Domino 2010 :: Daniel Johnston + Tommigun




Dat Daniel Johnston ondanks alle persaandacht nog steeds gewoon een
‘cultheld’ mag genoemd worden, was dinsdagavond wel duidelijk in de
AB: de concertzaal was met enkele doeken meer dan de helft kleiner
gemaakt. Een mooie oplossing om te verhullen dat er niet zoveel
mensen waren opgedaagd voor nochtans een sterk, avondvullend
programma: als voorsmaakje kregen we de uitmuntende documentaire
‘The Devil and Daniel Johnston’ te zien en tegelijkertijd liep er
een tentoonstelling met het artwork van Daniel.

Het voorprogramma werd verzorgd door Tommigun
een band uit het Brusselse, die voor het moment met Daniel Johnston
Europa rondtoeren. De songs op zich wisten niet direct te
beklijven, maar de band zette wel een eigen en sterke sound neer –
een groep om in de gaten houden.

Daniel zelf liet zich voor deze gelegenheid
omringen door het elfkoppig Beam Orchestra, een
Nederlands jazzensemble dat voor een originele invulling van de
lo-fi songs zou zorgen. Toen deze elf qua introductie een soort
psychedelische maar behoorlijk afgelikte jam inzetten van een
kleine 10 minuten vreesden we direct het ergste: een conceptuele
invulling waarbij de man en zijn muziek zelf naar de achtergrond
zouden verschuiven. Grotendeels onterecht, zo bleek: ‘Desperate Man
Blues’ werd in een verrassend, jazzy jasje gestoken maar het orkest
behield zijn ondersteunende functie en volgde Daniel ook wanneer
hij eventjes de maat kwijtraakte. Bij ‘My Worried Shoes’ leek het
zelfs eventjes richting ‘Johnston Goes Broadway’ te gaan, maar ook
dat resulteerde in een ontroerende versie van dit minder evidente
nummer.

Criticasters zullen natuurlijk zeggen dat de échte Daniel Johston
geen propere muziek maakt, en dat zijn muziek alleen tot z’n recht
komt wanneer ze kraakt en wringt langs alle kanten. Het jazz-orkest
streek inderdaad soms enkele plooien onnodig glad, waardoor een
zeer persoonlijk nummer als ‘Devil Town’ over Daniel’s demonen te
glad ging klinken en aan kracht moest inboeten. Daar stond dan wel
tegenover dat andere songs als ‘Walking The Cow’ en het recente
‘Fake Records of Rock & Roll’ in gebalde versie wél volledig
tot hun recht kwamen en er ook iets wezenlijks aan het origineel
werd toegevoegd.

Al worden ook wij nog steeds het meest naar de keel gegrepen door
de Daniel die aan het begin van het concert, alleen met een gitaar,
lichtjes trillend maar doodeerlijk ‘There Is A Sense of Humour Way
Beyond Friendship’ brengt. De Daniel die verward vraagt in welk
land hij nu weer is, die vertelt over een droom waarin hij ter dood
veroordeeld werd omdat hij probeerde zelfmoord te plegen, die ons
een gelukkig kerstfeest wenst.
Deze Daniel zien we dan ook graag zo snel mogelijk terug in België.
Met of zonder orkest; dat kan ons eerlijk gezegd maar weinig
schelen.

Release:
37359
AB, Brussel
Beeld:
Jan Van den Bulck

aanraders

verwant

Make Christmas Great Again: essentiële kerstmuziekjes

Geef toe: meestal zijn ze uw aandacht niet waard,...

BEST OF : Sparklehorse

Geef toe, meestal zijn ze uw geld niet waard;...

Singer-songwriter Daniel Johnston overleden

Amerikaans zanger Daniel Johnston is woensdag overleden, wellicht aan...

Daniel Johnston and Beam :: Beam Me Up!

Toegegeven, op papier heeft de combinatie van de wankele...

DOMINO 2010 :: Daniel Johnston, AB Box :: 13 april 2010

Met een evenwichtig tussen oud en nieuw werk uitgebalanceerde...

recent

Â¥$ :: Vultures 1

Doorheen zijn hele carrière zijn twee elementen altijd dominant...

Talk Show

27 maart 2024Botanique, Brussel

Eind jaren tachtig sloegen alle rockers plots aan het...

Arthur The King

Uitgerekend in de week dat Joe Camp – de...

Hors-saison

Met zijn sociaal bewogen films past Stéphane Brizé binnen...

Froukje

24 maart 2024Ancienne Belgique, Brussel

Van een blitzcarrière gesproken: een krappe drie jaar geleden...

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Schrijf uw reactie
Vul hier uw naam in