Wie dacht dat Jay Reatard het na Blood Visions wel even voor bekeken zou houden, heeft het goed mis. Simultaan met het opnemen en het verschijnen van Blood Visions bracht hij immers via obscure labels nog een hoop extra singles met bijhorende b-kantjes uit. Dat hoopje ligt nu verzameld in de betere platenzaak onder de naam Singles 06-07.
Het is werkelijk ongelofelijk aan wat voor tempo Reatard met zijn verschillende projecten platen kakt. Dat hij in het kader van zijn meest succesvolle project — zijn solocarrière — bovendien nog eens even de tijd vond om een hoop singles naast het normale circuit uit te brengen, spant echter de kroon. Vooral wanneer je via Singles 06-07 tot de vaststelling komt dat je na het intensieve Blood Visions nog lang niet alles gehoord hebt.
Heeft u zich bijvoorbeeld ooit afgevraagd hoe Reatard met een akoestische gitaar, tropische tamboerijnen en een beetje begeleidend handjeklap zou klinken? U kan het zich na het rauwe Blood Visions waarschijnlijk niet eens voorstellen, maar met het bijzondere “All Over Again” maakt dit enigszins absurde idee plots deel uit van de realiteit.
Het is dat soort avontuurtjes dat Singles 06-07 recht tegenover Blood Visions plaatst: waar Blood Visions een bijzonder strakke punkplaat was, daar omvat Singles 06-07 de meest uiteenlopende ideeën van een waanzinnige muzikant. Het is weliswaar nog steeds antipop, maar wat hier vooral duidelijk wordt, is dat Reatard in staat is om nog veel breder te gaan. Via zijn talrijke singles probeert hij namelijk heel wat uit, en vroeg of laat krijgt het publiek dat resultaat wel weer eens in de vorm van een consistente plaat opgediend. Daar is de tijd nu nog niet rijp voor: Singles 06-07 bevat veeleer het soort vingeroefeningen dat aan de creatie van eventuele grotere werken vooraf gaat.
Dat experimentele karakter geldt eveneens voor de enkele titels waarvan u denkt dat u ze reeds op de achterflap van Blood Visions heeft gezien: titeltrack “Blood Visions” staat ook op Singles 06-07, maar wel in een kalmere versie. Net zoals “Searching For You”: het is een rustigere, akoestische versie van het stomende “Fading All Away” uit Blood Visions. Als een halve best of mag u Singles 06-07 bijgevolg in geen geval beschouwen.
Dat er wild op los wordt geëxperimenteerd, voel je tot in de kleinste vezel van het plaatje. Neem nu bijvoorbeeld “Another Person”: u was het al even gewoon dat Reatard zijn heil zocht in de synthesizers uit de jaren tachtig, maar meestal wel in heel luidruchtige en niet in speelse, haast New Beat-achtige keyboards, zoals hier. Met “It’s So Useless” gaat Reatard nog iets verder: in het nummer zingt hij op twee totaal verschillende manieren: blaffend in zijn strofes — zoals gebruikelijk in zijn lawaaierige projecten — en zingend in zijn refreinen. Het lijkt niet gemakkelijk, maar voor hen die eraan twijfelen dat hij daarvoor geen beatbox heeft gebruikt, is er nog de bijgevoegde DVD, waarop men Reatard het nummer live kan zien brengen.
Deze DVD bevat drie korte liveshows, en geeft perfect weer hoe Reatard ertegenaan gaat: met een waanzinnig tempo, waarbij hij er op een twintigtal minuten tien à twaalf nummers door jaagt. Of Reatards liveshows in de toekomst nog zo stomend zullen zijn, is echter maar de vraag, want in het bijgevoegde interview met VPRO vermeldt hij dat de nieuwe plaat akoestisch zal zijn, wat in het verlengde ligt van wat Singles 06-07 reeds laat uitschijnen. En kijk: neemt u het ons vooral niet kwalijk dat wij dat een onverantwoord interessante ontwikkeling vinden en er bijgevolg met veel anticipatie naar uitkijken.
