Eli Roth bracht de tendens weer op gang, maar exploitation
movies hebben natuurlijk altijd al bestaan. Organen en
ledematen vlogen in het rond en gaandeweg onstond er zelfs een
spelletje onder de verschillende films: wie durft er het verst
gaan? De madame die baadt in maagdenbloed in ‘Hostel II’
zullen we alvast niet licht vergeten.
1. Saw (2004 – heden)
We zijn aan nummer zes gesukkeld van een reeks die destijds begon
als origineel en gewaagd, en nu met elke aflevering minder te
betekenen heeft. Halloweentijd is Saw-tijd geworden, en Jigsaw is
voor de noughties geworden wat Freddy en Jason waren voor
de jaren tachtig. Met gelijkaardige gevolgen: de aanhang wordt
steeds minder. Wij wachten dan ook vol ongeduld op ‘Saw in Space’
en ‘Saw Meets the Muppets’.
2. Hostel (2005 – 2007)
Deels geile-studentenkomedie, deels martelcinema: Tarantino-protégé
Eli Roth weet allicht niet waar hij het meest van opgewonden raakt.
Memorabele momenten: een slachtoffer moet levend toekijken hoe hij
langzaam maar zeker wordt opgegeten, een meisje wordt bewerkt met
een slijpschijf en meer fraais.
3. Captivity (2007)
Ooit was Roland Joffé een gerespecteerd cineast, van films als ‘The
Mission’ en ‘The Killing Fields’. Enkele jaren geleden was hij
verantwoordelijk voor een film waarin iemand een douche in bijtend
zuur neemt. Het kan verkeren.
4. The Passion of the Christ (2004)
Oh no, what are they doing to baby Jesus?! Mel Gibson
toont de kruisiging van Jezus Christus twee uur lang in elk
mogelijk bloederig detail, inclusief een geseling van zo’n 20
minuten waarin letterlijk hompen vlees uit zijn rug gerukt worden.
In zekere zin is het briljante cinema. In zekere zin. Religieus
rechts beleefde er alvast heel wat lol aan.
5. Ichi the Killer (2001)
Misschien wel de grappigste film in deze reeks, waarin we onder
andere iemand zien opgehangen worden aan haken en een man z’n
gezicht in z’n geheel wordt afgesneden. Maar het is een komedie,
snap je? Takashi Miike-style.
6. Untraceable (2008)
Een moordenaar streamt zijn slachtoffer live over het internet. Hoe
meer mensen er kijken, hoe sneller ze sterven. Gregory Hoblit neemt
in feite gewoon het einde van Ben Eltons boek ‘Popcorn’ en melkt er
een mislukte cyber-thriller uit.
7. Scar 3D (2007)
En het genre blijft maar derivatieve straight-to-DVD
afkooksels produceren. Voornaamste aanwinst deze keer: een
moordenaar met een verwijfde baret op z’n kop. God help ons.
8. The Hills Have Eyes (2006-2007)
Alexandre Aja voorzag een klassieker van een remake die in al z’n
gestoordheid eigenlijk nog wel lollig was. Maar hou het stil. Het
vervolg daarentegen, lag al meer in de lijn der verwachtingen, met
onder andere een niet geheel consensuele seksscène tussen een jong
meisje en een bronstige mutant.
9. The Devil’s Rejects (2005)
Rob Zombie probeert hier en daar zowaar de metatoer op te gaan, met
monologen over de Marx Brothers, Billy Wilder en het neuken van
kippen, maar basically gaat het over een familie maniakken
die je dan nog sympathiek moet vinden ook. Néé, Rob, néé!
10. Cabin Fever (2002)
Voordat Eli Roth aan de ‘Hostels’ begon, veroverde hij het hart (of
andere organen) van de gore liefhebbers met ‘Cabin Fever’,
een low budget hit met dialogen zoals: ‘What’s the
rifle for? – That’s for niggers.’ Ja hoor, die invloed van
Tarantino was toen al te voelen.