Ze zien er uit als nerds in het derde kwadraat en toegegeven, dat
zijn ze eigenlijk ook een beetje. Maar het moet hen vergeven
worden: na het gepolijste en veelbelovende debuutalbum ‘Coming on
Strong’ uit 2004, zochten ze bewust het betere bits and
bleeps-werk op, wat resulteerde in dé danceplaat van 2006:
‘The Warning’. Na een intensieve tournee met onder andere onze
eigenste Flying Dewaele Brothers en LCD Soundsystem,
besloot Hot Chip om een plaat met de hele band te maken die live
ook potten zou breken. Negen maanden later zag ‘Made in the Dark’
het licht.
Een groepje van dertien in een dozijn is Hot Chip allerminst. De
groep liet zich in enkele recente promo-interviews betrappen op Bo
Coolsaet-waardige uitspraken, zoals: ‘Het formalistische van muziek
inspireert me erg. In welke mate stimuleren de beperkingen van een
genre de creativiteit en andersom? Het is voortdurend flirten met
grenzen van verschillende stijlen om zo uiteindelijk het ultieme
nirvana te bereiken’. Ongecompliceerde dancepop? We dachten het
niet!
Openingstrack ‘Out at the Pictures’ is hier al meteen een knap
staaltje van. Het nummer begint LCD Soundsystemgewijs met trage
synths en wat industrial gerommel, dat steeds in een snellere
cadans zichzelf begint te herhalen. Maar waar James Murphy zich
meestal verliest in de wirwar van processors en sounds, doen Alexis
Taylor en de zijnen de boel meteen ontploffen met hun typisch
allegaartje van bonkende dance en spacepop. Draai die ghettoblaster
open and dance like you never danced before!
‘Shake a First’ is ook zo’n knaller. Gaat onschuldig van start,
maar na een korte uitstap die wat neigt naar Erol Alkan-achtige
nu-rave, is het hek volledig van de dam en zorgt dit nummer voor
één van de vele hoogtepunten op de plaat.
‘Ready for the Floor’ – de eerste single – breekt volledig met de
lijn der verwachtingen van vorige singles als ‘Boy from School’ en
‘Over and Over’. Het nummer stond reeds als remix op Most of the Remixes…
van Soulwax en was al een clubhit van formaat voor het
oorspronkelijke nummer uitkwam. Goed bekeken van Hot Chip, maar
toch verkiezen wij de fantastische versie van Soulwax boven het te
vrijblijvende basisnummer.
Vier nummers lang wordt het verschroeiende tempo steeds maar
opgevoerd en juist op het moment waarop de spastische dancemoves en
houterige moonwalks echt wel de pan beginnen uit te swingen, doet
Hot Chip wederom onze monden openvallen van verbazing. ‘We’re
Looking for a Lot of Love’ is namelijk een ballad(!). Eentje om de
vingers bij af te likken, want deze whities doen zowaar een ‘Kanye
West meets The Streets’-nummer, inclusief een ‘Timbaland handclap
beat’ en achtergrondkoortje. Verrassing!
Titelsong ‘Made in the Dark’ is de tweede ballad van de vier en een
nogal easy-listeningsong, die eens niet door synths, maar door een
akoestische piano wordt begeleid. Hét bewijs dat Hot Chip meer is
dan de zoveelste dancesensatie en ook puike popsongs kan
produceren.
Na een kleine vier minuten is het gedaan met de meligheid en gaat
Hot Chip weer verder op het oude elan, namelijk met ‘Hold On’, een
geweldig strakke en sexy song, die uitgekleed van start gaat, maar
na verloop van tijd toch weer verschillende lagen van arrangementen
meekrijgt. “I only go to heaven, if it feels like hell”:
aan humor is er duidelijk geen gebrek. ‘Don’t Dance’, eveneens een
van de sterkhouders op de plaat, is een nummer dat de ambiguïteit
van de groep aan de kaak stelt. Het is een pure elektrosong, maar
met de titel indachtig, denk je toch twee keer na voor je je
volledig laat gaan op hun muziek.
Hot Chip levert met ‘Made in the Dark’ een plaat af die nu al met
voorsprong tot de beste en meest eigenzinnige van het jaar behoort.
Of je het nu bestempelt als dancerock, indieclub, elektrocrooning
of zelfs retrofuturisme, het is en blijft een must-have!
http://www.myspace.com/hotchip
