Het spreekwoord wil dat een vos wel zijn haar maar niet zijn streken verliest. Geen wonder dus dat de groep Why? (rond frontman Yoni Wolf aka Why?) de grenzen van (avant)pop verder aftast op het toepasselijk getitelde Alopecia (haaruitval).
In 2005 verbaasde Yoni Wolf vriend en vijand met het uitstekende Elephant Eyelash. Waar zijn solodebuut Oaklandazulasylum op zich al een verrassing was met zijn kaduke folk, werd op de tweede plaat en de eraan voorafgaande e.p. Sanddollars resoluut gekozen voor een poppier en rockender geluid. Op Alopecia is een dergelijke (derde) koerswijziging evenwel niet te horen. Het mag duidelijk zijn dat (de groep) Why? zijn stem gevonden heeft.
En dus mag er op Alopecia schaamteloos geflirt worden met hiphop, rock en pop zonder dat een van de drie echt de bovenhand krijgt. De schizofrene mix wordt bij elkaar gehouden door Wolfs half gezongen/ half gerapte teksten die bol staan van de dubbelzinnigheden. “You took off your bra to wrap the wound though the man was dead, and there was no need” klinkt het bijvoorbeeld in “Song Of The Sad Assassin”, een nummer dat klinkt als een op hol geslagen electrocountryrocksong doorspekt met de nodige popinterludia.
Andere songs willen niet onnodig moeilijk doen: zo laat het avanthoppende “Good Friday” (dat nog het meeste naar het debuut neigt) de (akoestische) gitaarmelodie prominent doorheen het hele nummer figureren en dwingt “The Vowels, Pt. 2” tot een instemmend hoofdschudden. Het nummer verbergt zijn mistroostige tekst achter een haast achteloos opgewekte melodie, maar moet qua vrolijkheid toch de duimen leggen voor “Fatalist Palmistry”. “I sleep on my back cause it's good for the spine and coffin rehearsal” klinkt het in de sing-along met weerhaakjes.
Het uiterst catchy “These Few Presidents” past eenzelfde trucje toe en laat eens te meer horen dat er in Yoni Wolf ook een doodgewone popjongen schuilt. Meer bewijzen zijn te vinden in het knappe “The Hollows” (met een rockinslag). Maar die popjongen moet om aandacht strijden met zijn andere persoonlijkheden. Zo is de voorliefde voor kale hiphop dominerend in nummers als “Twenty Eight” (nauwelijks een minuut lang), “The Fall Of Mr. Fifths” en “Gnashville”, waarbij de ritmische drumslagen allesbepalend zijn.
Zonder meer bevreemdend is dan weer de soulpastiche “Simeon’s Dilemma”, dat geen uitsluitsel geeft over in hoeverre het karikaturale karakter doelbewust is. In “By Torpedo Or Crohns” en het experimentele “Brook And Waxing” dreigt het switchen van stijlen al even verwarrend over te komen. Gelukkig weet de groep nog steeds de dunne lijn te bewandelen tussen pop en excentriciteit zodat het geheel ten langen leste toch blijft boeien. Getuige het amusante “Exegesis” en “A Sky For Shoeing Horses” dat een fraaie melodie koppelt aan pompende drums en Wolf laat rappen en zingen naargelang het songgedeelte.
Elephant Eyelash was de verrassing, Alopecia de bevestiging. Wolf en kompanen hebben zichzelf een definitief plaatsje toegeëigend op het drielandenpunt tussen rock, pop en hiphop. Niet alleen een vos, maar ook een wolf verliest zijn haar maar niet zijn streken.
Why? speelt op 8 mei in de Botanique tijdens Les Nuits.
