Vlaanderens jongste songwriter is een hype, sinds zijn tweede
plaats in Humo’s Rock Rally. Op 16-jarige leeftijd heeft hij al
drie hits op zijn conto staan en een plaats op het podium van
Werchter. Maar is Jasper Erkens daarom een goede songwriter die de
puike nummers voor het uitkiezen heeft? Naast kijkvee bestaat er
immers ook luistervee, dat gedwee alles slikt wat het krijgt
voorgeschoteld door radio, tv en magazines. Erkens blijkt vlot
binnen te glijden.
Vlaanderen heeft eigenlijk een vreemd muzieklandschap. De
zogenaamde ‘alternatieve’ kant wordt door twee grote spelers
gedomineerd: Humo en StuBru. Internet is ook wel een speler, zeker
voor de meer nichegerichte genres, maar in vergelijking met Amerika
of Groot-Brittannië blijft de invloed toch een stuk kleiner. Met
een goedkeuringsstempel van de twee bovenvermeldde mediabronnen ben
je in Vlaanderen dus meteen gelanceerd: andere radiostations
volgen, de clips komen op tv, de sofa van de talkshows lonken en in
de zomer wacht een overvolle festivalkalender.
Dat wordt allemaal haast kritiekloos aanvaard. Het lijkt bijna
alsof niemand echt luistert naar de muziek en ze durft te
bekritiseren, ze durft naar waarde te schatten, of toch minstens
kan kaderen. En als we dan echt luisteren naar Jasper Erkens –
ontdaan van de hype, ontdaan van de goedkeuring van Humo – dan
horen we zeer clichématige middle of the road
dadrock.
Een akoestische versie brengen van een recente hit betekent hier
geheid succes: net als Milow scoorde ook Erkens hiermee. ‘Crazy’
van Gnarls Barkley werd ontdaan van franjes en met een
enkele gitaar begeleid. Ideaal voor rond het kampvuur, maar om een
nationale hit te zijn is het toch weinig? En het is al even
onbegrijpelijk dat een 13000 in een dozijn song als ‘Waiting Like A
Dog’ zoveel succes kan kennen.
Maar het ergste moet eigenlijk nog komen. Op ‘The Brighter Story’
staan songs waarvoor we graag de Engels term ‘cringe‘
gebruiken. Een direct synoniem bestaat er niet meteen in het
Nederlands, maar het betekent iets in de lijn van
‘plaatsvervangende schaamte waar je kringspier van samentrekt’.
‘Dear Diary’ is het ergste soort tienerpoëzie. ‘Elliot’ plundert
met openingszin ‘Speaking words made of wisdom‘ eerst een
andere bekende song, probeert dan het verhaal van een zoekende ziel
te vertellen maar doet dat op een ontzettend stuntelige manier.
‘How Could I Know’, met lyrics als ‘I used to care about you
and I/I used to care about wrong or right‘ lijkt zo uit een
nummer van Céline Dion te komen. De ultieme cringe komt
uit de titelsong: ‘Hearts have no bones, still they can
break‘, klef teen drama in de overtreffende
trap.
Eigenlijk is het niet kies om een plaat als ‘The Brighter Story’ zo
af te breken. Jasper Erkens zou eigenlijk gewoon nog geen plaat
uitgebracht mogen hebben. Hij zal met overtuiging, veel zweet en
veel liefde zijn nummers gepend hebben, maar alle nummers zijn
gewoon te onvolwassen en te ongeïnspireerd. Voor Erkens’
muzikantschap zou hij nu beter in jeugdhuizen voor twee man en een
paardenkop spelen, dingen uitproberen, op zijn bek gaan en met
vallen en opstaan leren en groeien.
Om een echt oordeel te kunnen vellen over zijn talent zou Erkens
nog minstens vijf jaar moeten rijpen. De wereld van de schoolbanken
lijkt misschien dramatisch als je zestien bent, maar dat zijn ze
dus niet, en Erkens’ teksten lijden er zwaar onder. En dus is een
zestienjarige zo ophemelen, zoals met Erkens gebeurd is, ook niet
kies, want ergens wordt hem een kans op ontwikkeling ontzegd. Maar
een tweede plaats op Humo’s Rock Rally moet natuurlijk verzilverd
worden.
Zelf zal Erkens wel genieten van zijn roem (wie kan hem dat kwalijk
nemen?), met veel aandacht, meisjes en een aardige verdienste. Er
is nu zelfs al sprake van ‘het buitenland’. Met tienerpoëzie en de
juiste looks is altijd al veel geld te rapen geweest en de
afgelopen jaren zijn jonge tieners meer nog dan vroeger een
doelgroep geworden. De muziekwereld heeft nooit last gehad van
scrupules als het om de centen gaat. De entourage van Erkens zou er
beter aan doen hem de kans te geven zich te ontwikkelen en te
ontplooien als songschrijver, maar mogelijk is het daar al te laat
voor. Vooralsnog bestaat Jasper Erkens uit 70% krullen, 25%
marketing en we durven ons er niet over uit spreken of de overige
5% uit talent bestaat.
Voor een uitgebreide concertkalender verwijzen we u graag door
naar:
