Het duo Hollywood Kill omschrijft hun muziekstijl
als ‘electric garage’, maar wie beiden mocht aanschouwen op het
podium van de Vooruit zal niet goed weten wat die ‘garage’daar bij
stond te doen. De twee modderden maar wat aan terwijl hun gehele
set door een backing track liep. Het resultaat was behoorlijk
stijlloos, mede door de genante seksuele referenties die ze
non-stop op het publiek afvuurden. Hun ongebalanceerde mix van rock
en rap was in elk geval niet helemaal onze meug.
Wie erbij was in de Botanique dit voorjaar of op Pukkelpop in
augustus wist al waaraan zich te verwachten: de Welsche Marina
Diamandis is een onvervalste diva. Haar debuutalbum, ‘The Family Jewels‘ is
volgestouwd met kitscherige synthpop en
twentysometing-ballads. We waren een beetje verwonderd dat
de Vooruit nog niet eens half gevuld was, maar gelukkig lieten
Marina en haar Diamonds het zich niet aan het hart komen. Elke
minuut van deze performance werd met zo veel overgave gebracht dat
het leek alsof ze voor een uitverkocht Sportpaleis speelden. De set
kwam wat aarzelend op gang, ‘The Outsider’ is dan ook niet echt het
sterkste nummer van ‘The Family Jewels’, maar ‘Girls’ werd al
meegescandeerd door de eerste rijen en vanaf ‘Are You Satisfied’
ging het tempo stijl de hoogte in. Diamandis is een geboren
performer en huppelt, heupwiegt en flirt alsof het een lieve lust
is. Alhoewel haar stem op plaat soms geforceerd overkomt, valt het
hier op dat ze elke noot perfect live aankan, al moet ze soms naar
adem happen – wat perfect wordt opgevangen door een backing track
waarop haar achtergrondkoortjes heel het concert door afgespeeld
worden.
Na ‘Rootless’ verdween Marina even om terug te komen in een
schattig hartjes-jurkje en het concert definitief naar een
hoogtepunt te schreeuwen tijdens Hermit The Frog. Vanaf dan was er
geen stoppen meer aan. Andere toppers: ‘I Am Not A Robot’, het
nieuwe ‘Jealousy’, ‘Shampain’ en ‘Mowgli’s Road’. In de bisronde
kregen we nog een stripped down versie van ‘Numb’
voorgeschoteld, op plaat een van de zwakkere nummers, maar met
enkel Marina aan de piano bijna ontroerend. Eindigen deed ze –
vanzelfsprekend – met ‘Hollywood’, misschien wel het meest
aanstekelijke nummer dat we dit jaar te horen kregen en ook live
onverwoestbaar. Toppassage!
