Elke parachutist roept zijn naam als hij uit het vliegtuig springt : ‘Geronimo’! Maar wie was die man nu eigenlijk ? Eerst even deze korte geschiedenisles. Geronimo was een van de laatste indianenopperhoofden die nog weerstand boden tegen de Amerikaanse overheid in de jaren 1880, een periode die de Amerikaanse geschiedenis zou ingaan als het begin van de reservaten en het einde van de traditionele levenswijze van de Native Americans. Vandaag staat de naam Geronimo nog altijd gelijk aan verzet tot de laatste snik.
Regisseur Walter Hill kiest een interessant gezichtspunt van waaruit hij zijn verhaal vertelt. De film wordt begeleid door de voice-over van tweede luitenant Britton Davis, een rol voor de piepjonge Matt Damon. Hij is een soldaat van het Amerikaanse leger, maar door zijn jeugdige 
onervarenheid en naïviteit krijgen we wel een eerlijker verslag van de opstand van Geronimo. De film start in maart 1886, wanneer Chiricahua Apache opperhoofd Geronimo zich een eerste keer overgeeft aan het Amerikaanse leger. Eerste luitenant Charles Gatewood en tweede luitenant Britton Davis staan in voor de opvang van de indianenleider. De overgave verloopt met veel ceremonieel en vrijwel vlekkeloos. Het is echter in Turkey Creek, het reservaat waar Geronimo wordt ondergebracht, waar het opnieuw fout loopt. Wanneer het leger een medicijnman, die opruiende praat verkoopt, wil oppakken, komt Geronimo in opstand. Gatewood en Davis moeten nu samen met Al Sieber, een ijzervreter met veel ervaring in de indianenoorlogen, opnieuw achter het Apache opperhoofd aan.
De houding van de hoofdpersonages ten aanzien van Geronimo is zeer ambigu. We kunnen ze eigenlijk opsplitsen in twee groepjes. Aan de ene kant hebben we Gatewood en Davis die, ondanks het feit dat ze beiden in het leger zitten, hun eerlijkheid en rechtschapenheid tegenover de Apaches blijven bewaren. Aan de andere kant hebben we Al Sieber en generaal Crook, die een zekere sympathie hebben voor de strijdende 
Apaches maar dat niet mogen tonen omdat ze nu eenmaal de vijand zijn. De scène waarin Al Sieber ruzie maakt met Gatewood over de te volgen strategie is een pijnlijke illustratie van dat botsende gedachtengoed. Sieber verwijt Gatewood ‘dat hij niet houdt van diegene waar hij voor vecht, maar dat hij evenmin diegene haat waar hij tégen vecht’.
De socio-economische situatie van de indianen anno 1886 wordt ook goed uit de doeken gedaan. De reservaten, waar de Amerikaanse overheid de indianen in onderbrengt, zijn nauwelijks leefbaar. Vaak zijn ze onvruchtbaar en gelegen in woestijngebied zoals Turkey Creek. Het citaat van William Durant ‘dat een beschaving pas vernietigd kan worden door anderen als het eerst zichzelf vernietigt’, onlangs aangehaald in Mel Gibsons Apocalypto, geldt eveneens voor dit verhaal. In Geronimo vechten de Apaches niet alleen tegen de Amerikanen, maar ook tegen de Mexicanen en zelfs tegen andere Apaches. Het Amerikaanse leger heeft zelfs Apache verkenners in dienst om Geronimo op te sporen. Hill is evenmin mals voor het Amerikaanse leger. Hij laat niet na om verschillende keren te onderstrepen dat er een troepenmacht van 5000 man nodig was om Geronimo en zijn 25 handlangers op te pakken. Bovendien is de hypocrisie die toen heerste binnen het leger vrij stuitend om te zien. Nadat de Apacheverkenners worden bedankt voor hun opsporingswerk en hun bewezen diensten worden ze eveneens getransporteerd naar de reservaten.
Jason Patric steekt met kop en schouders boven de rest uit met zijn vertolking van Charles Gatewood. Hoewel de man na deze film nog goeie rollen had, zoals in het voortreffelijke ‘Sleepers’, speelt hij hier toch wel de rol van zijn leven. Zo was het een goede keuze van hem om Gatewood ee
n zachte intonatie te geven. Het vloekt met het ruwe soldatenbestaan, maar het onderstreept het humane karakter van de eerste luitenant. Deze man wil eerder mensenlevens redden dan dat hij ze wil wegnemen. Het kruisje dat hij aan Geronimo geeft bij hun laatste ontmoeting geeft nog een extra, haast religieuze dimensie aan zijn handelingen. Hij lijkt er mee te willen zeggen dat zijn God een God is van liefde en niet van haat. Een opgemerkte rol is er ook voor Matt Damon. Voordien had hij enkel maar kleine rolletjes gekregen in weinig noemenswaardige producties. Dit was zijn eerste big budget film. Normaal gezien verwacht je van het personage dat Damon speelt dat hij wordt verblind door de macht en uitstraling van het leger. Dat hij dat niet doet, zegt veel over het revisionistische karakter van deze western.
Geronimo is één van die weinige Hollywoodfilms waarin het verhaal centraal staat en niet een of andere egotrippende acteur. Iedereen doet wat water bij de wijn, wat de vertolkingen zeker ten goede komt. Het is ook een film waarin de indianen in hun waardigheid worden gelaten. Ze worden niet afgeschilderd als brute en moordende wilden, maar als trotse krijgers die hun huis en haard willen verdedigen. Walter Hill is duidelijk één van de weinige westernregisseurs die lijkt te begrijpen dat het westerngenre zijn indianen toch wel nodig heeft.
