speelt er ook een duoconcert met Colin McLean, zijn voormalige bandgenoot bij Dog Faced Hermans, en dan is er nog de grote bezetting van Supercity, dat iets gaat doen met verminkte wereldmuziek, improvisatie en rock-‘n-roll.
Op 3 en 4 mei verhuist het festival naar het Bimhuis, waar het Monitor Trio (opnieuw Michael Moore, met prepared piano-specialist Cor Fuhler en ICP Orchestra-cellist Tristan Honsinger) een concert speelt, net als het duo Theo Loevendie (klarinet) en Arjen Gorter (bas). Headliner is een band rond het trio Dikeman, Klaus Kugel en Raoul van der Weide (die samen het prachtige Across The Sky maakten), dat voor dit concert wordt bijgestaan door Peter Jacquemyn en de Amerikaanse trompettist Roy Campbell.
De tweede dag in het Bimhuis gaat pianist Oscar Jan Hoogland de confrontatie aan met improvisatie-icoon Han Bennink, en volgt er een performance van het internationale SKEIN, met Necks-drummer Tony Buck, celliste Okkyung Lee, rietblazer Frank Gratkowski, pianist Achim kauffman, bassist Wilbert de Joode (foto) en elektronica-artiest Richard Barrett (van o.m. ook Evan Parker’s Electro-Acoustic Ensemble). De Available Jelly Big Band sluit tenslotte het boeltje af met de hulp van Tobias Delius en de Scandinavische zwaargewichten Jon Rune Strøm, Tollef Østvang, Mats Äleklint en Thomas Johansson, bekend van gedreven bands als All Included, Angles en Universal Indians.
Het eindfeest vindt plaats in de Vondelbunker en laat het jonge gespuis aan het woord: The Lock, een in 2012 opgericht trio, zoekt het tussen improvisatie, elektronica en noise, en wordt van weerwoord voorzien door het hardcoreduo Dead Neanderthals, dat voor z’n recentste album Polaris met succes de freejazz indook. Afsluiter die avond is het trio Cactus Truck, dat z’n album Live In USA, het resultaat van een marathontour einde 2012, die mede door dOeK georganiseerd werd, komt voorstellen en er ongetwijfeld voor gaat zorgen dat het festival met een knaller afgesloten wordt.
Je moet al blind én doof zijn om niet te beseffen dat er wat gaande is in Amsterdam. Jarenlang staat de stad al bekend om z’n bloeiende improvisatiescene, maar terwijl die in de jaren negentig misschien het vuur van de vroege hoogdagen miste, lijkt het tij nu weer gekeerd. De eensgezinde dadendrang én bruisende diversiteit van de scène hebben de interesse voor gedurfde experimenten weer aangewakkerd en geleid tot een ontmoeting van talenten die de toekomst lijken te garanderen. Dat maakt van deze elfde editie sowieso verplichte kost voor wie net in de buurt is, maar waarom niet eens een citytripje ervan maken?
Alle informatie (adressen, programma, tickets, etc.) is terug te vinden op de festivalwebsite.
