Astronaute + Imaginary Family :: 30 oktober 2012, Vooruit

De tribunes in de Domzaal, helemaal bovenaan de Gentse Vooruit, zitten nagenoeg halfvol wanneer de lichten doven. Astronaute, het alter-ego van de Belgische Myrthe Luyten, stapt langzaam het podium op, pint in de hand, neemt plaats voor de micro, en begint haar gitaar te stemmen. Ergens tussendoor laat ze een “spannend eh” ontsnappen, die, uitgesproken vanop pakweg een halve meter van de micro, als een verre echo door de boxen komt. Des te groter is het verrassingseffect wanneer ze niet veel later haar eerste nummer van de avond ten beste geeft, en haar lippen knal tegen de micro plaatst, wat haar stem een ongezien diep timbre geeft. Miljaar!

Zeemzoete liefdesliedjes passeren de revue, maar het mag gezegd, ze worden met een zelden geziene overtuiging, en bijzonder krachtige stem gebracht. Astronaute verbergt zichzelf grotendeels achter haar lange haren en houdt de bindteksten tot een absoluut minimum. Afgezien van de occasionele nummeraankondiging, onthouden we vooral de ietwat onconventionele vraag of ze iets meer licht zou kunnen krijgen tegen het einde van haar set, omdat ze de tekst van het nieuwe, volgende nummer nog niet helemaal van buiten kent, en ze graag het blad dat aan haar voeten ligt zou kunnen lezen. Opmerkelijk: wie zich daaropvolgend aan een iets minder overtuigde opvoering verwacht, is eraan voor de moeite. Wanneer ze het podium verlaat, heeft ze er alvast minstens één fan bij.

Groot is het contrast met Imaginary Family, a.k.a. Joanna Isselé, die twintig minuten later het podium bevolkt, dat ondertussen uitkijkt op nagenoeg helemaal gevulde tribunes (wij schatten zo’n 150 man). Gedurende de helft van haar set wordt ze geflankeerd door twee kompanen op extra gita(a)r(en), akoestische bas, keys, minimale percussie, alsook een kleine xylofoon die met een strijkstok bespeeld wordt. Dat laatste zie je toch ook niet elke dag!

Daar waar Astronaute zich fysiek wegschuifelt in de schaduw van haar lange haar, is Isselé’s gezicht mooi zichtbaar. Het verschil in persoonlijkheid wordt al meteen duidelijk: Isselé schuwt geen grapje tussendoor ter ontspanning, maar komt geestig genoeg bedeesder en meer ingehouden over als ze zingt. Dit feit wordt nog eens extra geaccentueerd door de nerveuze gniffel waar ze bijna elk nummer mee afsluit. Dat bederft geenszins de pret, en pret is er wel degelijk. Als ze op ludieke wijze vertelt waar het volgende nummer over gaat (wij onthouden vooral het nummer geschreven vanuit het standpunt van een laboratoriummuis) bijvoorbeeld.

Maar ook haar nummers zelf hebben een ontegensprekelijk ludieke karaktertrek. Alleen tijdens “The Bird Watcher” lijkt ze even ietwat serieuzer te worden. Misschien omdat dit nummer, geschreven in de derde persoon, stiekem over haarzelf gaat (“Pick a card and hold it tightly/Figure out who you are supposed to be”)? Misschien ook niet. Wat maakt het ook uit? Geestiger is het om op te merken hoe Isselé erbij staat, en belicht wordt, alsof ze zo weggelopen is uit een Tim Burton film, een indruk die de bijwijlen fantastische aard van haar teksten alleen maar versterkt.

Na afloop van haar main set laat Isselé niet bepaald lang op zich wachten voor het bisnummer. Amper achter de zwarte gordijnen verdwenen, komt ze al terug op met haar gitaar. Ze waarschuwt ons nog tijdens het stemmen van haar gitaar dat dit nummer wel eens mis zou kunnen lopen, wegens — u raadt het al — nog kersvers. In tegenstelling tot Astronaute loopt het bij Isselé inderdaad ook een beetje mis. Eerlijk gezegd, het interesseert ons geen barst, de avond is al lang geslaagd. En sowieso straalt deze dame de onweerstaanbare charme uit van het type waar je tóch nooit kwaad op zou kunnen worden. Wij voelen ons dan ook verplicht om twee duimen in de lucht te steken en kijken halsreikend uit naar een volgende gelegenheid.

Release:
2012
http://thisbandiscalledastronaute.tumblr.com/
http://www.imaginaryfamily.com/

aanraders

verwant

Nieuwe video van Imaginary Family

Na "The Birdwatcher", trekt Imaginary Family een nieuwe single...

TIPS VOOR 2013: Imaginary Family :: “De kleine foutjes zijn het interessantste”

Deze week sluit enola.be haar vooruitblik op het jaar...

recent

Zimmerman

17 maart 2024Rotown, Rotterdam

Zondagavond spelen Ivy Falls en Zimmerman in Rotown in...

Coeur :: SHOW

Meer pompende beats. Meer duizelingwekkend Frans. Meer pure, feestelijke...

The Smile

15 maart 2024Vorst Nationaal, Brussel

Er zit een goeroe verborgen diep in Thom Yorke....

Benni :: Make Me Blind

Vanuit het land van de eeuwige herfst bracht de...

Miek Zwamborn :: Onderling – Langs de kustlijn van Mull

Hoe maak je als auteur het landschap tot hoofdpersonage...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in