Voor fans van Wilco breken mooie tijden aan. Ergens in juni komt Wilco (The Album) uit, de opvolger van het fel bejubelde Sky Blue Sky en nu al gelekt op het net. Eind augustus staan Jeff Tweedy en trawanten bovendien op een weide nabij Hasselt. In afwachting kan men zich laven aan de knappe concertdvd Ashes Of American Flags.
Wie er nog aan mocht twijfelen na de passages in Gent, Dour en Brussel in 2007: Wilco is in deze formatie op het toppunt van zijn kunnen. Dat blijkt overvloedig uit deze concertcaptatie, geregisseerd door Brendan Canty & Christoph Green.
De filmmakers kiezen er in Ashes Of American Flags voor om de podiumprestaties voor zich te laten spreken. De focus ligt sterk op wat er op het podium gebeurt, slechts spoorslags doorspekt met quotes van de afzonderlijke bandleden: Tweedy die terugkijkt op de eerste stappen van zijn band, drummer Glen Kotche en gitarist Nils Cline die klagen dat touren fysiek zijn tol eist, bassist John Stirratt die filosofeert over zijn muzikale wortels in New Orleans,…Allemaal vrij braaf en sereen. Geen wilde uitspattingen vol drank of drugs, laat staan groupies. Wilco anno 2009 is een gelouterde groep en dat zie je. Illustratief hiervoor is het beeld waarop Tweedy na een concert verbroedert met zijn trotse vader. We zien het Amy Winehouse nog niet meteen doen.
Door de flarden backstage-materiaal (Cline die nog wat akkoorden inoefent, Tweedy die de setlist voor die avond samenstelt,…) krijgen we een betrouwbaar beeld van hoe het er bij Wilco tegenwoordig aan toe gaat. Ergens op het einde van de documentaire werpen de afzonderlijke groepsleden elkaar enkele bloemetjes toe, op het podium spat het spelplezier en de cohesie ervan af, elk lid wordt zijn moment de gloire gegund. Wat een verschil met de door interne strubbelingen (Tweedy’s delicate gezondheidstoestand, de breuk tussen Tweedy en toenmalig groepslid Jay Bennet) en externe onzekerheid (Warners weigering om Yankee Hotel Foxtrot uit te brengen) verscheurde band die we in de in 2001 opgenomen documentaire I’m Trying To Break Your Heart te zien kregen. De Wilco van Ashes Of American Flags is een (h)echte band, meer dan ooit.
Uit verschillende optredens die Wilco vorig jaar in typische Amerikaanse midwest-steden (Tulsa, Nashville, Mobile en New Orleans) hield, wordt een exquise setlist gedestilleerd. Eentje die leest als een bloemlezing van het stilaan imposante oeuvre van de band, met hoogtepunten uit debuut A.M. van 1995 (het door John Stirratt, Wilcokrijger van het eerste uur, gezongen "It’s Just That Simple" in de extra’s) tot het in 2007 verschenen Sky Blue Sky ("Side With The Seeds", "You Are My Face"). Een setlist ook die weinig echte verrassingen in petto heeft. Songs als "Handshake Drugs", "Monday", "Via Chicago" of "Heavy Metal Drummer" behoren ondertussen tot het vaste live repertoire van de band. En pakweg "The Late Greats" of Woody Guthrie-cover "Airline To Heaven" (in de extra’s) waren ook al te horen op de puike live cd Kicking Television.
Toch wordt het nooit voorspelbaar: daar is Wilco een veel te solide liveband voor (check bijvoorbeeld het gierende gitaarduel in "Impossible Germany" ) en Tweedy een te amusante entertainer (de scène waarin hij de Total Pros-blazers aan het publiek voorstelt).
Ashes Of American Flags geeft een interessante inkijk in het leven van Wilco on the road anno nu. Dat wordt nog versterkt door de vele beelden vanuit de tourbus op snelwegen, een steeds weer onder- en opgaande zon en het voorbijglijdende Amerikaanse landschap. Echte americana, quoi.
