Hoera! Nog een festival! Van vrijdag 26 tot en met zondag 28 november vormt Brussel het decor voor Autumn Falls, een festival dat boekingskantoor Toutpartout uit de grond gestampt heeft. Verwacht u aan mooie muziek om de donkere dagen door te komen.
{image}Maar dan zal weliswaar haast gemaakt moeten worden om nog aanwezig te kunnen zijn. Zo zijn alle concerten in de AB uitverkocht, al zal wie een combiticket koopt nog net de zaal ingeperst raken. En uiteraard valt elders ook heel wat moois te beleven. Verspreid over verschillende Brusselse concertzalen betreedt drie avonden lang een gevarieerde waaier aan artiesten podia van diverse omvang. goddeau gooit een blik op het programma en kruist enkele niet te missen concerten aan.
In het Koninklijk Circus treedt vrijdag Lambchop toe tot het kransje artiesten dat één plaat in zijn geheel ten beste komt geven. Kurt Wagner en de zijnen hebben daarvoor hun oog laten vallen op het lichtelijk fantastische Is A Woman uit 2002. Op tijd komen valt die avond echter zeker aan te raden, aangezien Blitzen Trapper eveneens van de partij is. Die band heeft het voorbije decennium een handvol platen uitgebracht die, hoewel ze net onder de radar bleven, uitblinken in verstilde schoonheid. Maar voor wie dat allemaal net iets te rustig vindt op vrijdagavond, liggen in Café Central de decibels voor het opraken, in de vorm van het lichtelijk geschifte Eat Lions dat vakkundig uw tere zieltje zal molesteren.
Zaterdag wordt in de AB een even goed gevuld als indrukwekkend programma voorgeschoteld. Wie vond dat Tame Impala en de laatste MGMT nog niet psychedelisch genoeg waren, kan terecht bij Sleepy Sun, tegen wie nog steeds niemand verteld heeft dat de Summer Of Love wel degelijk voorbij is. Ook Caribou is hier van de partij. In zijn vorige gedaante Manitoba werd het project van wonderboy Dan Snaith geregeld in het folktronica-vakje gestopt, maar dat is niet alleen een weinigzeggende, maar ook een al te gemakkelijke benaming. Snaith boetseert met zijn liveband een wonderlijke, spacy set, die alle donkere uithoeken van de muziek verkent — van krautrock over psychedelica tot uiterst dansbare trance, dat alles voorzien van lichtjes hypnotiserende visuals. Wie dit weekend in hogere sferen wil vertoeven, weet dan ook waar hij moet zijn.
Later die avond staat het duo Beach House garant voor nog meer betovering. De unieke zang, het orgel van Victoria Legrand en de gitaar van Alex Scally versmelten al drie platen lang tot prachtige droompop waarbij het moeilijk onberoerd blijven is — getuige de twee uitverkochte concerten eerder dit jaar en een gesmaakte passage op Pukkelpop, raakt de band niet alleen bij ons precies de juiste snaar. Beach House is immers al lang niet meer het zweverige, in de marge opererende groepje van zijn titelloze debuut: met Teen Dream hebben Legrand en Scally een eindejaarslijstjeskandidaat op zak die grenzeloze melancholie verpakt in een geluid dat voller en zelfs poppier dan ooit klinkt. Live trekt de Beach House een stemmige mist op die tegelijk bevreemdend en hartverwarmend is, en ook op Autumn Falls zal het dus even heerlijk verdrinken zijn in de weemoed en schoonheid.
Zeiden we mooi? Daar doet de Vk niet aan mee. Hier vindt u een avondje teringherrie, die treffend wordt afgesloten door het uit zijn asse herrezen Atari Teenage Riot. Het Duitse trio van Alec Empire, beatmaakster Nic Endo en nieuw aangeworven MC KidTronic bewees op Dour al nog even dodelijk als een Messerschmitt te zijn en even efficiënt als een zwerm Stuka’s. De grondleggers van de digital hardcore zijn nog geen haarbreed veranderd tegenover de jaren negentig toen hun beats rellen moesten uitlokken, en daar in Berlijn op 1 mei bijna ook in slaagden. Nog even relevant, nog even opwindend als tien jaar geleden: het kan van weinig andere reünies gezegd worden.
Maar mis ook hier de voorprogramma’s niet, want hoewel ze redelijk speels klinken in vergelijking met Atari Teenage Riot, is het zeker de moeite de passage van Vermin Twins mee te pikken. Wanneer het scherp staat, is dit een duo dat iets aflevert dat kan bogen op omschrijvingen als “groovy”, “geil” en “geschift”. En als u daar uw gading niet mee vindt, dan weten wij het ook niet meer.
