Vorig jaar waren we in de Handelsbeurs nog getuige van hoe een
voorprogramma soms de hoofdact kan overklassen. De band in kwestie
heet Het Zesde Metaal en om ons gelijk te bewijzen hebben ze
onlangs nog hun debuutalbum Akkatemets in de
rekken gegooid. Meer dan genoeg redenen om eens aan tafel te
schuiven in het zonnige Antwerpen met zanger en bezieler Wannes
Cappelle.

enola: Het is lang wachten geweest op dit debuutalbum. Ben je
zelf tevreden over het resultaat?
Wannes Cappelle: Zeker. Ik weet niet of dat binnen vijf
jaar nog altijd zo zal zijn, maar ik heb alleszins het gevoel dat
het een goeie zaak was om zo lang te wachten alvorens het op te
nemen. Ik denk dat we het maximum uit onze nummers hebben kunnen
halen. De meeste songs zijn ondertussen al minstens een jaar oud.
Enkel het voorlaatste nummer is tijdens de preproductie
geschreven.

enola: De meeste tracks zitten in vergelijking met de demo en de
vroegere optredens in een nieuw jasje, wat de opnames er
waarschijnlijk niet makkelijker op heeft gemaakt. Hoe is dat hele
proces in zijn werk gegaan?
Eigenlijk ben ik daarvoor vooral met Joris Caluwaerts gaan
samenzitten. We zijn er van uitgegaan dat de muziek ook boeiend
moet zijn voor mensen die er niets van begrijpen en hebben op die
manier getracht de nummers ook muzikaal beter te doen
kloppen.
enola:
De samenwerking met Joris Caluwaerts is niet de enige nieuwe op dit
album. Achter de knoppen zat Peter Vermeersch, die jullie in
diverse media zelfs vergelijkingen opleverde met dEUS, hoe is die
samenwerking verlopen?
Dat is inderdaad een grappige vergelijking. Maar goed, die
samenwerking is zeker goed verlopen. Peter is gewoon een heel lieve
gast die zich direct ten dienste van de groep heeft gesteld. Hij
heeft ons eerst een hele tijd gevolgd door naar optredens te komen
kijken en dan beslist om ons het album in vier dagen tijd samen te
laten inspelen, iets waar wij in eerste instantie wel van
geschrokken waren. Het is onze eerste plaat en je bent natuurlijk
wel een beetje bang, maar achteraf gezien is dat een heel goeie
beslissing gebleken. Doordat we in zo’n korte alles moesten
opgenomen krijgen, hebben we ons heel goed moeten voorbereiden. Dat
is uiteindelijk de grootste verdienste van Peter, want op die
manier is hij er wel in geslaagd ons een plaat te laten maken die
ons laat horen hoe we zijn.

enola: Door Joris hebben ook een groot gedeelte van de gitaren
plaats moeten maken voor piano, was dat een bewuste
keuze?
Wel, toen ik de beslissing nam om in een andere bezetting te gaan
spelen, had ik niet het idee dat er geen gitaren meer mochten
aanwezig zijn. Het was eerder praktisch dat we door de gitaren te
laten vallen niet meer met z’n zevenen op een podium moesten gaan
staan. Ik wilde vooral een beknopte bezetting, omdat dat toen naar
organisators toe ook gemakkelijker was. Uiteindelijk had Joris ook
iets van laat ons dat eens proberen zonder gitarist, wanneer we er
toch een nodig zouden hebben, konden we nog altijd iemand opbellen.
Ik vond het ook op zich wel een tof idee om het eens anders te
proberen. Het brengt enige beperking met zich mee, maar het is wel
leuk om binnen die beperking op zoek te gaan naar een eigen
geluid.

enola: Ondertussen heeft het Zesde Metaal ook een nieuwe
bezetting. Op het album zing je daar al even over in het nummer
‘Gasten’, is dat een moeilijke bevalling geweest?
Echt gemakkelijk gaat zoiets nooit. Het valt een beetje te
vergelijken met het uitmaken met je lief. Je wil wel vrienden
blijven, maar uiteindelijk zeg je ook ergens dat je niet meer met
die vrienden wil, mja, spelen. Hoe mooi je zoiets dan ook probeert
uit te leggen, het blijft iets persoonlijks. Dat is een heel
lastige periode geweest, en ik heb lang getwijfeld voordat ik
uiteindelijk die beslissing genomen heb. Achteraf gezien ben ik wel
tevreden dat ik ze heb genomen en ik denk dat de vroegere bandleden
er ondertussen wel begrip voor hebben en begrijpen waar ik naartoe
wil.

enola: Naast Het Zesde Metaal bestond toch al een light versie,
met een licht aangepaste bezetting?
Ja. Die was er vooral gekomen omdat we de vraag kregen ergens een
akoestische set te gaan doen, maar onze toenmalige bassist geen
contrabas speelde. Het leek me toen wel een leuk idee om met een
kleinere bezetting (contrabas-drum-piano/gitaar-viool) te gaan
spelen. Ik was wel benieuwd naar hoe dat zou gaan klinken en ben
daarvoor dan hier in Antwerpen muzikanten gaan zoeken om dat eens
te proberen. Zo is Het Zesde Metaal Light ontstaan. Heel erg veel
hebben we met deze bezetting niet gespeeld, maar het heeft er
uiteindelijk wel mee voor gezorgd dat ik voor dit album voor een
andere bezetting heb gekozen.

enola: Het live-geluid van Het Zesde Metaal sluit heel nauw aan
bij het geluid van de cd. Jullie spelen zelfs de nummers in
dezelfde volgorde. Was dat een bewuste keuze?
De nummers zijn eigenlijk in omgekeerde volgorde opgenomen. Maar
door het inspelen in die korte tijdspanne, zijn er in de studio
weinig trucs toegepast, waardoor we live zeer nauwgezet het geluid
van het album kunnen neerzetten. Dat was vooraf ook wel een beetje
het idee. ‘Akattemets’ is geen live-plaat, maar door het samen
inspelen zit er toch wel veel leven in. Wanneer we ze dan live
spelen, geeft dat een gelijkaardig effect. Anderzijds zitten we ook
in een beginfase. Ik vind het persoonlijk dikwijls jammer wanneer
een nieuwe band volledig andere versies van nummers te hoor
brengen. Je begint wat vertrouwd te geraken met de muziek en dan
beginnen ze iets helemaal anders te doen. Natuurlijk is dat na een
tijdje wel eens leuk, en misschien spelen we onze nummers binnen
een jaar ook wel anders.
enola:
Het viel mij op dat de grappige bindteksten van vroeger een beetje
verdwenen zijn, werkten de grappen niet meer?
Hoh, dat hangt er een beetje vanaf. Soms leent de situatie zich
daar gewoonweg niet toe. Zoals op de try-out in de Video, waar
Joris niet kon bij zijn en ik de pianostukken moest overnemen. Maar
op andere optredens kan dat evengoed wel weer gebeuren. Het hangt
echt van de omstandigheden af. Soms voel je dat zoiets werkt en dat
die klik met het publiek er is, een andere keer dan weer
minder.

Big in
Finland

enola: Alle teksten zijn in het West-Vlaams, waardoor een echte
doorbraak in de rest van het land niet altijd even gemakkelijk te
forceren valt. Hebben jullie daar problemen mee?
Het is natuurlijk niet evident. De mensen zijn snel geneigd van je
in dat hoekje te duwen. Maar langs de andere kant kreeg ik ook
onlangs een mail van de Finse nationale radio, die onze cd geregeld
draaide in hun programma en om meer info over de groep vroeg. Het
is ons nog steeds een raadsel hoe die cd daar uiteindelijk is
terechtgekomen, maar het is natuurlijk wel leuk dat zo’n dingen
gebeuren. Een taal is uiteindelijk ook maar een taal waarin je
zingt, en waarom zou iedereen in het Engels moeten zingen? Het is
iets vreemds en eigenlijk ook wel een beetje jammer. Er is
tegenwoordig zo’n overkill aan Engelstalige muziek, terwijl een
taal wel sterk de kleur van je muziek gaat bepalen. In het Engels
kan je bijvoorbeeld niet doen wat Sigur Ròs doet, die taal is een
onderdeel van hoe ze klinken. Ik begrijp niet waarom mensen altijd
zo gefocust op het gegeven dat veel mensen geen West-Vlaams
begrijpen. Of toch wel, net omdat ze niet begrijpen wat er gezongen
wordt. Maar wanneer er ergens in een jeugdhuis of op een festival
een groep in het Engels zingt, begrijpen veel mensen ook maar de
helft van wat er gezongen wordt.

enola: Het dialect geeft waarschijnlijk ook een veel
persoonlijkere toets aan de muziek. Zijn de teksten eigenlijk
autobiografisch, of verzin je maar wat?
Het is een heel autobiografische plaat, dat wel, maar niet zo dat
iedere zin ook echt gebeurd is. De nummers zijn allemaal wel naar
aanleiding van een bepaalde gebeurtenis geschreven, maar dan pik je
daar bepaalde dingen uit waar je meer aandacht aan schenkt of maak
je het geheel wat interessanter. Gewoon je leven vertellen is
uiteindelijk ook maar saai.

enola: De nummers die op dit debuutalbum staan, zijn
ondertussen al een hele tijd geleden geschreven. Heb je in die
ondertussen toch wel lange periode al aan nieuwe nummers
gewerkt?
Ik heb gisteren al op mijn computer een mapje gemaakt met als titel
“tweede plaat”. Sowieso zijn er nog enkele nummers die niet
afgeraakt zijn voor deze plaat, die mogelijk in de toekomst nog
kunnen gebruikt worden. Maar het opnemen van een album is
uiteindelijk ook een soort afsluiten van iets. Je gaat die nummers
registreren en dat zijn ze dan.

enola: Er waren ook nummers die jullie live brachten die niet
op de plaat zijn geraakt. Worden die nog ergens
opgevist?
Die nummers zijn er, dus als we ze nodig hebben kunnen we ze
spelen. Een plaat opnemen is uiteindelijk ook een beetje als een
film opnemen. Je vertelt een bepaald verhaal, maar sommige nummers
die je eigenlijk wel goed vindt, passen gewoon niet in dat verhaal
of zouden ten nadele zijn van het geheel.

Over
Lore en geslaagde voorprogramma’s

enola: Een nummer dat ons bij enola wel is opgevallen is
‘Lore’, een cover van ‘Laura Laurent’ van Bright Eyes. Een
gevaarlijke keuze voor een debuutplaat?
Over dat nummer hebben we het langst getwijfeld, vooral omdat we
over de eerste mixen niet echt tevreden waren. Ik vond het nummer
wel op de plaat passen. Ook al is het een cover, door het te
vertalen leg je er een stukje van jezelf in. Toen ik het nummer
voor het eerst hoorde, wilde ik dat ik het zelf geschreven had,
omdat het een verhaal is dat evengoed uit mijn eigen leven zou
kunnen gegrepen zijn. Door het te vertalen, en er je eigen
verwoordingen in te stoppen, wordt dat ook wel een beetje
zo.

enola: Het geluid van Bright Eyes sluit wel nauw aan bij wat
het Zesde Metaal doet. Ben je dan niet bang van de vergelijkingen
de cover met zich meebrengt?
Misschien wel, maar langs de andere kant vind ik niet dat ik per sé
moet verbergen wie mijn helden zijn. Ik heb met het nummer zelf
zo’n danige affintiteitt dat ik daar niet echt heb zitten over
nadenken.

enola: Welke andere invloeden hebben jullie nog
allemaal?
Binnen de groep zitten we een beetje met twee kampen. Wat het ook
wel leuk maakt. Bert (Huysentruyt, drummer nvdr.) is een grote
Wilco-fan en heeft het voor de simpele rechttoe rechtaan song,
terwijl onze toetsenist van bij Zita Swoon komt en er toch altijd
wel iets speciaals wil in steken. Die tegenstelling is wel een
vruchtbare kruisbestuiving, die het ook voor ons boeiend
maakt.

enola: De nummers zijn ook een stuk rustiger geworden dan in de
vorige bezetting, maar durven af en toe wel nog eens losbarsten. Is
dat iets waar je zelf mee worstelt?
Bij het schrijven van nummers heb ik meestal wel een idee over hoe
het moet gaan klinken, maar soms kan dat ook wel eens anders
uitdraaien. ‘Peis je nog an mie’ was bijvoorbeeld oorspronkelijk
een vrij rustig nummer, maar door het live te gaan spelen, is dat
toch wel geëvolueerd naar iets wat meer op een rocknummer lijkt.
Live is het soms ook leuker om iets harder te gaan spelen, en
waarschijnlijk ga ik dat vanaf nu bij het schrijven ook wel wat
meer opzoeken.

enola: Vorig jaar hebben jullie ook in het voorprogramma van
Yevgueni gespeeld, waar jullie dikwijls meer opvielen dan Yevgueni
zelf. Spelen zij vanaf nu in jullie
voorprogramma?
(lacht) We hebben dat een paar keer gedaan en enkele van die
optredens zijn voor ons echt wel magisch geweest. Klaas
(Delrue, van Yevgueni nvdr.) heeft zich daar een paar keer
voor verontschuldigd tegenover het publiek en beloofd om te
proberen even goed te spelen. Maar goed, dat is voor ons een mooie
gelegenheid geweest om een groter publiek te bereiken en we zijn
hen daar wel dankbaar voor.

enola: Nog niet gevraagd voor ‘Zo is er maar
één?’
Vorig jaar hebben ze ons gevraagd voor De Provincieshow. Maar
eigenlijk is dat allemaal niet echt mijn ding. Het heeft iets
teveel circusgehalte. We staan nu ook in de Vox-lijst van Radio 1,
en uiteindelijk kan je niet anders dan proberen wat stemmen te
ronselen, maar het blijft uiteindelijk een vermoeiende bezigheid.
Eerst dachten we om zo’n dingen niet te doen, maar dan doet die
kans zich plots voor en kan je eigenlijk niet echt anders, omdat je
het ook wel nodig hebt als groep.

enola: Voorlopig nog geen Willem Vermandere in ‘Zo is er maar
één’ dus.

Akkatemets is uit bij
Petrol.