We zitten reeds aan het derde deel van de schattige Koning Snotneus-reeks. Lewis Trondheim en Fabrice Parme ontbinden alweer hun duivels voor deze bedrieglijk eenvoudige strip. Jammer genoeg weegt het album wel erg licht.
Vorig jaar vielen Fabrice Parme en Lewis Trondheim erg op met het album UFO. Zowel qua verhaal als tekeningen was dit geen strip in de klassieke zin van het woord. Het album ademde een frisheid en vernieuwingsdrang die onze door massa’s strips afgestompte geesten verraste. Het leuke is dat beide heren al eerder voor een reeks samenwerkten. Van die reeks, Koning Snotneus, verschijnt nu deel drie. Het verhaal en de tekeningen leunen heel wat dichter aan bij een doordeweeks stripverhaal, maar toch blijven de auteurs verdraaid knap bezig.
Adalbert is de egocentrische koning van het vorstendommetje Porto-Cristo. Tegelijk is Adalbert nog maar een kleine jongen, met al de grillen en kuren erbij. Dit derde deel bevat alweer drie korte verhalen waarin de confrontatie tussen de koning en de echte wereld centraal staat. Scenarist Trondheim zorgt er telkens voor dat de eenvoudige verhalen toch bol staan van de verrassende wendingen en situatiehumor. Op de korte afstand die deze verhaaltjes hem bieden, slaagt hij er toch in om de koning en zijn onderdanen treffend te typeren. Trondheim kan ook bepaalde verhaalelementen uit het begin laten terugkeren naar het einde toe, wat de verhalen werkelijk nog meer ‘af’ maakt.
De echte ster van Koning Snotneus is echter Fabrice Parme. Zijn tekeningen knetteren van de levenslust en de mimiek van zijn figuren is onnavolgbaar. Hij bouwt zijn pagina’s op zonder het gebruik van beeldkaders, waardoor een pagina één groot geheel lijkt. De humor van Trondheim wordt door zijn kompaan perfect in beelden omgezet.
Het enige nadeel van deze vrolijke humorstrip is de omvang. Met slechts 32 bladzijden per deel ben je wel erg snel bij het einde aanbeland. Wellicht richten de auteurs zich met Koning Snotneus op een jong en dus nog niet zo leesvaardig publiek. Een andere reden voor dat besparen op bladzijden kunnen we moeilijk bedenken. Silvester heeft trouwens nog heel wat werk voor de boeg, want in het Frans verschenen al negen delen. Het laatste dateert wel al uit 2005, dus durven we vermoeden dat er geen nieuwe delen meer in het verschiet liggen. Toch werken de auteurs naarstig verder aan andere strips, zoals het voor 2009 aangekondigde Panique en Atlantique voor de reeks van one-shots over Robbedoes.
