Mocht u twijfelen: ja, Peter Fox is een Duitser en rapt dan ook in het Duits. Laat u daar echter niet door afschrikken, want op Stadtaffe staan enkele fantastische hiphop-songs. Niet in het minst dankzij teksten die de hiphop-clichés met een grote boog mijden of puntig parodiëren.
Duitse hiphop/dancehall/reggae: u zit er ongetwijfeld niet direct op te wachten. Maar mogen we u even aanraden om via de website van Peter Fox of youtube even de videoclips van “Schwarz zu Blau”, “Haus Am See” en “Alles Neu” te bekijken? Het helpt om u even over de vooroordelen te zetten en aan hiphop auf Deutsch te wennen. Zoek eventueel ook nog een vertaling van de teksten op, om de laatste reserves weg te krijgen. Klaar? Aangenaam verrast? Welaan dan, lees verder en ontdek de beste commerciële hiphop-sensatie in jaren.
Peter Fox (né Pierre Baigorry) komt uit Berlijn en maakt daar al enkele jaren het mooie weer als zanger van het reggae-collectief Seeed, dat onder meer met Saian Supa Crew en Cee-Lo (van Gnarls Barkley) samenwerkte. Fox bracht vorig jaar een solo-album uit dat in Duitsland veel succes kende en tot album van het jaar werd verkozen.
Fox’ muziek bevindt zich op een kruispunt tussen hiphop, reggae en dancehall, ergens in de buurt van The Streets. Het grote verschil is echter dat Fox een symfonisch orkest en een drumband engageerde om samples en drumlijnen live in te spelen, waardoor het geheel nergens klinkt als een klinische verzameling beats en breaks. Stadtaffe valt dan ook weinig subtiel in huis met de opzwepende strijkersbreak van “Alles Neu” waarover Fox “Ich verbrenn mein Studio, schnupfe die Achse wie Koks” rapt: ideaal om de laatste slaap of kater uit de kop te jagen.
Of neem de dreunende dancehall van “Schwarz zu blau” die eerst het niveau van een Sean Paul niet lijkt te overstijgen, tot het refrein openwaaiert en de strijkers weer meer op de voorgrond treden. Het is een geweldige haat/liefdesverklaring aan Berlijn, waarin Fox beschrijft wat hij ’s ochtends bij opkomende zon tegenkomt op weg van een club naar huis: “an der Ecke gibt es Stress zwischen Tarek und Sam?/ Tarek sagt ‘halts Maul, oder ich werd dir ins gesicht schlagen’ /?Sam hat die Hosen voll, aber kann auch nicht nichts sagen /?die rote Suppe tropft auf den Asphalt?/ mir wird schlecht, ich mach die Jacke zu denn es ist kalt”.
Eerste single “Haus am See” tapt uit een veel luchtiger, zomers soul-vaatje, terwijl Fox mijmert over het gesettelde leven aan een meer waarvan hij vanuit de grote stad droomt. Ook “Fieber” (over wegsmelten in een oververhitte stad) en “Stadtaffe” zijn dubbelzinnige odes aan het leven in Berlijn. Er is ook veel ruimte voor zelfrelativering op Stadtaffe. In het van woordspelingen bol staande “Zucker” schildert Fox zichzelf bijvoorbeeld af als een schlemiel die aan de hand van hiphop-clichés een vrouw probeert te versieren.
Niet alleen is Stadtaffe een knappe, afwisselende hiphopplaat die perfect de grens tussen commercieel succes en inventiviteit heeft gevonden, Fox bewijst meermaals met leuke woordspelletjes en een haast perfecte flow dat het Duits een onverwacht perfecte rap-taal is. Dat hij bovendien oor heeft voor een goeie beat en melodieën en aandacht heeft voor detail, maakt de luisterervaring er enkel beter op.
Op het eerste gehoor iets rauwer en door de taal is Stadtaffe misschien minder toegankelijk, maar de plaat haalt (en overstijgt op sommige tracks) vlot het niveau van A Grand Don’t Come For Free van The Streets en is met ruime voorsprong het beste niet-experimentele hiphopalbum dat we sinds St. Elsewhere hoorden. Laat u verbazen.
Vertalingen van de teksten: “Ik verbrand mijn studio en de snuif de assen als coke” “Om de hoek is er ruzie tussen Tarek en Sam. Tarek zegt: “hou je kop, of ik zal je op je smoel slaan” Sam’s broek zit vol, maar kan ook niet niets zeggen. De rode soep drupt op het asfalt. Ik voel me mottig, doe mijn jas dicht en dan is het koud.”
