Het boetekleed werd aangetrokken en het lichaam van alle onzuiverheden gereinigd. Een laatste blik op al wat schoon en goed was, alvorens het aan de nevelen van het moment ontrokken zou worden. Sunn O))) was een avond in het land.
Om zijn tienjarig bestaan te vieren, besloot het Amerikaanse droneduo niet alleen een nieuwe plaat uit te brengen maar ook zijn eerste (maar pas later uitgebrachte) album The Grimmrobe Demos live te brengen. Een verrassende beslissing daar de band zowel op plaat als live niet meer als een duo optrad maar zich telkenmale door extra muzikanten bij liet staan. Het is met andere woorden ook een geschenk uit de hemel (of hel of van waar dan ook) om de band in zijn meest primaire en radicale vorm live te kunnen aanschouwen, iets wat weinig fans tot op heden was gegund.
Sunn O))) is en blijft in de eerste plaats namelijk Stephen O’ Malley en Greg Anderson, zelfs al groeide de groep doorheen de jaren steeds meer uit tot een collectief rond beide gitaristen. Geen overbodige franjes met deze avond, slechts twee monnikspijen, twee gitaren, een muur van versterkers en rook, heel veel rook. Genoeg om de hele kerk waarin het optreden plaats vond, te vullen. Want waar zou een optreden, nee een hoogmis van Sunn O))), immers beter plaats vinden dan in een Leuvense kerk, toepasselijk Predikherenkerk genaamd?
Alles wat men over de groep leest, is overigens waar. De pijen, de rook en vooral het geluid of beter de fysieke gewaarwording ervan. Sunn O))) speelt inderdaad luid, maar niet irritant luid vanuit het idee dat elke buis van Eustachius gemolesteerd moet worden. Luid bij Sunn O))) betekent trillingen, betekent dat het hele lichaam mee vibreert op de kosmische klanken, houdt in dat de kerkramen trillen en bekertjes van kisten vallen. Luid bij Sunn O))) betekent dat de muzikale ervaring niet alleen auditief is maar ook lichamelijk.
Vooral lichamelijk zelfs, want op muzikaal vlak gebeurt er bitter weinig. De gitaren lijken nauwelijks aangeroerd te worden, laat staan dat er melodie die naam waardig gespeeld wordt. Het zijn tergend trage, slepende molochs die iets langer dan een uur zichzelf over de hoofden van de toeschouwers uitspreiden en zich in alle lichaamsporiën nestelen. Wie niet meegaat in de trip, voelt slechts een aanval op het lichaam waar anderen een haast religieuze ervaring ondergaan.
Sunn O))) live is geen concert maar een belevenis, een performance en een spirituele ervaring. Het is een oerkracht die ondergaan dient te worden of waarvoor men in afkeer vlucht. Er zijn geen ego’s, spielereien of muzikale hoogstandjes. Er is alleen de verpletterende auditieve storm die log en langzaam vooruit schrijdt doorheen de opgeroepen nevelen. Sunn O))) is een ritueel voor ongelovigen waarbij niet de priester-performer maar wel de muziek centraal staat. Sunn O))) live is het bewijs dat muziek niet laf voorspelbaar en behaagziek moet zijn om een betekenis te hebben.
