Vooruit, Gent, 8 september 2010
Een optreden van LCD Soundsystem is te laat beginnen. Al leken
technische problemen deels aan de basis te liggen, toch blonk de
manier waarop men deze de wereld uit probeerde te helpen niet
meteen uit in krachtdadigheid. En dus startte de set pas iets na
half tien. Al scheen ons typisch Belgisch publiekje zich hier
weinig van aan te trekken. Zodoende konden de New Yorkers alvast
rekenen op een warm en enthousiast onthaal.
Een optreden van LCD Soundsystem is een minimum aan emoties en een
maximum aan kracht. Hoe goed je deze band ook vindt, als je eerlijk
bent moet je toegeven dat ze soms redelijk steriel klinkt en de
teksten doorgaans gespeend blijven van grote gevoelens. Gelukkig
werd dit meer dan volledig goed gemaakt door een energierijke
performance en een retestrakke ritmesectie. Een stevige, zij het
soms wat doffe sound ondersteunde de nummers degelijk en elk
groepslid speelde de ziel uit zijn of haar lijf. Qua attitude gaven
ze alvast het nakijken aan heel wat jonge en oude
punkgroepen.
Een optreden van LCD Soundsystem is een charmante frontman die het
publiek uit zijn hand doet eten. Al maakte hij soms eerder domme
mopjes, toch kwam James Murphy er ongelooflijk goed mee weg.
Charisma heet zoiets. Bovendien bezweerde de bandleider het publiek
als een soort Sjamaan on speed met een dijk van een
stem.
Een optreden van LCD Soundsystem is een cursus ‘Creatief met
Koebel’. Voor wie hen een beetje kent, is verdere uitleg overbodig.
Zo goed als elk nummer liet ergens een gaatje dat kon worden
opgevuld met allerhande koebelgeluidjes. Verschillende exemplaren
mét verschillende geluiden bevonden zich dan ook her en der op het
podium.
Een optreden van LCD Soundsystem is veel tops en weinig flops. Uit
de vele hoogtepunten herinneren wij ons vooral het heerlijk groovy
‘Drunk Girls’ uit het laatste album ‘This Is Happening’, het
oorverdovende ‘Yr City’s A Sucker’ en het prachtig voortkabbelende
‘All My Friends’. Bovendien was de setlist bijzonder evenwichtig
opgesteld, niet alleen met betrekking tot het doseren van materiaal
uit verschillende platen, maar voornamelijk op vlak van sfeer. En
zo ging de avond aan een sneltempo voorbij, ook al duurde de het
concert een goede twee uur. Een ietwat makke versie van ‘I Can
Change’ was het enige mindere moment van de avond.
Een optreden van LCD Soundsystem is veel volk op de Bühne. Alsof
een vaste bezetting van vijf mannen en een vrouw nog niet genoeg
was, maakte één van de roadies vaak zijn intrede als
multi-instrumentalist. En ook het publiek raakte tegen het einde
van de set tot op het podium, eerst één per één en aarzelend,
daarna met een hele hoop en vol overtuiging. Het enige dat we niet
echt begrepen was waarom nog een andere roadie, die ook vaak
baspartijen meespeelde, niet binnen een straal van vijf meter van
de rest van de groep mocht komen en als enige muzikant de hele tijd
een koptelefoon ophad. “Misschien is hij gestraft?” opperde mijn
gezelschap als verklaring.
Een optreden van LCD Soundsystem is echter vooral één groot
feestje. Laat daar geen twijfel over bestaan.
Meer afbeeldingen
HIER
