N.E.W.S., 2009
We horen het mijnheer pastoor nog zeggen: geduld is een schone
deugd. Maar liefst vijf jaar zat de nieuwste Das Pop in de
pijplijn. De groep slankte in die tijd af tot een trio (Tom Kestens
en Lieven Moors vertrokken), versierde een internationale
platendeal bij Ugly Truth, raakte die weer kwijt na een
reorganisatie bij Sony, werd opnieuw een kwartet (drummer Matt
Eccles voegde zich bij de groep) en tekende uiteindelijk een nieuw
contract bij N.E.W.S.. De opnames lagen ondertussen al vier jaar in
de kast, netjes afgemixt en geproducet door de broertjes Dewaele
van Soulwax.
De hele historie werd al door menig muziekjournalist onder de loep
genomen – al dan niet met het verhaaltje over Bent Van Looys groene
broekje op Pukkelpop – maar wij hadden het toch liever wat meer
over de plaat zelf gehad, want met ‘Das Pop’ is het weer smullen
geblazen!
Het gesnoep begint al met het artwork. Vinyl is hip, jazeker, maar
ondertussen is de wereld ook al enkele generaties rijker die platen
vooral ophemelen omdat dat nu eenmaal moet van de
hipperds.
En kijk: wat wil het toeval? Daar is Das Pop met een eerbetoon aan
de eerste zilveren schijfjes die ooit in platenrekken werden
gedropt. Geen kartonnen origami of mini namaakelpees dus, zoals er
dezer dagen duizenden van de band rollen, maar een ouderwetse cd
met een boekje met teksten, enkele prentjes en een schijfje met een
tracklist en het compactdisclogo. Less is more; deze leuze
moet ook in de opnamestudio’s op de muren gegrift gestaan
hebben.
De groep heeft naar eigen zeggen door de vele optredens en het
terugvallen op de trioformule teruggegrepen naar de eigen
basics. Geen 200 verschillende synthesizers en digitale
effecten meer op ‘Das Pop’, maar instrumenten van snaren en vel,
hier en daar aangelengd met een viooltje of een strategische
vibrafoon. Vooral in de eerste nummers zorgt
‘Das Pop’ met die back-to-basics aanpak voor een ongekende
energieboost. Het rollen van de bassen in ‘Underground’ en ‘Fool
For Love’, de rechttoe rechtaan drums van ‘You Don’t Wanna Know’ en
‘Try Again’ en het energieke tempo van ‘Wings’ en ‘Feelgood
Factors’ geven ‘Das Pop’ dat tikkeltje rock-‘n-roll dat we op ‘I
Love’ en ‘The Human Thing’ wel eens meenden te missen.
‘Girl Be A Man’, ‘Let Me In’, ‘The Last Thing’ en ‘September’
bewijzen dan weer dat ze ook zonder het geraas een perfecte song in
de vingers hebben. Maar of ze nu als een TGV vooruit walsen of zich
verschansen in de meer sentimentele regionen van het muzikale
spectrum, steeds slagen ze er in een herkenbaar gevoel over te
brengen, niet in het minst door de subtiele verwijzingen naar
muzikale invloeden uit de popgeschiedenis. Welke die invloeden dan
allemaal wel zijn, laten we u natuurlijk liever zelf
ontdekken.
‘Das Pop’ is een opgewekte popplaat, meestal scherp en snedig, met
een uitgestoken middelvinger. Feelgoodmuziek, maar dan wel voor zij
die weten wat het is met de kop tegen de muur te lopen.
‘Das Pop’ neemt het heft in eigen handen en weigert te worden
meegesleurd door de stroom, een gevoel dat we in deze miserabele
tijden wel eens durven te ontberen. Of zoals ze het in ‘Wings’ zelf
trachten te verwoorden: “Nail wings onto my arms and watch me
try spread them / Nail wings onto my arms and try to nail me
down.” Een hoopvolle ‘fuck you’ aan de dingen die je
liever niet was tegengekomen, maar je uiteindelijk sterker hebben
gemaakt. De vlucht van een getormenteerde ziel, richting een betere
toekomst. Of een beetje het verhaal van ‘Das Pop’ zelf, dat na vier
jaar eindelijk in de rekken ligt, ongetemperd door de grote boze
platenwereld.
Volledig onbekend zijn de nieuwe nummers op ‘Das Pop’ natuurlijk
niet. Vorig jaar al liet Das Pop het stomende ‘Fool For Love’ op de
wereld los, gevolgd door ‘Underground’, en recent was er ook al
‘Never Get Enough’ als voorloper van de albumrelease. Als
bonustrack krijg je op ‘Das Pop’ nog een geüpdatete versie van
‘Feelgood Factors’, dat eerder al op ‘The Human Thing’ te horen
was, maar net zoals de rest van plaat frisser dan ooit klinkt. Ook
wie Das Pop de voorbije jaren ergens live aan het werk zag, zal
ongetwijfeld enkele lichtjes zien branden bij het beluisteren van
dit album
De energie, de boodschap, het herkenbare popgeluid dat toch niet
vervalt in kleffe clichés, ‘Das Pop’ was het lange wachten
uiteindelijk meer dan waard. Maar wij hopen toch stiekem dat hun
volgend meesterwerkje net iets minder lang op zich laat
wachten.
Das Pop treedt op 10 oktober aan tijdens de TMF Awards in het
Antwerpse Sportpaleis, speelt op 13 oktober in Het Depot in Leuven
en op 16 oktober in Minnemeers (Gent).
